© ADAGP
Co skłoniło Cię do zajęcia się sztuką i zostania artystą? (Wydarzenia, uczucia, doświadczenia ......)
Pamiętam swój pierwszy prawdziwy rysunek w wieku około 10 lat. Siedząc przy małym biurku, ołówku, kartce papieru i lustrze narysowałem autoportret, który mam do dziś.
Zawsze lubiłem tworzyć i wyobrażać sobie: improwizować jako fotograf, inscenizując moich kuzynów, prowadząc fałszywy program radiowy, tworząc biografie otaczających mnie osób...
Potem, to długa historia, położyłem pokrywę na tej bulgoczącej kreatywności i kiedy byłem bardzo dorosły, wywróciłem swoje życie do góry nogami, aby zostać artystą.
Jakich technik i tematów próbowałeś do tej pory w swojej karierze artystycznej?
Próbowałem węgla drzewnego, pasteli, akwareli, oleju, kolażu i akrylu. Jest tak wiele technik i materiałów, które dopiero zostaną odkryte. Eksperymentowanie i ciekawość są częścią mojego życia jako artysty. Z drugiej strony nie próbuję tematów, to one mi się narzucają, bo moje podejście jest bardzo szczere i intymne.
Jakie są 3 aspekty, które odróżniają Cię od innych artystów i sprawiają, że Twoja praca jest wyjątkowa?
Często słyszę, że mój obraz jest oryginalny. Tematyka jest uniwersalna i myślę, że niezależnie od pomysłu, ktoś już go namalował. To, co sprawia, że obraz jest oryginalny, to fakt, że osoba, która go maluje, jest wyjątkowa.
© ADAGP
Skąd czerpiesz inspirację?
Inspiracja wydaje się spadać z nieba w każdej chwili, dlatego mam mnóstwo małych zeszytów do zapisywania, ponieważ równie szybko odchodzi. Dla mnie inspiracja to spotkanie dwóch wrażliwości, które pozwala drugiej się wykluć. Często to słowa decydują o kliknięciu, w piosenkach, filmach...
Jaka jest intencja twojej sztuki? Jakie wizje, doznania lub uczucia chcesz wywołać w widzu?
Jestem wektorem. Maluję trudności życia i to, co przeszkadza mi w świecie. Aby widz rozpoznał w moich obrazach swoje uczucia i swoją historię, aby czuł się mniej samotny, tego właśnie szukam.
Jak przebiega proces tworzenia Twojej pracy? Czy jest to spontaniczne, czy długi proces przygotowań (technika, inspiracja klasykami sztuki lub inne)?
Jest to proces zarówno spontaniczny, jak i długotrwały. Moje obrazy to długie dojrzewanie wszystkiego, co widzę i czuję. Mam w głowie mnóstwo pomysłów, które testuję, robiąc fotomontaże z własnych zdjęć lub ze zdjęć, które wyszukałem. To dość długi proces. A kiedy mój obraz jest gotowy, maluję go.
© ADAGP
Jakie techniki preferujesz? Jeśli tak, czy możesz to wyjaśnić?
Moją ulubioną techniką jest akryl, a zwłaszcza nakładanie warstw i glazurowanie. Podoba mi się ta zaskakująca, niekontrolowana i subtelna strona.
Czy w Twojej pracy są jakieś innowacje? Możesz nam powiedzieć, które?
Nie sądzę, aby moje malarstwo było samo w sobie nowatorskie. Jest dla mnie, ponieważ lubię się uczyć, czy to starych technik, czy nowych produktów. Refleksja i poszukiwanie to moja siła napędowa i moja słabość: muszę starać się nie dać się ponieść emocjom ani rozproszyć.
Czy masz preferowany format lub nośnik? Jeśli tak, dlaczego?
Maluję głównie na płótnie. Zakładam, że podążam za trendami, nie robiąc tego celowo; na przykład w tej chwili maluję na drewnie i odkrywam na nowo papier.
© ADAGP
Gdzie produkujesz swoje prace? W domu, we wspólnym czy prywatnym studio? Jak w tej przestrzeni zorganizowana jest Twoja produkcja?
Obok domu mam pracownię i drugie miejsce do przechowywania obrazów. Pracuję jeden obraz na raz, jak obsesja. Dopiero niedawno zacząłem pracować nad kilkoma obrazami jednocześnie.
Czy Twoja praca skłania Cię do podróży, poznawania nowych kolekcjonerów, brania udziału w wystawach lub prezentacjach? Jeśli tak, to co z tego masz?
Uwielbiam samotność mojej pracowni i wewnętrzne podróże. Ale lubię też ten moment, kiedy wyruszam w drogę do miejsca, którego nie znam i gdzie spotkam tych niezbędników, którzy organizują wystawy, innych artystów i miłośników czy ciekawych sztuki. Takie spotkania zawsze wzbogacają, a czasem zaskakują.
Jak wyobrażasz sobie ewolucję swojej twórczości i swojego wizerunku jako artysty w przyszłości?
Mam nadzieję, że będę malować do końca i wyobrażam sobie wielką sielską pracownię. Mam nadzieję, że będę ewoluować w mojej technice, która chciałabym być bardziej abstrakcyjna i swobodna. Równolegle pracuję w tkaninie artystycznej i chciałabym móc poświęcić temu więcej czasu, a czemu nie, nauczyć się innych technik. Bardzo chciałbym tworzyć prace zbiorowe z innymi artystami. Mój wizerunek jako artysty nie ma dla mnie znaczenia, chcę się nie nudzić i żyć z mojej sztuki.
© ADAGP
Jaki jest temat, styl lub technika twojego najnowszego dzieła sztuki?
Moja najnowsza praca jest wykonana akrylem na płótnie i mówi o temacie, który mnie prześladuje: uwięzieniu.
Czy możesz opowiedzieć o swoich najważniejszych doświadczeniach wystawienniczych?
Na pewno pierwsza wystawa, bo to kwestia pokazania się po raz pierwszy.
Gdybyś mógł stworzyć jedno słynne dzieło historii sztuki, które byś wybrał? i dlaczego go wybrać?
Byłby to Gas Edwarda Hoppera za to, co ma w dziedzinie kinematografii i opowiadania historii.
Olimpia Gaia Martinelli
| Magazyn ArtMajeur