Michael A. Craig: Είχα την ευκαιρία να πειραματιστώ με πολλές διαφορετικές τεχνικές

Τι σας ενέπνευσε να δημιουργήσετε τέχνη και να γίνετε καλλιτέχνης; (γεγονότα, συναισθήματα, εμπειρίες…)

Ως παιδί πάντα μου άρεσε να φτιάχνω πράγματα, αλλά η πραγματική θεοφάνεια ήρθε σε ένα οικογενειακό ταξίδι στο Παρίσι σε ηλικία δώδεκα ετών. Επισκεφθήκαμε το Λούβρο και θυμάμαι ότι στεκόμουν μπροστά στον επικό πίνακα του Gericault «Η σχεδία της Μέδουσας» με απόλυτο δέος και μετά την επόμενη μέρα επισκεφτήκαμε το μουσείο του Ροντέν και αυτό μου τράβηξε το μυαλό, κόλλησα!

Ποιο είναι το καλλιτεχνικό σου υπόβαθρο, οι τεχνικές και τα θέματα με τα οποία έχεις πειραματιστεί μέχρι τώρα;

Έχοντας σπουδάσει στο κολέγιο τέχνης για τέσσερα χρόνια στη Σκωτία και στη συνέχεια για άλλα δύο στη Νέα Υόρκη, είχα την ευκαιρία να πειραματιστώ με πολλές διαφορετικές τεχνικές. Η τέχνη για μένα είναι μια εξερεύνηση όπως η εξερεύνηση μιας βελανιδιάς, ξεκινάς με τον κορμό και μετά κατεβαίνεις τα κλαδιά. Τις περισσότερες φορές φτάνετε στην άκρη του κλαδιού και δεν υπάρχει πουθενά να πάτε, έτσι ξεκινάτε ξανά και εξερευνάτε ένα άλλο, αλλά μερικές φορές είστε τυχεροί και βρίσκετε στο τέλος του κλαδιού ένα βελανίδι που μεγαλώνει σε ένα εντελώς νέο δέντρο για εξερεύνηση . Ο «κορμός» του θέματος του έργου μου είναι αναμφίβολα η ανθρώπινη φιγούρα.

Ποιες είναι οι 3 πτυχές που σας διαφοροποιούν από άλλους καλλιτέχνες, κάνοντας τη δουλειά σας μοναδική;

Πρώτα απ 'όλα ο συνδυασμός της κλασικής παραστατικής τέχνης με τη σύγχρονη τεχνολογία, δεύτερον η αναζήτηση των ορίων αυτής της τεχνολογίας και, τέλος, μια ισχυρή δέσμευση να φέρει νέες ιδέες και έννοιες σε ένα είδος γλυπτικής που συχνά μπορεί να κυλιέται σε pastiche ή στην καθημερινότητα.

Από πού προέρχεται η έμπνευσή σας;

Αν το βασικό θέμα της δουλειάς μου είναι η ανθρώπινη φιγούρα, η έμπνευση για τις ιδέες μου προέρχεται από όλα όσα συναντώ. Ο καλλιτέχνης από τη φύση του παρατηρεί και άρα μαθαίνει. Προσπαθώ συνεχώς να μαθαίνω και με γοητεύει ο επιστημονικός κόσμος καθώς και αυτός βασίζεται στην παρατήρηση, την ανάλυση και το νόημα. Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου η φύση του ανθρώπου είναι σε ροή σε τόσα πολλά επίπεδα και στον κόσμο της κβαντικής μηχανικής ακόμα και η φύση της πραγματικότητας και του ίδιου του σύμπαντος, μια πραγματικά εμπνευσμένη εποχή για τους καλλιτέχνες.

Ποια είναι η καλλιτεχνική σας προσέγγιση; Ποια οράματα, αισθήσεις ή συναισθήματα θέλετε να προκαλέσετε στον θεατή;

Η καλλιτεχνική μου προσέγγιση ξεκινά με μια πόζα, μια ενέργεια ή κίνηση που θέλω να μεταφέρω. Από εκεί προσπαθώ να λύσω το παζλ που είναι η ανατομία της φιγούρας, αν τα καταφέρω και όταν είμαι λογικά ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα αρχίζω να παίζω κάνοντας πολλές παραλλαγές, μερικές φορές 50 ή περισσότερες. Όσον αφορά τον θεατή, η μόνη μου ελπίδα είναι να αισθάνονται ότι δεν έχουν αλλάξει λίγο, ότι έχω δώσει κάτι που αξίζει είτε τους αρέσει είτε δεν τους αρέσει το κομμάτι που είναι εκτός ελέγχου μου.

