en suspens (2017) Malarstwo autorstwa Chloé Alecki

Atramenty w światłach na papierze

Instalacja zewnętrzna (lub wewnętrzna) farb mobilnych, reagujących na światło.
Oryginalne obrazy wykonane kolorowym tuszem indyjskim na papierze Wenhzou o gramaturze 30g/m2.
Zamontowany na przezroczystej siatce

Poezja tapet, czego nie jest w stanie wyrazić opis techniczny...

Mało, wszystko się przepełnia!
Chloé tajfun Szyfon Chloé.
Wszystko pochodzi z rąk. Poplamione, plamią wszystko, wszystko dookoła.
Wokół niego znajduje się plac zabaw miliardów rąk plamiących szmaciany świat.
Wszyscy mamy wpływ na świat, ja wybrałem ten.

Próbuję. Jestem otoczony. Mam aureolę.
Spontanicznie szkicuję, plamię niezatartym atramentem początki idei, która została potwierdzona w akcie.
To jest stwierdzenie, a nie pytanie.
Projekt staje się przedmiotem z chwilą ukończenia. Im słabsze środki, tym mocniejsza ekspresja. Szorstki szkic czerpie swoją siłę ze swobody, z jaką go wykorzystujemy do spontanicznego tworzenia pomysłów. Jest to pierwsza forma, intuicja. Swoboda reprezentowania tego, co ledwo znane. A nawet poza znanym.
Podróż do zadań.
Oko stara się rozpoznać coś konkretnego, co jest częścią jego świata, rzeczywistości zamaskowanej, ale to nie moja zasługa.
Każdy z własną wrażliwością, własną mapą świata dostrzega kolory i kształty.
To właśnie sprawia, że ​​malarstwo abstrakcyjne jest tak popularne. Wysyła nas z powrotem do naszego wnętrza.
Emocje nie są sprawą wtajemniczonych, liczy się tylko wyjątkowa historia życia każdego człowieka i to właśnie dzięki temu nasze doznania filtrują i różnicują. Dotrzyj do intymności.


Po pierwsze, jakość papieru. Papier lekki ze względu na niewielką masę.
To powierzchnia. Białe i suche prześcieradło, które unosi prąd powietrza.
Łatwy. Zmięty.
Suchy liść, który unosi prąd wody.
Mokry liść, który zalewa tajfun.
Sap stwierdził, że prąd powietrza zaraz się rozerwie.
Ustalono słabe strony.

Rozmoczona powierzchnia, obfitująca w wodę, ponownie staje się pastą.
Szare lustro pomiędzy dwiema lśniącymi wodami. Ten powyżej. ten poniżej.
To nie samolot, to zwykła równina. Jego wzgórza i doliny.
Pełne wody. Pełne atramentu.
Zbiornik wodny,
Gdzie szczotkowate sztuczne rzęsy, zmiękczone włosy, podmokłe, zatkane, wypróżnione.
Znów zalewają kwiaty tuszami, które rozpraszają plamy pyłku.
Blottery przyszłej chromatycznej powierzchni wibracyjnej.
Wody są otwarte, mętne. Plama, otoczenie, aureole.
Zbierać w kałużach.
Trzymają się razem i zawsze uciekają. To jest życie.
Już czas.
Ten, którego tworzy, ten, który go suszy, ten jutrzejszy, ten, który przemija.
Tym razem, który wydłuża się zimą, we mgle, która sprawia, że ​​świat się kurczy. Woda w termometrze drętwieje, zamarza, czas się dłuży.
I zbyt szybko kończy się czas lata, spocona woda ledwo wyparowuje. Za wcześnie. Za późno.
Moje malarstwo jest jak czas.
ach! piękne pory roku!

Poświęć czas na zrobienie i zobaczenie. Poświęć trochę czasu, aby doświadczyć obrazu w jego żywym stanie. To także ta woda nas napełnia. Malarze doświadczają dotykowego spotkania farby z oczami. Ten wspaniały, świeży połysk sprawia, że ​​krystaliczny kolor wibruje. Jest gęsty, wręcz płynny, spuchnięty, jest jeszcze młody, spotyka czas. A woda, która cofa się, zabiera ją ze sobą. Gotowy artykuł jest pozostałością po tym doświadczeniu, bladą pamięcią czynu, cenną (e)zakotwiczoną pamięcią. Wiedza i działanie.

Wspomnienie blasku. Lekki papier.
Każda chwila spojrzenia na tapetę jest wyjątkowa. Każdego dnia o każdej godzinie światło jest wyjątkowe.
Świadomi tego, nasz wzrok jest wyostrzony na naturalne zmiany światła przenikającego przez tapetę.
Tutaj jest błękit w jego świetlistych złożonościach, tutaj jest głębia jego mieszanin, czasem cieplejsza, czasem zimniejsza.
Zatapiamy się w tym. Światło pochodzi z wnętrza i katalizuje kolor.
Ta wibracja jest autonomicznym składnikiem mojego malarstwa. Odkrywanie realiów tapet.
Z niego rodzi się wielość jego form lub jego stałość. W bezpośrednim rezonansie z otoczeniem.
Papier witrażowy zwieńczony słońcem i cieniami w nocy.
Kolor traci stabilność.
Nigdy tak nasycony jak chwilę wcześniej i nigdy tak nudny jak chwila później. Równowaga odtwarza się co chwilę.
Przyjazny czas, zmienny, który przenosi zamrożoną harmonię w perspektywę, która nadaje ruch.
Oscylujące abstrakcyjne kolory.
Zamrożone, a następnie usunięte ze swojej stałości.
Twórz harmonię, nie czyniąc jej sztywną.
Animować.

Ona była
jest
Ona żyje
Tak będzie, z pewnością się zmieni.

Wreszcie.
Pogoda dzisiaj przychodzi, zamknięta na zewnątrz, otacza nas w tańcu.
Wyjść.
Wyjdź ze schronu muru, pokaż nam swoje ukryte oblicze, jak rzeźba, nie opieraj się. Farba dwustronna, zejdź ze ściany.
Nie walcz z wiatrem, idź dalej.
Kruchości znikają, gdy wiatr sprawia, że ​​żagle tańczą.
zamienia się w mały młyn.
Przyjdźcie deszcze i burze, które swymi kroplami nie mogą już nic zdziałać dla atramentu.
I dostrzegamy, że to w końcu jest życie.


Alecka Chloe

Powiązane tematy

EauInkWaterLumièreLight