Najważniejsze wnioski
- Ellen Gallagher to ceniona amerykańska artystka, słynąca z charakterystycznego języka wizualnego, łączącego w sobie afrofuturyzm, narracje historyczne i materiały znalezione.
- Prace Gallaghera eksplorują tematy tożsamości i rasy, zajmując się zagadnieniami chrononormatywności, zakłóceniami czasowymi, a także zaburzeniami normatywnej heteroseksualności, monokultury i produkcji kapitalistycznej.
- Twórczość Gallaghera charakteryzuje się krytycznym podejściem do mitów stworzenia Atlantydy, afrofuturyzmu, psychoanalizy i postminimalizmu.
- Dzieła Gallaghera były prezentowane na ważnych wystawach i doceniane za swoje formalne innowacje i wpływ na kulturę.
- Wieloaspektowe podejście artysty do tworzenia sztuki łączy w sobie różnorodne wpływy i media, w tym malarstwo, rysunek, rzeźbę, film i animację.
Odkrywanie wielowymiarowego świata Ellen Gallagher
Ellen Gallagher (ur. 1965) jest znaną amerykańską artystką, której prace były prezentowane na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych i znajdują się w stałych kolekcjach głównych muzeów. Jej różnorodna praktyka obejmuje malarstwo, prace na papierze, film i wideo. Wiele jej prac porusza kwestie rasy, często łącząc formalną abstrakcję ze stereotypami rasowymi i eksplorując „zasady porządkujące” narzucane przez społeczeństwo.
Po ukończeniu Studio 70 w Fort Thomas, Kentucky w 1989 r., Gallagher uzyskała dyplom z sztuk pięknych w School of the Museum of Fine Arts w Bostonie w 1992 r. Kontynuowała naukę w 1993 r. w Skowhegan School of Painting and Sculpture w Maine. Gallagher zyskała szerokie uznanie w 1995 r., dzięki wczesnym wystawom indywidualnym w Mary Boone Gallery w Nowym Jorku i Anthony D'Offay w Londynie, poprzedzającym jej wystawę w Gagosian Gallery.
Od tego czasu Gallagher nieustannie przesuwa granice polityki tożsamości w sztuce współczesnej. Jej prace oferują tajemnicze i duchowe doświadczenie. Eksplorują tematy takie jak rasowe spotkania medyczne i historyczna eksploatacja.
Jednym z kluczowych dzieł Gallagher z tej epoki jest „Oh! Susanna” (1993). W unikalny sposób wykorzystuje obrazowanie minstrelsy. Obraz zawiera okręgi, kropki i krzywe, aby stworzyć abstrakcyjny wygląd. Podejmuje temat niewolnictwa i segregacji poprzez amerykańską kulturę popularną i folklor. Późniejsze prace Gallagher z mitem, dźwiękiem, filmem i innymi mediami otwierają nowe obszary tajemnicy talasowej i duchowej transcendencji. Jej dzieło „An Experiment of Unusual Opportunity” zagłębia się w eksperyment z kiłą w Tuskegee. Dotyka również szerszej historii wyzyskujących eksperymentów na osobach czarnoskórych.
Prace Gallagher podważają leniwy esencjalizm i intelektualny paraliż, często spotykane w sztuce afroamerykańskiej. Jej prace oferują głębokie zanurzenie się w sztuce współczesnej, abstrakcji i polityce tożsamości. Sztuka Gallagher i dyskusje wokół niej pokazują trwającą rolę polityki tożsamości w sztuce współczesnej.
Afrofuturyzm: łączenie przeszłości, teraźniejszości i przyszłości
Afrofuturyzm to gatunek łączący dwie linie czasowe. Pierwsza z nich przygląda się historii Stanów Zjednoczonych, skupiając się na niewolnictwie i jego skutkach. Druga linia czasowa eksploruje czas kosmiczny, poruszając się między mityczną przeszłością a odległą przyszłością. Prace Ellen Gallagher, takie jak „Ecstatic Draught of Fishes” (2021), pokazują ocalałych z Przejścia Środkowego żyjących w zaawansowanych miastach pod wodą. Jej sztuka rzuca wyzwanie współczesnemu cierpieniu i zniszczeniu oraz wyobraża sobie nowe sposoby życia.