Ποια είναι η διαδικασία δημιουργίας των έργων σας; Αυθόρμητη ή με μακρά προπαρασκευαστική διαδικασία (τεχνική, έμπνευση από κλασικά έργα τέχνης ή άλλη);

Αυτή είναι η αιώνια ερώτηση του καλλιτέχνη "πόσο καιρό χρειάστηκε για να γίνει αυτό;" Για μένα η δημιουργία ενός νέου έργου διαρκεί από την ημέρα που γεννήθηκες μέχρι εκείνο το σημείο, κάθε έργο είναι το άθροισμα της εμπειρίας ενός καλλιτέχνη. Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να υπάρχει προετοιμασία και υπάρχουν στιγμές αυθορμητισμού. Αυτές είναι οι στιγμές των λαθών και των τυχερών ευρημάτων. Αλλά ένα πράγμα που κάθε σοβαρός καλλιτέχνης θα παραδεχόταν είναι ότι στεκόμαστε στους ώμους γιγάντων.

Χρησιμοποιείτε κάποια συγκεκριμένη τεχνική εργασίας; αν ναι, μπορείς να το εξηγήσεις;

Η τεχνική που χρησιμοποιώ αυτή τη στιγμή είναι ότι διαμορφώνω ένα πρόχειρο προκαταρκτικό σκίτσο σε πηλό της πόζας που θέλω, έτσι ώστε να έχω κάτι που υπάρχει στον πραγματικό κόσμο και να μπορώ να χρησιμοποιήσω ως αναφορά όταν σκαλίζω ψηφιακά στον υπολογιστή μου. Μόλις δημιουργήσω το ψηφιακό γλυπτό, στη συνέχεια δημιουργώ πολλαπλές εκδόσεις και μετά από μια περίοδο προβληματισμού (βρίσκω σημαντικό να αφήσω ένα έργο για μερικές εβδομάδες και να επιστρέψω σε αυτό με φρέσκια ματιά πριν λάβω τις τελικές αποφάσεις) επιλέγω αυτή που κάνει έκκληση το καλύτερο για τα ιδανικά μου να εκτυπώσω 3D.

Υπάρχουν καινοτόμες πτυχές στη δουλειά σας; Μπορείτε να μας πείτε ποιες;

Η καινοτόμος πτυχή της δουλειάς μου είναι η χρήση ψηφιακής γλυπτικής και τρισδιάστατης εκτύπωσης για τη δημιουργία του τελικού κομματιού. Η τρισδιάστατη εκτύπωση είναι μια τεχνολογία αιχμής που εξελίσσεται με γρήγορους ρυθμούς και είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για την καινοτομία, καθώς επιτρέπει σε έναν καλλιτέχνη να δημιουργήσει έργα που δεν θα ήταν ποτέ δυνατό πριν.

Έχετε ένα σχήμα ή μέσο με το οποίο αισθάνεστε πιο άνετα; αν ναι, γιατί;

Δεν θα έλεγα ότι έχω ένα σχήμα ή μέσο με το οποίο νιώθω άνετα, έχω ένα που είναι το καλύτερο που έχω βρει μέχρι τώρα για να αντιπροσωπεύει αυτό που προσπαθώ να πετύχω. Ποτέ δεν αισθάνομαι άνετα με οτιδήποτε κάνω, καθώς φοβάμαι ότι είναι όταν σταματάς να ψάχνεις.

Πού παράγετε τα έργα σας; Στο σπίτι, σε κοινό εργαστήριο ή στο δικό σας εργαστήριο; Και σε αυτόν τον χώρο πώς οργανώνεις τη δημιουργική σου δουλειά;

Έχω ένα στούντιο στο σπίτι μου όπου μπορώ να κάνω μοντελοποίηση από πηλό, να φτιάξω γύψινα καλούπια, να τελειώσω και να δουλέψω με πατίνα και μετά ένα άλλο όπου έχω μια εγκατάσταση υπολογιστή τρισδιάστατης γλυπτικής και επίσης τη βιβλιοθήκη αναφοράς μου.

Η δουλειά σας σας οδηγεί στο ταξίδι για να γνωρίσετε νέους συλλέκτες, για εκθέσεις ή εκθέσεις; Αν ναι, τι σας φέρνει;

Αυτή τη στιγμή δεν ταξιδεύω πολύ καθώς εργάζομαι σε ένα νέο μεγάλο έργο, αν και προσπαθώ να πηγαίνω σε όσο το δυνατόν περισσότερες εκθέσεις, καθώς πάντα με ενδιαφέρει η δουλειά άλλων καλλιτεχνών.

