Andreas Gursky, 2013, źródło: Hpschaefer przez wikipedię
Andreas Gursky to niemiecki współczesny fotografik urodzony 15 stycznia 1955 roku w Lipsku. Znany jest ze swoich wielkoformatowych prac, które przedstawiają krajobrazy miejskie i przemysłowe, a także sceny z życia codziennego.
Biografia
Andreas Gursky (urodzony 15 stycznia 1955) to niemiecki fotograf. Jego prace osiągają najwyższe ceny na rynku sztuki wśród współczesnych fotografów.
Dzieli studio z Laurenzem Bergesem, Thomasem Ruffem i Axelem Hütte na Hansaallee w Düsseldorfie. Budynek, dawna elektrownia, został w 2001 roku przekształcony w pracownię artystyczną i pomieszczenia mieszkalne przez architektów Herzog & de Meuron, znanych z pracy w Tate Modern. W latach 2010-2011 architekci ponownie pracowali nad budynkiem, projektując galerię w piwnicy.
Urodził się w Lipsku we wschodnich Niemczech w 1955 roku. Jego rodzina przeniosła się do Niemiec Zachodnich, osiedlając się w Essen, a następnie w Düsseldorfie pod koniec 1957 roku. W latach 1978-1981 studiował komunikację wizualną na Uniwersytecie Gesamthochschule Essen pod kierunkiem fotografów Otto Steinerta i Michaela Schmidta. . Podobno uczęszczał do college'u, aby słuchać Steinerta, ale Steinert zmarł w 1978 roku i mógł uczestniczyć tylko w kilku jego wykładach.
W latach 1981-1987 na Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie przeszedł znaczące szkolenie i wpływ swoich nauczycieli, Hilli i Bernda Becherów, duetu fotograficznego znanego z charakterystycznej i śmiertelnie poważnej metody systematycznego katalogowania maszyn i l architektury przemysłowej. podobne, metodyczne podejście stosuje we własnych, zakrojonych na większą skalę pracach. Inne godne uwagi wpływy to brytyjski artysta John Davies, którego szczegółowe zdjęcia wykonane z góry miały silny wpływ na zdjęcia Gursky'ego wykonane na poziomie ulicy, oraz w mniejszym stopniu amerykański artysta Joel Sternfeld.
Fotografia
Przed latami 90. nie manipulował cyfrowo. Od tego czasu otwarcie przyznał, że polega na komputerach przy edycji i ulepszaniu swoich zdjęć, tworząc formę sztuki, która wykracza poza fotografowane tematy. Krytycy opisali jej pracę jako „ogromną”, „spektakularną”, „urzekającą” i „dosłownie niesamowitą”. Uważany jest za jednego z „dwóch mistrzów” Szkoły Fotografii w Düsseldorfie.
Perspektywa w jego ujęciach jest często brana z góry, co pozwala widzowi objąć sceny normalnie niedostępne, obejmujące zarówno centrum, jak i peryferia. Ta globalna perspektywa często wiąże się z zaangażowaniem w globalizację. Wizualnie pociągają go rozległe, sztuczne, anonimowe przestrzenie - nocą fasady wieżowców, hole wejściowe biurowców, giełdy, wnętrza domów towarowych. Jego styl jest enigmatyczny i beznamiętny, a jego zdjęcia są bezpośrednie, bez wyjaśnień i manipulacji.
Wśród jego najsłynniejszych odniesień jest festiwal Dance Valley wykonany w pobliżu Amsterdamu w 1995 roku, który pokazuje uczestników przed sceną DJ-a na dużej arenie, w świetle stroboskopowym. Innym uderzającym obrazem jest „99 Cent” (1999), zrobione w sklepie 99 Cents Only na Sunset Boulevard w Los Angeles. Reprezentuje wnętrze sklepu z równoległymi półkami i białymi kolumnami, tworząc zestaw kolorów generowanych przez identyczne produkty, odbijających się na błyszczącym suficie. Kolejnym emblematem jest „Rhein II” (1999), przedstawiający odcinek Renu w pobliżu Düsseldorfu, który można zinterpretować jako widok prostego akwenu lub abstrakcyjną konfigurację poziomych pasów o różnych szerokościach.
W swojej sześcioczęściowej serii zatytułowanej „Ocean I-VI” (2009-2010) wykorzystał zdjęcia satelitarne w wysokiej rozdzielczości, które wzbogacił z różnych źródeł obrazów w Internecie.
Od 2010 roku jest reprezentowany przez Galerię Gagosian. Był rekordzistą pod względem najwyższej ceny, jaką kiedykolwiek zapłacono na aukcji za pojedynczy obraz fotograficzny w latach 2011-2022. „Rhein II” został sprzedany za 4 338 500 USD w Christie's w Nowym Jorku 8 listopada 2011 r. W 2013 r. „Chicago Board of Trade III” (1999-2009) sprzedano za 3 298 755 USD, ustanawiając dla niego rekord aukcji.