Afrofuturyzm łączy science fiction, narracje historyczne i mitologię. Pozwala artystom takim jak Gallagher kwestionować historię i marzyć o nowej przyszłości. Ten gatunek oferuje przestrzeń do oporu, uzdrawiania i eksplorowania różnych przyszłości.
Sztuka Gallagher jest głęboko zakorzeniona w afrofuturyzmie. Skłania nas do myślenia o tożsamości, technologii i pamięci zbiorowej. Jej prace popychają nas do zobaczenia świata, w którym przeszłość i przyszłość się spotykają. To świat, w którym każdy ma głos, a zmiany są nieograniczone.
Jej użycie abstrakcji i tematów afrofuturystycznych dało jej unikalny styl wizualny. Styl ten kwestionuje powszechne poglądy na sztukę afroamerykańską.
Prace Gallaghera badają powiązania między rasą, technologią i afrofuturyzmem. Kwestionują sposób, w jaki postrzegamy i rozumiemy świat, czerpiąc z bogatej historii kultury afroamerykańskiej. Łącząc film, malarstwo i sztukę cyfrową, Gallagher kwestionuje tradycyjne poglądy na postęp i nowoczesność.
Jej sztuka wykazuje silne zaangażowanie w afrofuturyzm i dąży do przezwyciężenia ograniczeń intelektualnych w świecie sztuki. Prace Gallagher podważają pogląd, że osoby kolorowe są jedynie przeszkodami w rozwoju naukowym. Dzięki swojemu pomysłowemu podejściu i przemyślanej eksploracji Gallagher opracowała odrębny język wizualny, który zarówno celebruje, jak i krytykuje afrofuturyzm.
Dekonstrukcja chrononormatywności poprzez sztukę
Sztuka Ellen Gallagher podejmuje temat „chrononormatywności”. Termin ten, wymyślony przez Elizabeth Freeman, odnosi się do tego, jak czas jest wykorzystywany do promowania normatywnej heteroseksualności i kapitalizmu. Praca Gallagher, poprzez zakłócenie czasu i kwestionowanie archiwów, przechodzi od zwykłego patrzenia wstecz do aktywnego kwestionowania tych norm. Jej dzieło „Deluxe” (2004-05) jest świetnym przykładem, ponieważ zmienia 60 stron ze starych magazynów afroamerykańskich.
Sztuka Gallagher podważa ramy czasowe, które trzymały niektóre grupy w dole. Pokazuje, jak chrononormatywność wiąże politykę tożsamości z czasem. Łamiąc te normy czasowe, praca Gallagher pozwala nam marzyć o różnych przyszłościach i walczyć z zakłóceniami czasowymi i polityką tożsamości.
Jej sztuka pomaga nam zobaczyć, jak kształtują się nasze poglądy na czas i sprawia, że myślimy o tym, jak czas jest wykorzystywany jako narzędzie władzy. Rzuca nam wyzwanie, aby zobaczyć czas w sposób bardziej sprawiedliwy i otwarty.
Sztuka Gallagher burzy normy chrononormatywności. Skłania nas do zrozumienia głębi polityki tożsamości i myślenia o nowych sposobach zmiany czasu. Jej prace pokazują nam, że przeszłość, teraźniejszość i przyszłość nie są ustalone. Są to miejsca, w których trwają walki o bycie widzianym i słyszanym.
Krajobrazy hauntologiczne w twórczości Gallaghera
Sztuka Ellen Gallagher jest związana z „hauntologią”, terminem oznaczającym muzykę, która wywołuje nostalgię za latami 60. i 70. To połączenie jest wyraźne w jej pracy z Edgarem Cleijne. Razem używają filmu 16 mm, malowanych slajdów i animacji komputerowej, aby stworzyć magiczną atmosferę. Te projekty wnoszą poczucie głębi i trójwymiarowości. Sprawia to, że film wydaje się niemal magiczny, pokazując przestrzenie między prawdą, mitem i pamięcią.
Instalacje Gallagher to coś więcej niż tylko coś do oglądania. Wciągają, sprawiają, że czujesz i widzisz na nowe sposoby. Używając różnych mediów, sprawia, że zastanawiasz się nad rzeczywistością i tym, co jest prawdziwe, a co nie.
