Τι σας ενέπνευσε να δημιουργήσετε έργα τέχνης και να γίνετε καλλιτέχνης; (γεγονότα, συναισθήματα, εμπειρίες...)
Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα μου άρεσε να ζωγραφίζω, να ζωγραφίζω, να κόβω, να κολλώ, να χρωματίζω, να δημιουργώ. Χωρίς αμφιβολία αυτό είναι εν μέρει γενετικό με πολλούς καλλιτέχνες στην οικογένειά μου, γλύπτες, ζωγράφους και μουσικούς. Πάντα με γοήτευε η ιστορία της τέχνης, η δημιουργική διαδικασία και η ικανότητα του καλλιτέχνη να κάνει την τέχνη του να εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου και μέσα από τις εμπειρίες του. Για μένα η τέχνη ανταποκρίνεται στην απόλυτη αναγκαιότητα της υπέρβασης του εαυτού. Γύρω στα 15 άρχισα να ζωγραφίζω τη νύχτα στο δωμάτιό μου, εμπνευσμένη από τους μεγάλους ζωγράφους του 20ού αιώνα, τον Πικάσο και τον Νταλί, αλλά και από πιο εμπιστευτικούς ζωγράφους όπως η Φραζέτα. Λίγα χρόνια αργότερα με έπιασαν εντελώς η κουλτούρα του Hip Hop και το είδος γκράφιτι. Κοίταξα τις ετικέτες και τα γκράφιτι που διακοσμούσαν τους τοίχους κατά μήκος του RER που έδιναν χρώμα σε ένα γκρίζο και θλιβερό τοπίο. Νομίζω ότι αυτό το μείγμα κλασικής, σύγχρονης και μοντέρνας επιρροής έχει διαμορφώσει τον τρόπο που ζωγραφίζω και χαρακτηρίζει τη ζωγραφική μου.
Ποιες είναι οι 3 πτυχές που σας διαφοροποιούν από άλλους καλλιτέχνες, κάνοντας τη δουλειά σας μοναδική;
Μία από τις ιδιαιτερότητες της δουλειάς μου είναι οι τεχνικές μίξης. ακρυλικό, σπρέι, Posca, μαρκαδόροι, κολάζ, στυλό, typex... δεν είναι πολύ ακαδημαϊκό -είμαι εντελώς αυτοδίδακτος- αλλά μόνο το αποτέλεσμα μετράει! Στο τέλος τα στρώματα επικαλύπτονται και ανάλογα με τον φωτισμό οι πίνακες αποκαλύπτουν διαφορετικές όψεις. Αυτό κάνει τη δουλειά μου εξαιρετικά μοντέρνα, αλλά τα θέματα που καλύπτονται είναι διαχρονικά.
Αυτό που κάνει το έργο μου μοναδικό κατά τη γνώμη μου είναι αυτό το μείγμα νεωτερικότητας στην αντιμετώπιση του έργου και κλασικισμού στα θέματα που εξετάζονται. Ένας από τους λόγους για τους οποίους αποκαλώ τους πίνακές μου που αντιπροσωπεύουν αθλητικά παπούτσια ή όπλα «νεκρή φύση». Οι αναπαραστάσεις μου για τις πόλεις είναι επίσης μοναδικές και συνορεύουν με την αφαίρεση, ενώ ασυναίσθητα αποκαθιστούν το συναίσθημα που αφορά την πόλη χάρη στα χρώματα και τα υλικά που χρησιμοποιούνται. Στην τελική, όποιο θέμα και να επιλεγεί, το μήνυμα πρέπει να προταθεί και να αγγίξει την καρδιά του θεατή.
Πού παράγετε τα έργα σας; Στο σπίτι, σε κοινό εργαστήριο ή στο δικό σας εργαστήριο; Και σε αυτόν τον χώρο πώς οργανώνεις τη δημιουργική σου δουλειά;
Για περισσότερα από 20 χρόνια κατοικώ στη Μασσαλία και ζωγραφίζω στο ατελιέ μου σε ένα αστικό περιβάλλον που αγαπώ. Το εργαστήριό μου είναι ένας πραγματικός χώρος αφιερωμένος στην τέχνη, γεμάτος ζωγραφιές φυσικά αλλά και μουσικά όργανα (κιθάρες, πιάνο) και δίσκους που συνοδεύουν την πολύωρη δημιουργία.