Prace główne
„Ren II” (1999): Ren pod Düsseldorfem stał się jednym z najdroższych dzieł.
„99 Cent II Diptychon” (2001): Ta dwuczęściowa kompozycja przedstawia wnętrze sklepu 99 Cents Only w Los Angeles.
„Paris, Montparnasse” (1993): To ujęcie wieży Montparnasse w Paryżu, podkreślające wysoką pionowość konstrukcji.
„ Giełda w Kuwejcie ” (2007): Ten obraz przedstawia parkiet giełdy w Kuwejcie z jasnymi ekranami i finansowym zgiełkiem.
„Chicago Board of Trade III” (1999-2009): Przedstawia halę handlową Chicago Board of Trade z handlarzami i ekranami informacyjnymi.
„May Day IV” (2000): Przedstawia ogromny tłum zebrany podczas obchodów Dnia Maja w Dortmundzie w Niemczech.
„Bangkok” (2011): Przedstawia widok Bangkoku z lotu ptaka, ukazujący gęsto zaludnione i ciągle zmieniające się miasto.
„Amazon” (2016): Podkreśla skalę magazynu Amazon, ilustrując logistykę i konsumpcję na dużą skalę.
„Prada II” (1997): Przedstawia wnętrze sklepu Prada w Nowym Jorku, odsłaniając uwodzicielski i powierzchowny charakter luksusowej mody.
„Tokyo Stock Exchange” (1990): Oddaje gorączkową atmosferę parkietu giełdowego w Tokio, odzwierciedlając szalone tempo światowej gospodarki.
Publikacje
„Fotografie od 1984 do współczesności” (1998): Ta retrospektywna książka przedstawia wybór jego fotografii, oferując przegląd jego ewolucji artystycznej od 1984 roku.
„Andreas Gursky” (2001): Niniejsza publikacja towarzyszy retrospektywnej wystawie zorganizowanej przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej (MoMA) w Nowym Jorku.
„Works 80-08” (2008): Ta książka zawiera obszerny przegląd Gursky'ego na przestrzeni prawie 30 lat. Zawiera liczne reprodukcje oraz teksty analityczne.
„Krajobrazy” (2012): Ta publikacja koncentruje się na krajobrazach Gursky'ego. Podkreśla jego eksplorację miejskich, przemysłowych i naturalnych przestrzeni na całym świecie.
„Andreas Gursky” (2016): Ten katalog towarzyszy retrospektywnej wystawie zorganizowanej przez National Gallery w Londynie. Oferuje dogłębną analizę Gursky'ego.
Nagrody i wyróżnienia
Hasselblad International Photography Prize (1998): Został uhonorowany tą prestiżową nagrodą, która jest wyrazem uznania dla jego wyjątkowego wkładu w rozwój zawodu.
Nagroda Kulturalna Niemieckiego Towarzystwa Fotograficznego (1998): Nagroda ta została mu przyznana za znaczący wpływ na rzemiosło.
Infinity Award for Art od Międzynarodowego Centrum Fotografii (2002): Otrzymał nagrodę za wybitne osiągnięcia.
Nordrhein-Westfalen Art Prize (2010): Tą nagrodą uhonorowano go w uznaniu jego wybitnej pracy w dziedzinie sztuk wizualnych.
Kassel Artist's Book Award (2017): Zdobył tę nagrodę za swoją książkę artystyczną zatytułowaną „Bangkok”. Ta nagroda podkreśla jego talent jako multidyscyplinarnego artysty.
Główne wystawy
„Photographs from 1984 to the Present” (1998): Ta retrospektywna wystawa zorganizowana przez Museum of Modern Art (MoMA) w Nowym Jorku pozwoliła publiczności odkryć kluczowy wybór Gursky'ego z początku jego kariery.
„Andreas Gursky” (2001): Ta retrospektywna wystawa w Museum of Modern Art (MoMA) w Nowym Jorku zawierała szeroki wybór fotografii Gursky'ego.
„Andreas Gursky” (2011): Ta wystawa, która odbyła się w Hayward Gallery w Londynie, przedstawiała wybór obrazów Gursky'ego, w tym jego słynne dzieło „Ren II”.
„Not Abstract II” (2018): Ta wystawa w Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen w Düsseldorfie przedstawiała krajobrazy Gursky'ego, badające wykorzystanie przez niego przestrzeni i perspektywy.