Gallagher łączy stare i nowe media, aby eksplorować przestrzenie między prawdą, mitem i pamięcią. Jej praca jest nawiedzająca i hipnotyczna, kwestionuje nasze poglądy na temat tożsamości, rasy i historii.
W swoich współpracach Gallagher łączy hauntologię, media analogowe i multimedia, aby stworzyć wyjątkowe doświadczenie. Jej sztuka sprawia, że myślimy o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Pokazuje nam różne rzeczywistości i kwestionuje nasze zwyczajowe sposoby widzenia rzeczy.
Jej sztuka wykorzystuje elementy analogowe i cyfrowe, aby połączyć się z naszą zbiorową nieświadomością. Przynosi poczucie nostalgii i zachwytu. Jej prace zapraszają nas do eksploracji ludzkich doświadczeń, stawiając czoła złożoności tożsamości, pamięci i przestrzeni pomiędzy nimi.
Kwestionowanie esencjalizmu rasowego i wyobrażanie sobie alternatywnych przyszłości
Prace Ellen Gallagher stanowią potężną krytykę intelektualnej stagnacji często widocznej w sztuce afroamerykańskiej, stawiając czoła leniwemu myśleniu i rasistowskiemu esencjalizmowi, które ograniczają ekspresję twórczą. Podważając ustalone idee rasy i tożsamości, jej sztuka oferuje świeże podejście do eksploracji czarności, zrzucając ograniczenia lat 90. i wykraczając poza politykę tożsamości, która zdominowała znaczną część świata sztuki. Prace Gallagher obejmują złożoność kulturowych mieszanek i opierają się sztywnym kategoryzacjom, tworząc przestrzeń do głębszej refleksji nad tym, co oznacza angażowanie się w tożsamość.
Sztuka Gallagher to także podróż w głąb „czarnej nowoczesności” i afrofuturyzmu, gdzie wyobraża sobie nowe przyszłości, jednocześnie stawiając czoła historycznym realiom rasizmu, niewolnictwa i szkód środowiskowych. Dzieła takie jak jej seria Watery Ecstatic eksplorują te tematy, używając wody jako symbolu, aby przywołać przeszłość afrykańskiej diaspory i wyobrazić sobie świat, w którym wyzwolenie i kreatywność kwitną. Jej projekty multimedialne obejmują mity, osie czasu i science fiction, aby wyjść poza dzisiejsze ograniczenia, malując obraz lepszych dni w przyszłości. Zakorzeniona w duchowości, tajemnicy i sile wyobraźni, sztuka Gallagher zaprasza widzów do marzeń o alternatywnych przyszłościach, jednocześnie kwestionując status quo rasy, tożsamości i nowoczesności.
Poruszając się zarówno pomiędzy teraźniejszością, jak i wyobrażoną przyszłością, Gallagher nie tylko krytykuje stare sposoby myślenia, ale także wskazuje wizjonerską ścieżkę naprzód, oferując nowe sposoby eksplorowania tożsamości i ludzkiego potencjału.
Często zadawane pytania
Kim jest Ellen Gallagher?
Ellen Gallagher jest znaną amerykańską artystką. Jest znana ze swojego unikalnego stylu, który łączy afrofuturyzm, historię i znalezione materiały. Jej prace eksplorują tożsamość i rasę w potężny sposób.
Jakie znaczenie ma praca Gallaghera?
Sztuka Gallagher jest ceniona za głębokie tematy i różnorodne wpływy. Obejmuje ona obszary od mitów do psychoanalizy, pokazując szeroki zakres jej zainteresowań. Jej prace kwestionują tradycyjne poglądy, skupiając się na tożsamości, czasie i kulturze.
W jaki sposób twórczość Gallaghera nawiązuje do afrofuturyzmu?
Sztuka Gallagher jest związana z afrofuturyzmem, gatunkiem łączącym science fiction i kulturę afrykańską. Jej obrazy, takie jak „Ecstatic Draught of Fishes” (2021), przedstawiają futurystyczne miasta pod powierzchnią morza. Dzieła te wpisują się w radykalną stronę gatunku.
Jakie są główne tematy i techniki w sztuce Gallaghera?
