Najważniejsze wnioski
- Albert Oehlen jest znanym niemieckim artystą, słynącym z abstrakcyjnego malarstwa i związku z niemieckim neoekspresjonizmem.
- Styl artystyczny Oehlena charakteryzuje się mieszanką gatunków, barw i środków wyrazu, rzucając wyzwanie tradycyjnym konwencjom estetycznym.
- Był członkiem awangardowego kolektywu „Junge Wilde” („Młodzi Dzicy”), który w latach 80. XX wieku propagował nowe podejście do sztuki.
- Dzieła Oehlena często eksplorują granice sztuki abstrakcyjnej, przesuwając granice tego, co jest uważane za „piękne” lub „akceptowalne” w świecie sztuki.
- Jego twórczość artystyczna nadal jest tematem dyskusji i wystaw, odzwierciedlając wciąż aktualne znaczenie w dyskusjach na temat sztuki współczesnej.
- Na wyjątkowe podejście Oehlena do sztuki wpłynęły studia pod okiem wpływowego artysty Sigmara Polke w Hochschule für Bildende Kunst w Hamburgu.
Albert Oehlen
Albert Oehlen, znany niemiecki artysta urodzony w 1954 r. w Krefeld w Niemczech, ukończył Hochschule für Bildende Künste w Hamburgu w 1981 r. Jego edukacja pod okiem wpływowego Sigmara Polkego odegrała kluczową rolę w ukształtowaniu jego charakterystycznego podejścia do sztuki. Znany z łączenia neoekspresjonizmu i niemieckiego neoekspresjonizmu, Oehlen w swojej twórczości kwestionuje konwencjonalne idee piękna poprzez mieszankę gatunków, kolorów i mediów.
Albert Oehlen był kluczową postacią w latach 80., dołączając do ruchu Neue Wilde lub Junge Wilde („Wild New” lub „Wild Youth”) w Niemczech, Szwajcarii i Austrii, który wyłonił się ze zbiorowego odrzucenia ustalonych norm artystycznych. Ruch charakteryzował się żywymi neonowymi kolorami i połączeniem kontrolowanych, ale spontanicznych pociągnięć pędzla, wykorzystując styl, a nie figuratywną reprezentację, aby wyrazić niezadowolenie artystów z ich poprzedników. Jako członek „Junge Wilde” Oehlen przyjął buntowniczą energię ruchu, widoczną w jego odważnym użyciu koloru i abstrakcyjnych form.
Pod wpływem niemieckich malarzy, takich jak Georg Baselitz, Sigmar Polke i Gerhard Richter, Oehlen koncentruje się na samym procesie malowania. W latach 80. zaczął łączyć elementy abstrakcyjne i figuralne w swoich pracach, reagując na dominujący styl neoekspresjonistyczny epoki. Przez lata kontynuował pracę w ramach narzuconych sobie, często niekonwencjonalnych, granic.
Łącząc elementy abstrakcyjne, figuralne, kolażowe i generowane komputerowo, Albert Oehlen nadal wprowadza innowacje za pomocą różnorodnych technik artystycznych. Jego prace integrują ekspresjonistyczne pociągnięcia pędzlem, surrealistyczne gesty i celowe amatorstwo, angażując się głęboko w historię malarstwa, jednocześnie wynosząc jego podstawowe elementy — kolor, gest, ruch i czas — na odważne nowe wyżyny.
Styl Oehlena został ukształtowany przez ruchy takie jak ruch Bad Painting, który przyjął śmiałe i eksperymentalne metody. Przez czterdziestoletnią karierę konsekwentnie poszerzał granice sztuki abstrakcyjnej, umacniając swój status pioniera w tej dziedzinie.
Rozwój Alberta Oehlena w ruchu neoekspresjonistycznym i „złego malarstwa”
Albert Oehlen stał się kluczową postacią sceny artystycznej lat 80., stając się częścią ruchu Junge Wilde w Niemczech. Grupa ta starała się zakwestionować tradycyjne pojęcia piękna i sztuki, faworyzując zniekształcone figuracje i niekonwencjonalne zestawienia jako przeciwwagę dla minimalizmu i sztuki konceptualnej, które dominowały w poprzedniej epoce.
Prace Oehlena, obok artystów takich jak Martin Kippenberger i Werner Büttner, odegrały kluczową rolę w ruchu „Bad Painting”, charakteryzującym się prymitywnymi technikami i bogatymi metaforami politycznymi i społecznymi. Wprowadzony przez Marcię Tucker w 1978 r. ruch ten celebrował surową, nieoszlifowaną estetykę. Oehlen rozszerzył swój repertuar artystyczny, włączając media cyfrowe, w tym obrazy generowane komputerowo, co wzbudziło znaczne zainteresowanie rozwijającą się dziedziną sztuki cyfrowej.