Wpływy Andreasa Gursky'ego na współczesną kulturę
Telewizja: Seriale telewizyjne, takie jak „Pan Robot” i „Czarne lustro”, wykorzystywały jego estetykę do tworzenia scen odzwierciedlających współczesne społeczeństwo i odczłowieczenie spowodowane przez technologię. Szerokie ujęcia, użycie symetrii i cyfrowa manipulacja to elementy wizualne, które odzwierciedlają jego styl Y.
Kino: W filmie science-fiction „Blade Runner 2049” w reżyserii Denisa Villeneuve jego wpływ jest widoczny w przedstawianiu dystopijnych pejzaży miejskich. Ogromne przestrzenie budynków, gra świateł i geometryczne kompozycje przypominają o jego charakterystycznym stylu.
Moda: Marki modowe, takie jak Prada i Louis Vuitton, wykorzystywały jej materiały wizualne w swoich kampaniach reklamowych. Jego imponujące kompozycje i przestrzenie miejskie odpowiadają nowoczesnej i luksusowej estetyce tych marek, tworząc wizualną synergię między fotografią artystyczną a światem mody.
Reklama: Marka samochodowa Audi wykorzystała jedno ze swoich zdjęć w jednej ze swoich reklam telewizyjnych. Przedstawiła widok zatłoczonej autostrady z lotu ptaka, podkreślając pojęcie prędkości i mobilności, motywy często pojawiające się w jej pracach.
Sztuka współczesna: wielu współczesnych artystów inspiruje się jego stylem we własnych pracach. Na przykład fotograf Edward Burtynsky eksploruje krajobrazy przemysłowe i środowiskowe w sposób podobny do swojego, rejestrując sceny zachęcające do refleksji nad kwestiami społecznymi i środowiskowymi.
Cytaty Andreasa Gursky'ego
"Moje fotografie to tableaux zintensyfikowanej rzeczywistości. Oparte na rzeczywistości, ale też rekonstrukcja rzeczywistości."
„Nie jestem fotografem-dokumentalistą. Nie próbuję uchwycić surowej rzeczywistości. Interesuje mnie, jak my, ludzie, wchodzimy w interakcje z naszym środowiskiem”.
„Dla mnie fotografia to sposób na tworzenie obrazów, które ujawniają ukryte lub niezauważalne aspekty naszego świata. Chcę, aby widzowie cofnęli się i zastanowili, jak postrzegają i doświadczają swojego otoczenia”.
„Ważny jest rozmiar moich zdjęć. Pozwalają zanurzyć się w obrazie, mają wrażenie przeniesienia do innego świata. Chcę, aby widzowie poczuli siłę oddziaływania i siłę obrazu”.
„Fascynują mnie anonimowe przestrzenie i miejsca, w których jednostki gubią się w masie. Staram się reprezentować dynamikę tłumów, przepływy i ruchy współczesnego społeczeństwa”.
10 absurdalnych rzeczy, które warto wiedzieć o Andreasie Gurskym
Choć słynie z wielkoformatowych zdjęć, posługuje się aparatem średniej wielkości. Następnie wykorzystuje cyfrowe techniki edycji, aby je powiększyć i skomponować.
Znany jest ze skrupulatnego podejścia do postprodukcji swoich prac. Potrafi godzinami, a nawet dniami retuszować każdy szczegół, aby osiągnąć zamierzony efekt końcowy.
Pomimo światowej sławy pozostaje człowiekiem dyskretnym i powściągliwym. Woli, aby jego prace mówiły za niego i generalnie unika mediów i wywiadów.
Jest wielkim fanem muzyki elektronicznej. Często wspominał, że muzyka, zwłaszcza trance, ma na niego wpływ w jego twórczości.
Oprócz fotografii pasjonuje się architekturą. Interesuje się strukturami miejskimi i ich wpływem na postrzeganie przestrzeni.
Sam jest kolekcjonerem sztuki. Posiada imponującą kolekcję sztuki nowoczesnej i współczesnej, w tym dzieła znanych artystów, takich jak Gerhard Richter i Jeff Wall.
Znany jest również ze swojej praktyki jogi. Wierzy w znaczenie równowagi i harmonii, zarówno w pracy artystycznej, jak iw życiu osobistym.
Pomimo częstego wykorzystywania obrazów miejskich, lubi też odkrywać naturalne środowiska. Jego fotografie krajobrazowe, choć mniej znane, wykazują podobną estetykę do jego prac miejskich.
Przywiązuje wielką wagę do druku swoich fotografii. Angażuje się w proces drukowania swoich prac i dba o to, aby każdy szczegół, od koloru po fakturę papieru, był idealnie zgodny z jego wizją artystyczną.
Choć do postprodukcji zdjęć wykorzystuje technologię cyfrową, jest przywiązany do tradycyjnych metod prezentacji. Preferuje odbitki w ramkach i duże instalacje.
Jean Dubreil