Sztuka Gallagher jest znana z wykorzystywania mitu i tajemnicy. Używa różnych mediów, w tym filmu, aby stworzyć poczucie zachwytu. Jej współpraca z Edgarem Cleijne, jak „Osedax” i „Murmur”, wykorzystuje film i slajdy, aby tworzyć hipnotyzujące efekty.
W jaki sposób twórczość Gallaghera kwestionuje tradycyjne interpretacje sztuki afroamerykańskiej?
Sztuka Gallagher wyzwala się ze starych poglądów na sztukę afroamerykańską. Jej innowacyjny styl oferuje nowy sposób doświadczania tajemnicy i duchowości. To kwestionuje stare poglądy i przynosi świeżą perspektywę.
Jakie znaczenie ma wykorzystanie przez Gallaghera znalezionych materiałów i narracji historycznych?
Wykorzystanie przez Gallagher znalezionych materiałów i historii jest znaczące. Jej wczesna praca „Oh! Susanna” pokazuje jej zaangażowanie w tożsamość i rasę. To podejście kwestionuje ideę postępu we współczesnym społeczeństwie.
W jaki sposób praca Gallaghera nawiązuje do koncepcji „chrononormatywności”?
Sztuka Gallagher eksploruje „chrononormatywność”, koncepcję czasu i społeczeństwa. Jej prace zakłócają tradycyjne poglądy na czas i kulturę. Pokazuje to jej zaangażowanie w kwestionowanie norm społecznych.
Jakie znaczenie mają wspólne instalacje Gallaghera i Edgara Cleijne'a?
Praca Gallaghera z Edgarem Cleijne, podobnie jak „Osedax” i „Murmur”, jest przełomowa. Używają filmu i slajdów, aby tworzyć oszałamiające efekty wizualne. To przesuwa granice filmu jako formy sztuki.
Linki źródłowe
https://artreview.com/the-past-and-future-of-afrofuturism/
https://mixedracestudies.org/wp/?tag=ellen-gallagher
https://www.cambridge.org/core/journals/journal-of-american-studies/article/scopes-specula-the-speculative-histories-of-medical-experimentation-and- looking-in-african-american-art-and-fiction/E626FF298BC6ADAFD1A9A6C31C7DADFC
https://www.academia.edu/3053685/Post_Soul_Aesthetics_in_Contemporary_African_American_Art
https://www.manchesterhive.com/display/9781526164285/9781526164285.00018.xml
https://www.blackportraitures.info/bp5/wp-content/uploads/2020/09/BPV-program-web.pdf
https://woodson.as.virginia.edu/node?page=11&ob8ugi=
https://www.frieze.com/article/ellen-gallagher-1
https://en.wikipedia.org/wiki/Ellen_Gallagher
https://mutablematter.wordpress.com/tag/ellen-gallagher/
https://dokumen.pub/we-travel-the-space-ways-black-imagination-fragments-and-diffractions-9783839446010.html
https://academic.oup.com/edinburgh-scholarship-online/book/45243/book-pdf/48583556/upso-9781474486170.pdf
https://www.academia.edu/38212775/Listen_to_the_Sky_Investigating_Sound_in_Cultural_Images_of_the_A_Bomb_Flying_Saucer_and_Sputnik_1945_1958
https://www.academia.edu/41870209/Conceptualism_Intersectional_Readings_International_Framings_Situating_Black_Artists_and_Modernism_in_Europe
https://www.nytimes.com/2022/08/04/arts/design/in-the-black-fantastic-london.html
https://harrydavidartcollection.org/
https://pure.ulster.ac.uk/files/89654088/Alive_Again.pdf
https://arch.library.northwestern.edu/downloads/1n79h4541?locale=en
https://www.academia.edu/114121652/Blue_Black_Ecstasy_Ellen_Gallaghers_Watery_Ecstatic_Oceanic_Feeling_and_Mysticism_in_the_Flesh
https://www.invisibleculturejournal.com/pub/issue-31-introduction
https://www.cambridge.org/core/services/aop-cambridge-core/content/view/E626FF298BC6ADAFD1A9A6C31C7DADFC/S0021875824000136a.pdf/scopes_specula_the_speculative_h
Selena Mattei
