Jessica Capra, The Artist and The Others
Η Jessica Capra είναι επιμελήτρια, ιστορικός τέχνης και ειδικός στον πολιτισμό με έδρα το Μόναχο της Γερμανίας. Με δεκαετή εμπειρία στην Ολλανδία, το Βέλγιο και τη Γερμανία, σχεδιάζει και αναπτύσσει πολιτιστικά έργα ανταποκρινόμενη σε συγκεκριμένες ανάγκες, με τη φιλοδοξία να δημιουργήσει σημαντικές αλλαγές. Το έργο του βασίζεται σε θεμελιώδεις πυλώνες: τη διάδοση της γνώσης, τη δημιουργία δεσμών μεταξύ ατόμων, την ανάπτυξη δεξιοτήτων και την ενθάρρυνση νέων συνεργασιών που εμπλουτίζουν την τρέχουσα πολιτιστική σκηνή.
Το πάθος της να υποστηρίζει, να καθοδηγεί και να συμβουλεύει νέους επαγγελματίες του πολιτισμού και καλλιτέχνες την οδήγησε να ενταχθεί στους The Artist and The Others . Πρόσφατα, η επιμελητική της προσέγγιση επικεντρώθηκε σε προβληματισμούς σχετικά με την Κοινωνία και τη Φροντίδα της Εξουθένωσης, ενώ παράλληλα επιδιώκει την έρευνα για τη μητρότητα στις τέχνες.
Υπεύθυνη και συνεκτική επιμέλεια
Έχοντας αυτό κατά νου, συνεργάστηκε με το ArtMajeur By Your Art για μια επιμέλεια που τονίζει το C είναι μια ουσιαστική καλλιτεχνική και κοινωνική πράξη. Μέσω αυτής της πλατφόρμας, έχει επιλέξει και έχει αναδείξει καλλιτέχνες των οποίων η δουλειά απεικονίζει τις πολλαπλές διαστάσεις της φροντίδας: φροντίδα του εαυτού, φροντίδα των άλλων, φροντίδα του περιβάλλοντος και φροντίδα των κοινών ιστοριών.
Αυτή η επιμελητική προσέγγιση στοχεύει στη δημιουργία ενός χώρου διαλόγου και προβληματισμού, όπου η τέχνη γίνεται φορέας προσωπικής και συλλογικής μεταμόρφωσης. Προσφέροντας αυξημένη προβολή σε αυτούς τους καλλιτέχνες, ευαισθητοποιεί το κοινό για την έννοια της φροντίδας, ενώ παράλληλα προωθεί καλλιτεχνικές πρακτικές που δίνουν προτεραιότητα στην ακρόαση, την ευγένεια και τη μετάδοση.
Okomi (2024), Sanya Gbemileke, Ακρυλικό σε καμβά, 76,2x91,4 εκ.
Στο «Okomi» (2024) της Sanya Gbemileke , η μητρική αγάπη βρίσκεται στο επίκεντρο της ιστορίας. Ο πίνακας αποτυπώνει απαλά και συναισθηματικά τον άρρηκτο δεσμό μεταξύ μιας μητέρας και του παιδιού της, αναδεικνύοντας τη δύναμη της οικογενειακής φροντίδας και τις αναμνήσεις που δημιουργεί. Αυτή η ιδέα της μνήμης και της συναισθηματικότητας συνεχίζεται στο " As flores que plantei I" (2024) του Ritchelly Oliveira , όπου η σύντηξη κάρβουνου και λαδιού μεταφράζει την ευθραυστότητα και την ανθεκτικότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Ο καλλιτέχνης προκαλεί συναισθηματική ανάπτυξη μέσα από αιθέριες φιγούρες και αλληγορικά στοιχεία, απηχώντας τη σημασία της Φροντίδας τόσο στο οικείο όσο και στο καθολικό.
Our Heritage (2023), Paolo Chiuchiolo, Ψηφιακές Τέχνες
Η φροντίδα δεν περιορίζεται στις ανθρώπινες σχέσεις. Περιλαμβάνει επίσης τη σχέση μας με τη φύση και την κληρονομιά που μεταδίδουμε. Το «Our Heritage» (2023) του Paolo Chiuchiolo ενσαρκώνει αυτή την περιβαλλοντική ευθύνη μέσα από μια δυνατή εικόνα: ένα παιδί που κρατά στα χέρια του μια μινιατούρα Γη. Αυτή η συμβολική χειρονομία θέτει υπό αμφισβήτηση την ανάγκη προστασίας του πλανήτη μας, ένα ουσιαστικό μήνυμα σε έναν προβληματισμό για τη συλλογική και διαγενεακή Φροντίδα .
Harmony in Flux#2 (Large edition) (2022), Daniel Kei Wo, Sculpture - Stainless steel, 210x155 cm
Σε μια πιο αφηρημένη αλλά εξίσου ουσιαστική προσέγγιση, το "Harmony in Flux #2" (2022) του Daniel Kei Wo διερευνά την ισορροπία και τη σύνδεση μεταξύ των ατόμων. Το γλυπτό του από ατσάλι, εμπνευσμένο από τη φυσική κίνηση, μεταφράζει τη ρευστότητα και την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Μας υπενθυμίζει ότι η Φροντίδα είναι μια διαρκώς εξελισσόμενη διαδικασία, που απαιτεί προσοχή και προσαρμογή.
Color Study 53 (2023), Paul Gravett, Φωτογραφία
Τέλος, η «Χρωματική Μελέτη 53» (2023) του Paul Gravett προσφέρει μια αισθητηριακή εμπειρία που καλεί τον στοχασμό. Μέσα από το λεπτό παιχνίδι του στις υφές και τις αποχρώσεις, το έργο μας ενθαρρύνει να επιβραδύνουμε, να παρατηρούμε και να φροντίζουμε τη δική μας αντίληψη για τον κόσμο.
Ένας διαρκής καλλιτεχνικός διάλογος
Κάθε επιλογή που σχεδιάζεται σε αυτό το πλαίσιο ενθαρρύνει τη βύθιση σε έργα που αμφισβητούν τη σχέση μας με τον κόσμο και τους άλλους, τονίζοντας χειρονομίες και πρωτοβουλίες που προάγουν την καλύτερη κοινωνική συνοχή. Συνεργαζόμενη με αφοσιωμένους καλλιτέχνες, η Jessica Capra ενθαρρύνει την επανοικειοποίηση του Care μέσω ποικίλων καλλιτεχνικών εκφράσεων: διαδραστικές εγκαταστάσεις, παραστάσεις, πίνακες ζωγραφικής και ψηφιακά έργα, όλες οι πρακτικές που αντανακλούν την ανάγκη για σύνδεση και αλληλεγγύη.
Στόχος είναι να γίνει η τέχνη μοχλός δράσης και ευαισθητοποίησης, προσφέροντας εμπειρίες που έχουν απήχηση στους θεατές και τους ενθαρρύνουν να εντάξουν το Care στη δική τους καθημερινή ζωή. Μέσω αυτής της επιμέλειας, επιβεβαιώνει ότι η τέχνη δεν είναι μόνο μια αναπαράσταση του κόσμου, αλλά και ένα ισχυρό μέσο μεταμόρφωσής του, ενσταλάσσοντας νέες αξίες που βασίζονται στο σεβασμό, το μοίρασμα και τη συλλογική ευθύνη.
Nicolas Sarazin
| ArtMajeur Magazine