Silnie inspirowany stylem Jörga Immendorffa i naukami Sigmara Polkego, Oehlen przyczynił się do odrodzenia malarstwa figuratywnego w niemieckim ruchu neoekspresjonizmu. Jego zaangażowanie w kolońską scenę artystyczną połączyło go z takimi wybitnymi postaciami jak jego brat Markus Oehlen, Georg Herold i Kippenberger. Ta współpraca podsyciła krytyczne podejście Oehlena i jego miłość do malarstwa.
W swoim procesie twórczym Oehlen często narzucał sobie ograniczające go zasady, takie jak używanie wyłącznie palet szarości i brązu do 1987 r. Jednak okazjonalnie odchodził od tych ograniczeń, zwłaszcza w swoim prowokacyjnym portrecie Hitlera z 1986 r., wykonanym w trzech podstawowych kolorach. Jego śmiała, niekonwencjonalna sztuka nadal kwestionuje percepcje i wpływa na współczesne praktyki artystyczne.
Ewolucja techniczna: od płótna do komputera
Podróż artystyczna Alberta Oehlena odzwierciedla nieustanne dążenie do innowacji. Przechodząc od tradycyjnego płótna do sztuki generowanej komputerowo, przyjął narzędzia cyfrowe, aby przesunąć granice abstrakcyjnej ekspresji. Ta zmiana pozwoliła mu tworzyć warstwowe dzieła, które łączą kolaż i ekspresjonizm, ustanawiając charakterystyczny język wizualny.
W swojej serii „Computer Paintings” z 1992 r. Oehlen badał skrzyżowanie sztuki i technologii, korzystając z laptopa Texas Instruments. Czarno-białe diagramy siatkowe były sitodrukowane na płótnie, a następnie przerabiane ręcznie, łącząc organiczną witalność z przemyślaną kompozycją. To podejście łączyło modernistyczne tematy integracji technologicznej z krytyczną świadomością ulotnej natury postępu.
Prace Oehlena, które płynnie łączą tradycyjne i cyfrowe media, ujawniają skomplikowane i prowokujące do myślenia warstwy. Jego techniczna ewolucja nie tylko udoskonaliła jego unikalny styl, ale także otworzyła nowe ścieżki twórcze. Pod koniec lat 90. zestawiał on stonowaną monotonię swoich „Szarych obrazów” („Grau”) — zawierających figuralne fragmenty — z żywymi, abstrakcyjnymi kompozycjami, demonstrując swoje mistrzostwo w kontrastach i złożoności.
Dzięki ciągłemu rozwijaniu swoich metod i przyjmowaniu nowych technologii Oehlen utrzymał swoją pozycję w świecie sztuki. Jego prace pozostają zarówno wizualnie urzekające, jak i intelektualnie angażujące, ucieleśniając dynamiczną syntezę precyzji, kontroli i kreatywności.
Albert Oehlen odmienił świat sztuki dzięki swoim innowacyjnym komputerowym obrazom, tworząc skomplikowane, wielowarstwowe dzieła, które rzucają wyzwanie tradycyjnym pojęciom piękna. Jego charakterystyczny abstrakcyjny styl, przepełniony cyfrowym designem, wnosi dynamiczną i wyjątkową witalność do jego sztuki.
Jako pionier sztuki generowanej komputerowo Oehlen zainspirował innych do eksploracji możliwości mediów cyfrowych. Jego ewoluujące podejście abstrakcyjne, charakteryzujące się odważnymi kolorami i bogatymi warstwami, nadal obejmuje nowe technologie i techniki, przesuwając granice sztuki współczesnej.
Inne godne uwagi prace
Albert Oehlen często pracował w ramach narzuconych sobie, czasami absurdalnych ograniczeń, takich jak używanie wyłącznie odcieni szarości w swoich obrazach „Grey”. W 2002 roku wystawił serię „Self-Portraits”, która zawierała osiem prac, w tym „Frühstück Now (Self-Portrait)” (1984), „Self-Portrait With Open Mouth” (2001) i „Self-Portrait as a Dutch Woman” (1983).
W jego nowszych pracach płaskie, figuralne wycinanki stworzone za pomocą komputerowego wspomagania projektowania (CAD) łączą się z gestykulacyjnymi pociągnięciami farby olejnej, co jest przykładem jego unikalnego podejścia do kolażu. Jego „Obrazy palcami” zawierają reklamy w blokach kolorów jako rozszerzenia płótna, służące jako rozdrobnione, gotowe powierzchnie dla jego trzewnych oznaczeń wykonanych dłońmi, pędzlami, szmatami i sprayami.
W 2014 roku nowojorska galeria Skarstedt zaprezentowała wystawę „Fabric Paintings” Oehlena, na której znalazło się 14 z 20 obrazów namalowanych w latach 1992–1996. W kolejnym roku nowojorskie New Museum of Contemporary Art gościło „Albert Oehlen: Home and Garden”, jego pierwszą dużą nowojorską wystawę, na której znalazły się autoportrety z lat 80. i 90.