Η δουλειά σας σας οδηγεί στο ταξίδι για να γνωρίσετε νέους συλλέκτες, για εκθέσεις ή εκθέσεις; Αν ναι, τι σημαίνει για εσάς;
Ταξιδεύω πολύ και πάντα με ελκύει η ενέργεια των μεγαλουπόλεων. Στις εκθέσεις μου βρίσκουμε συχνά συλλογές εμπνευσμένες από πόλεις. Η Βαρκελώνη, η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες είναι μέρη που μου αρέσουν ιδιαίτερα και θα ήθελα να εκθέσω σύντομα.
Έχετε ένα σχήμα ή μέσο με το οποίο αισθάνεστε πιο άνετα; αν ναι, γιατί;
Μου αρέσουν οι γενναιόδωρες μορφές (100x100 και περισσότερες) που μου επιτρέπουν να εκμεταλλεύομαι υλικά και φως. Σχεδόν πάντα ζωγραφίζω σε καμβά και μερικές φορές σε ξύλο. Δεν κάνω πια γκράφιτι στους τοίχους, αν και έκανα πολλά «γράμματα» κατά τη διάρκεια της περιόδου γκράφιτι μου. Από την άλλη, ενσωμάτωσα τα γράμματα στους ίδιους τους πίνακες και δεν είναι λίγες οι φορές που το φόντο των πινάκων αποτελείται εξ ολοκλήρου από υπογραφές «ΕΦΚΑ9»...
Πώς φαντάζεσαι την εξέλιξη της δουλειάς σου και της καριέρας σου ως καλλιτέχνη στο μέλλον;
Δεν έχω παράγει ποτέ τόσο πολλά όσο τα τελευταία 3 χρόνια και έχω οργανώσει εκθέσεις σε πολύ διαφορετικά μέρη (concept store, καταστήματα, boxing club, φωτογραφικά στούντιο, βίλες, pop-up γκαλερί, επιχειρήσεις, βιβλιοπωλείο, ζυθοποιείο). Όλες αυτές οι εμπειρίες ήταν συναρπαστικές, ωστόσο οι πιο εντυπωσιακές εκθέσεις παραμένουν αυτές που πραγματοποιήθηκαν από το 2013 έως το 2016 στη Ρώμη στην γκαλερί Agostiniana, Plaza Del Popolo.
Τα τελευταία 10 χρόνια ήθελα να αντιμετωπίσω τη δουλειά μου με πολύ διαφορετικό κοινό, όχι απαραίτητα γνώστες ή επενδυτές, για να μετρήσω το συναίσθημα που ένιωσαν με τα έργα μου. Ο ενθουσιασμός που ένιωσα μου έδωσε την ενέργεια να δουλέψω ακούραστα πάνω στην τέχνη μου για να αποκαλύψω τη βαθιά μου φύση.
Τώρα φιλοδοξώ να επεκτείνω αυτόν τον κύκλο των ερασιτεχνών προς ένα εθνικό και διεθνές κοινό, που είναι ένας από τους λόγους που με ώθησαν να εγγραφώ στο Armajeur.
Αν μπορούσατε να δημιουργήσετε ένα διάσημο έργο στην ιστορία της τέχνης, ποιο θα επιλέγατε; Και γιατί ?
Αν μπορούσα να δημιουργήσω ένα έργο θα ήθελα να αφήσω το στίγμα μου στο σπήλαιο Lascaux, αναμφίβολα την πρώτη τοιχογραφία στην ιστορία της τέχνης!
Αν μπορούσατε να καλέσετε κάποιον διάσημο καλλιτέχνη (νεκρό ή ζωντανό) σε δείπνο, ποιος θα ήταν; Πώς θα του προτείνατε να περάσει το βράδυ;
Όσο για δείπνο με έναν διάσημο ζωγράφο, θα οργάνωνα ευχαρίστως μια βραδιά στο ατελιέ μου με 3 διάσημους ζωγράφους: τον Banksy, τον Picasso και τον Leonardo da Vinci. Αυτή θα ήταν μια μοναδική ευκαιρία να καταργήσουμε τον χρόνο και να αντιμετωπίσουμε 3 απόλυτες ιδιοφυΐες των οποίων το έργο απελευθερώνεται από την εποχή στην οποία έζησαν ενώ ήταν μέρος μιας μακράς παράδοσης ζωγράφων. Η τέχνη είναι μια πόρτα στην αθανασία...