Η Μπιενάλε της Βενετίας 2024, που διακρίνεται ως κορυφαίο καλλιτεχνικό γεγονός παγκοσμίως, ανακοινώνει τη συμμετοχή 331 καλλιτεχνών στην τελευταία της έκδοση, με θέμα «Ξένοι Παντού». Η φετινή έκθεση, προγραμματισμένη από τις 20 Απριλίου έως τις 24 Νοεμβρίου, σηματοδοτεί σημαντική αύξηση από τους 213 καλλιτέχνες που παρουσιάστηκαν στην προηγούμενη έκδοση του 2022, υπογραμμίζοντας τη συνεχή επέκταση και επιρροή της Μπιενάλε στη διεθνή καλλιτεχνική σκηνή. Η επιλογή περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνών, από αναδυόμενα ταλέντα μέχρι καθιερωμένες προσωπικότητες, όπως οι Beatriz Cortez, Olga De Amaral και Yinka Shonibare, μαζί με μια ειδική αναγνώριση σημαντικών ιστορικών και πρόσφατα αποθανόντων καλλιτεχνών όπως η Frida Kahlo και ο Diego Rivera.
Σε επιμέλεια του Adriano Pedrosa, του καλλιτεχνικού διευθυντή του Museu de Arte de São Paulo, το θέμα αυτής της έκδοσης, «Ξένοι Παντού», είναι εμπνευσμένο από τα έργα νέον της κολεκτίβας Claire Fontaine. Αντικατοπτρίζει τις παγκόσμιες κρίσεις που σχετίζονται με τη μετανάστευση, την ταυτότητα και τα εμπόδια που έχουν υψώσει τα έθνη και οι πολιτισμοί. Το επιμελητικό όραμα του Pedrosa επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής της Μπιενάλε για να εξερευνήσει αφηγήσεις γύρω από αφροατλαντικές, ιθαγενείς, γυναίκες και queer κοινότητες, δίνοντας έμφαση στις πολύπλευρες εμπειρίες των ξένων και την έννοια της ξενιτιάς σε διαφορετικά πλαίσια.
Η έκθεση χωρίζεται σε δύο βασικά μέρη: «Nucleo Contemporaneo» και «Nucleo Storico», εστιάζοντας σε σύγχρονα και ιστορικά έργα, αντίστοιχα. Στο σύγχρονο τμήμα θα συμμετέχουν για πρώτη φορά συμμετέχοντες, όπως η κολεκτίβα MAHKU από τη Βραζιλία και η Συλλογία Mataaho από τη Νέα Ζηλανδία, με θέματα της διασποράς, του φύλου και του ακτιβισμού. Η ιστορική ενότητα στοχεύει να ρίξει φως στους μοντερνισμούς και τις καλλιτεχνικές εκφράσεις από τον Παγκόσμιο Νότο, με έμφαση στην προσωπογραφία, την αφαίρεση και την επιρροή της ιταλικής διασποράς σε αυτές τις περιοχές.
Η Biennale του Pedrosa δίνει επίσης ιδιαίτερη προσοχή στο Αρχείο Ανυπακοής, ένα έργο που συλλέγει έργα στο σημείο διασταύρωσης της τέχνης και του ακτιβισμού, διαφοροποιώντας περαιτέρω το φάσμα των φωνών και των ιστοριών που παρουσιάζονται. Αυτή η προσέγγιση όχι μόνο εμπλουτίζει την αφήγηση της Μπιενάλε αλλά και ευθυγραμμίζεται με την προσωπική δέσμευση του Pedrosa να εξερευνήσει άγνωστες ιστορίες και τη δυναμική της παγκόσμιας ιθαγένειας.