Co skłoniło Cię do zbliżenia się do sztuki i zostania artystą (zdarzenia, uczucia, doświadczenia...)
Zacząłem malować we wczesnym dzieciństwie, ale potem zająłem się tańcem. Certyfikowany i uznany choreograf, do malarstwa wróciłem zupełnie przypadkiem! Kiedy otworzyliśmy drugą szkołę tańca, konieczne było udekorowanie białych ścian. duży remont, nie było już pieniędzy, musiałem zabrać pędzle i płótno i próbowałem malować tancerki. Ja to zrobiłem! Od razu zrozumiałem, że plastyka to nie tylko malarstwo, które pozwala mi wyrazić myśli i uczucia, tak jak w choreografii, gdzie sceną jest w tym przypadku płótno. Malarstwo stało się też dla mnie medytacją, środkiem przeciwbólowym po wyczerpujących próbach tanecznych i środkiem do samorealizacji. | Kiedy usłyszałem dobre komentarze moich tancerzy na niektórych z moich wczesnych płócien, które zdobiły białe ściany nowej szkoły tańca, poczułem, że na moich plecach rosną skrzydła! Chciałem zrozumieć wszystkie techniki sztuk wizualnych! Zacząłem malować obsesyjnie różnymi mediami malarskimi. Kilka lat temu odkryłem rzeźbę. Teraz nic i nikt nie może mnie powstrzymać!
Jakie masz zaplecze artystyczne, jakich technik i tematów próbowałeś do tej pory?
Moja praca to płacz serca, mój stan emocjonalny. Lubię nie tylko zmuszać ludzi do myślenia, ale także spekulować na temat tego, co mam do powiedzenia. Tak czy inaczej, w każdej z moich rzeźb kryje się alegoria. Zaczęłam od ołówków węglowych i pasteli, a teraz pracuję głównie z akrylem, olejem, żywicą i gliną. Lubię eksperymentować z najróżniejszymi teksturami i technikami. Staram się, aby moje prace były jak najbardziej żywe. Moje późniejsze prace bardziej wyrażają moje emocje techniką sprayu, co nadaje obrazom figuratywnym i rzeźbom ekspresjonistyczny wydźwięk w tle.
Jakie są trzy aspekty, które odróżniają cię od innych artystów i czynią twoją pracę wyjątkową?
Od innych wyróżniam się tym, że nie mogę i nie chcę ograniczać się do jednej z technik, ale staram się uchwycić nowe style, nowe techniki, zarówno w plastyce, jak iw rzeźbie. Czasami eksperymentuję z niekompatybilnymi materiałami i odkrywam nowe możliwości dla zwykłych rzeczy. Moim ulubionym tematem w rzeźbie było połączenie recyklingu z gliną i techniką projekcji w malarstwie, która stała się moim znakiem rozpoznawczym. Aspekty: 1. Myślę, że moja praca jest postrzegana filozoficznie, ale nie powierzchownie. 2.Nie chcę niczego udowadniać światu, chcę tylko wzbudzić emocje swoimi rzeźbami i obrazami. 3. Myślę, że do tej pory jestem postrzegany jako artysta wszechstronny.
Skąd czerpiesz inspirację?
W malarstwie czerpię energię i inspirację z artystów takich jak Guy Denning, Anna Dittmann czy Ewa Hauton! Wśród współczesnych rzeźbiarzy nie mają sobie równych rzeźby hiszpańskiego artysty Jesúsa Curiá i Michaela Jamesa Talbota!!! A przede wszystkim moja muza to mój mąż i nasza miłość!
Jaki jest zamysł twojej sztuki? Jakie wizje, doznania lub emocje chcesz wzbudzić w widzu?
Moją misją jest budzenie ludzi, dawanie im do myślenia, motywowanie do realizacji marzeń, do kochania wszystkiego i wszystkich wokół! Wizja: że na świecie nie będzie miejsca na pesymizm i obojętność, a miłość i piękno będą rządzić światem. Głównym tematem mojej sztuki jest miłość do życia, wszystko wokół mnie, ludzie, moja praca, miłość jest uniwersalna!
Jak rodzą się Twoje prace? Spontanicznie czy z długim procesem przygotowania (technika, inspiracja klasyką sztuki lub innymi)?
Nigdy nie planuję, co będę robić następnego dnia. W zależności od okoliczności sytuacji i mojego stanu umysłu powstają w mojej głowie myśli i obrazy. Na przykład nie mogę w tej chwili ignorować sytuacji kryzysowej na świecie, dlatego moje najnowsze prace rzeźbiarskie krążą wokół Ukrainy i wojny.
Jakie są twoje ulubione techniki, a jeśli tak, czy możesz je wyjaśnić?
W plastyce najchętniej pracuję z akrylem w technice natryskowej, portret i figuratyw to moje ulubione tematy, zarówno w malarstwie jak iw rzeźbie. Prawie wszystkie moje rzeźby są wykonane w technice mieszanej z samoschnącej gliny i osadzonych elementów metalowych lub drewnianych, co czyni je w większości unikatowymi!
Czy w Twojej pracy są jakieś innowacyjne aspekty? Czy możesz nam powiedzieć, które?
Oczywiście, jak każda kreatywna osoba, mam własne sekrety techniczne, jak moje gliniane rzeźby osiągają twardość kamienia bez wypalania i jak udaje mi się montować różne materiały. Dzielę się tą techniką tylko z moim kochanym i kochającym - moim mężem.
Czy masz format lub medium, z którym czujesz się najbardziej komfortowo, a jeśli tak, to dlaczego?