Πώς φαντάζεσαι την εξέλιξη της δουλειάς σου και της καριέρας σου ως καλλιτέχνη στο μέλλον;

Η δουλειά μου θα εξελιχθεί όπως πάντα, πάντα ψάχνω την άκρη. Η τεχνική που χρησιμοποιώ επιτρέπει γρήγορη επανάληψη, ενώ πριν χρησιμοποιήσω τις παραδοσιακές τεχνικές είχα περισσότερες ιδέες παρά χρόνο για να δημιουργήσω τότε, τώρα που είναι σε συγχρονισμό. Όσον αφορά το μέλλον και την καριέρα μου που βρίσκεται στην αγκαλιά των Θεών, από την ανάγνωση επιστημονικών μελετών ξέρω ότι η πλειοψηφία της επιτυχίας βασίζεται στην τύχη που μπορεί να είναι μια τρομακτική αλλά και κατευναστική σκέψη. Ο καθημερινός μου στόχος είναι να σηκώνομαι και να περνάω τη μέρα και μερικές φορές τη νύχτα δουλεύω πάνω στην τέχνη μου, αυτή είναι μια σπλαχνική ανάγκη και όχι μια φανταστική επιλογή, αν οι άλλοι βρίσκουν αξία σε αυτό που κάνω δεν ανήκει στον τομέα μου.

Ποιο είναι το θέμα, το στυλ ή η τεχνική της τελευταίας σας καλλιτεχνικής παραγωγής;

Το κομμάτι που δουλεύω αυτή τη στιγμή είναι μια σύνθεση πολλαπλών φιγούρων.

Μπορείτε να μας πείτε για τη σημαντικότερη εμπειρία σας στην έκθεση;

Νομίζω ότι οι πιο σημαντικές εκθεσιακές μου εμπειρίες ήταν μια ατομική έκθεση που είχα πριν από δεκαετίες στη Νέα Υόρκη. Το βράδυ των εγκαινίων, ανεξάρτητα από το πόσα κομπλιμέντα έλαβα, ένιωσα ένα αηδιαστικό συναίσθημα στο λάκκο του στομάχου μου καθώς κοίταζα τι είχα δημιουργήσει ότι είχα εφησυχάσει. Από τότε σίγουρα έχω καταστρέψει περισσότερα από τα έργα μου από όσα έχω εκθέσει.

Αν μπορούσατε να δημιουργήσετε ένα διάσημο έργο στην ιστορία της τέχνης, ποιο θα επιλέγατε; Και γιατί ?

Αν μπορούσα να δημιουργήσω ένα διάσημο έργο από την ιστορία της τέχνης θα ήταν ο κορμός Belvedere. Όταν ήμουν στο σχολείο τέχνης στη Σκωτία, υπήρχε ένα γύψο σε φυσικό μέγεθος στο πηγάδι της σκάλας που συνήθιζα να ανεβαίνω κάθε πρωί και έμεινα τόσο έκπληκτος που κάτι που είναι ένα κομμάτι ενός μεγαλύτερου γλυπτού θα μπορούσε να έχει τόση ενέργεια.

Αν μπορούσατε να καλέσετε έναν διάσημο καλλιτέχνη (νεκρό ή ζωντανό) σε δείπνο, ποιος θα ήταν; Πώς θα του προτείνατε να περάσει το βράδυ;

Αν μπορούσα να προσκαλέσω έναν καλλιτέχνη σε δείπνο, θα ήταν ο Henri Gaudier Brzeska, ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης που αναμφίβολα θα συναγωνιζόταν τον Πικάσο, αν όπως πολλοί δεν είχε περικοπεί σκληρά από τη ζωή του

ΠΡΩΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η βραδιά θα ξεκινούσε με μια επίσκεψη στο μουσείο Pompidou Centre στο Παρίσι για να δει το έργο του να εκτίθεται μαζί με άλλους δασκάλους, ακολουθούμενο από ένα απλό γεύμα σε ένα παριζιάνικο μπιστρό και μετά σε ένα ήσυχο μπαρ με καλό malt ουίσκι όπου θα μπορούσε να μου πει τα πάντα για τις ιδέες του και έμπνευση μέχρι τις μικρές ώρες