W innych seriach, takich jak „Baumbilder (Obrazy drzew)”, Oehlen eksplorował ograniczoną paletę i przeplatał czarne linie z ostrożnie mieszanymi gradacjami. Jego „Obrazy windy” z 2016 r., pojedyncza praca w dziewięciu częściach, zestawiał jasne i błotniste kolory za pomocą technik wymazywania i nakładania warstw. Pod koniec lat 90. innowacyjnie malował sprayem kolaże, które zostały przeniesione na płótno za pomocą przemysłowych drukarek, typowo przeznaczonych do produkcji billboardów.
Wystawy i zbiory publiczne
Prace Alberta Oehlena były prezentowane na wielu wystawach międzynarodowych, w tym „I Will Always Champion Good Painting” w Whitechapel Art Gallery w Londynie (2006), „Groundswell” w Museum of Modern Art w Nowym Jorku (2005), „Provins – Legende” w Museet for Samtidskunst w Roskilde w Danii i „Spiegelbilder 1982–1985” w Max Hetzler Gallery w Berlinie (2005). W 2013 roku w MUMOK w Wiedniu odbyła się duża retrospektywa jego prac z lat 80. do 2005 roku, obejmująca ponad 80 prac. Sztuka Oehlena została również włączona do Biennale w Wenecji w 2013 roku. Przegląd jego prac obejmujących ponad 30 lat został zaprezentowany w Cleveland Museum of Art od 4 grudnia 2016 do 12 marca 2017 roku.
Dzieła Oehlena znajdują się w prestiżowych kolekcjach publicznych, m.in. w Art Institute of Chicago, Fondation Louis Vuitton w Paryżu, Fonds National d'Art Contemporain w Puteaux, Hamburger Kunsthalle w Hamburgu, Musée National d'Art Moderne w Paryżu, Museum für Moderne Kunst (MMK) we Frankfurcie nad Menem, Museum of Contemporary Art w Chicago, Museum of Contemporary Art w Los Angeles, Museum Ludwig w Kolonii, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía w Madrycie, Pinakothek der Moderne w Monachium, Saatchi Gallery w Londynie, San Francisco Museum of Modern Art i Tate Modern w Londynie.
Rynek sztuki
Albert Oehlen jest wysoko ceniony na rynku sztuki i powszechnie chwalony za swój wkład w sztukę współczesną. W 2014 r. jeden z jego autoportretów z 1984 r. został sprzedany za 1,8 mln USD na aukcji Christie's w Londynie, prawie trzy razy więcej niż jego najwyższa szacowana cena 670 000 USD. Na aukcji Christie's w marcu 2017 r. „Autoportret z paletą” Oehlena osiągnął cenę 3 623 230 USD. W czerwcu 2019 r. jego „Autoportret z pustymi rękami” został sprzedany na aukcji Sotheby's w Londynie dealerowi Perowi Skarstedtowi za 7 542 157 USD, ustanawiając nowy rekord dla artysty.
Często zadawane pytania
Jaki jest styl malarstwa Alberta Oehlena?
Albert Oehlen słynie ze swoich abstrakcyjnych obrazów. Jego prace są śmiałe i kolorowe. Łączą różne materiały i techniki.
Jak wczesne życie i wykształcenie Oehlena wpłynęły na jego rozwój artystyczny?
Miłość Oehlena do sztuki zaczęła się wcześnie, dzięki pracy projektowej jego ojca. Kluczowe było wykształcenie w Hochschule für Bildende Künste w Hamburgu. Jego nauczyciel, Sigmar Polke, również odegrał dużą rolę w kształtowaniu jego stylu.
W jaki sposób eksperymenty Oehlena z malarstwem komputerowym i kolażem poszerzyły jego możliwości twórcze?
Używając komputerów i kolaży, Oehlen znalazł nowe sposoby tworzenia. Mieszał elementy, aby tworzyć złożoną, warstwową sztukę. Otworzyło to nowe możliwości dla jego stylu.
Jaki jest odbiór krytyczny i wpływ twórczości Oehlena na rynek sztuki?
Krytycy uwielbiają odważny styl Oehlena, widoczny w takich dziełach jak „Die Pfeifenden von (The Whistlers of)”. Jego dzieła znajdują się w najlepszych muzeach na całym świecie. To pokazuje jego wielki wpływ na sztukę nowoczesną.
W jaki sposób wizja artystyczna i innowacyjność Oehlena wpłynęły na świat sztuki?
Prace Oehlena w dziedzinie sztuki abstrakcyjnej i figuratywnej zmieniły scenę artystyczną. Jego wykorzystanie nowych mediów zainspirowało wielu artystów. Ukształtował przyszłość świata sztuki.
Selena Mattei
