Sanatçılar
Yapıt
Galeriler
Bu sanat eserinin daha fazla fotoğrafını görmek isterseniz bize bildirin!
Bu görseli web sitenizde, iletişiminizde kullanmak veya türev ürünleri satmak için bir lisans satın alın.
| 1500 px | ||
|
1000 px |
| Dosyanın boyutları (px) | 1500x1000 |
| Dünya çapında kullanın | Evet |
| Çoklu desteklerde kullanın | Evet |
| Her tür ortamda kullanın | Evet |
| Satma hakkı | Hayır |
| Maksimum baskı sayısı | 0 (Zero) |
| Satılık ürünler | Hayır |
Bu resim bir lisans ile indirilebilir: bunları istediğiniz zaman indirebilirsiniz.
ArtMajeur'daki tüm resimler, sanatçılar tarafından yaratılan orijinal sanat yapıtlarıdır, tüm hakları kesinlikle saklıdır. Bir lisansın edinilmesi, lisansın şartları uyarınca imajı kullanma veya kullanma yetkisine sahiptir. Yeniden çerçeveleme veya resmin bir projeye mükemmel şekilde uyacak şekilde yeniden odaklanması gibi küçük değişiklikler yapmak mümkündür, ancak özgün çalışmaya zarar verebilecek herhangi bir değişiklik yapmak yasaktır. Bütünlüğünde (şekillerin değiştirilmesi, Bozulmalar, kesim, renk değişimi, eleman ilavesi vb.) Sanatçının önceden yazılı bir yetkisi bulunmaması durumunda.
Kullanımınız standart lisanslarımız tarafından karşılanmıyorsa, özel lisans için lütfen bizimle iletişime geçin.
Sanat resim bankasıVirgile Mollat/Le Jourdin. Photographe, ses images se déploient comme des espaces mentaux.
Les différentes séries explorent la lumière comme une matière vivante : rouge, bleue, jaune ou absente.
Chaque photographie est une tentative d’approcher ce qui échappe, la frontière entre l'apparition d'un monde, et sa disparition. Entre fiction, mémoire et fantasme.
Ainsi, en s'intéressant à la narration comme outil de réflexion, des univers fictifs sont développés afin de prendre du recul sur le monde qui nous entoure. Le constat initial : le langage comme virus. Langage qui « arrête et paralyse la pensée » de par son caractère déterminé.
Comme l'évoquait Artaud : «Le chevauchement des images et des mouvements aboutira, par des collusions d’objets de silences, de cris et de rythmes, à la création d’un véritable langage physique à base de signes et non plus de mots».