Wcześniej, kiedy malowałam, łączyłam w jednym obrazie najróżniejsze kolory i media, faktury tkanin, różne faktury, ale zawsze brakowało mi miejsca na płótnie - wydawało mi się, że mnie to ogranicza. Kiedy zacząłem robić rzeźby, zdałem sobie sprawę, czego mi brakuje – efektu 3D! Uwielbiam ten proces: za pomocą pasty glinianej przejść z metalowej ramy do pełnoprawnego obiektu. To po prostu magiczne! A świadomość, że robię tę magię, sprawia, że jestem szczęśliwa.
Gdzie produkujesz swoje prace? W domu, w warsztacie zbiorowym czy prywatnym? A jak zorganizowana jest Twoja produkcja w tej przestrzeni?
W mojej szkole tańca mam pracownię plastyczną, w której również uczę sztuki. Ale wolę pracować w domu, w moim małym warsztacie. Czuję się tam dobrze i spokojnie. Przy tym wszystkim bardzo lubię przebywać z ukochaną osobą (mój mąż pomaga mi spawać metalowe ramy do moich rzeźb) i jesteśmy nierozłączni.
Czy twoja praca skłania cię do podróżowania w celu poznania nowych kolekcjonerów, na pokazy lub wystawy? Jeśli tak, jakie czerpiesz z tego korzyści?
Podróżujemy przy każdej okazji. Często wystawiamy się na różnych międzynarodowych wystawach i targach sztuki, które często odwiedzamy tylko po to, aby się sprawdzić i uzyskać estetyczną przyjemność. Większość moich sprzedaży odbywa się za pośrednictwem galerii internetowych i platform społecznościowych.
Jak wyobrażasz sobie swoją pracę i swój charakter jako artysty rozwijającego się w przyszłości?
Chciałbym podróżować, odkrywać nowe kultury, czerpać inspiracje do nowych rzeźb i obrazów, być zdrowym i wolnym, być kreatywnym. Bądź obecny w wielu galeriach na żywo i nie tylko online. Chcę, aby moja sprzedaż wzrosła i pozostała stabilna. Chciałbym lepiej zorganizować i zoptymalizować sprzedaż za pośrednictwem sieci społecznościowych. Chciałbym tak zorganizować swój dzień, aby więcej czasu spędzałem na tworzeniu niż na administracji. Realizuję te cele, ponieważ jestem ekstrawertyczna z natury i zawsze potrzebuję silnych emocji, aby stworzyć coś wyjątkowego i oryginalnego. Podobnie jak Luft potrzebuję uznania i uwagi. jest to możliwe tylko za pomocą sieci społecznościowych i galerii na żywo.
Jaki jest temat, styl lub technika Twojej najnowszej produkcji artystycznej?
Rzeźba, którą tworzę to "Ikarus. Gotowy do lotu!" różne środki przekazu. Na metalowym wysypisku kupiłem zardzewiały metalowy stojak na opony samochodowe i w tym momencie otrzymałem wizerunek młodego mężczyzny gotowego do startu.
Czy możesz nam opowiedzieć o swoim najważniejszym doświadczeniu wystawienniczym?
Najbardziej znacząca i decydująca dla mnie była moja pierwsza indywidualna wystawa w moim rodzinnym mieście Kilonii, gdzie w 2012 roku zdałem sobie sprawę, że ludziom podoba się to, co robię! Kiedy otrzymałem pierwszą ofertę sprzedaży moich prac, zdałem sobie sprawę, że to, co robię, uszczęśliwia ludzi i może przynieść mi nie tylko satysfakcję, ale także dochód. Po pewnym czasie dołączyłem do kilku galerii internetowych. Cieszę się i jestem dumny, że moje prace inspirują i dotykają ich właścicieli na całym świecie!
Gdybyś mógł stworzyć słynne dzieło w historii sztuki, które byś wybrał? A dlaczego miałbyś to wybrać?
Kiedy znalazłem osłonki na złomowisku, pierwszą rzeczą, jaka przyszła mi do głowy, była syryjska dziewczyna budująca słońce z pięknych złotych osłonek. Kiedy modelowałam syryjską dziewczynę, na Ukrainie wybuchła wojna. Moja najnowsza rzeźba, Skradzione dzieciństwo, opowiada o małej dziewczynce, która podczas wojny straciła wszystko i wszystkich, ale która ze spontanicznością wrodzoną w dzieciństwie znalazła na ulicy, nawet bez kolorów i ołówków, wiele pięknych złotych oprawek i zrobiła uśmiechnięte słońce.
Gdybyś mógł zaprosić jednego znanego artystę (żywego lub martwego) na obiad, kto by to był? Co byś mu zaproponował, żeby spędzić wieczór?
Chciałbym porozmawiać z Michaelem Jamesem Talbotem. Jego rzeźby są inspirujące i szalenie piękne. Myślę, że porozmawialibyśmy o pięknie, bo „piękno uratuje świat” to fraza wielkiego klasyka Fiodora Dostojewskiego. Mówiąc o pięknie osoby, wielu myśli przede wszystkim o atrakcyjnej powłoce zewnętrznej. Ale czym jest piękny kształt bez wypełnienia? To jest pytanie, które każdy człowiek powinien sobie zadać. Jestem absolutnie pewna, że piękno leczy, podnosi na duchu i ta „waluta” jest nieśmiertelna! Jeśli chodzi o sztukę, niektórzy mogą argumentować, że nie zawsze jest piękna, ale w rzeczywistości nie dla wszystkich ta sama praca powinna być piękna. W końcu poglądy jednej osoby różnią się znacznie od innych w wielu aspektach życia, a każdy ma inne rozumienie pokoju, nadziei, miłości i szczęścia. I nawet dwie bardzo bliskie sobie osoby nie widzą tego samego dzieła w ten sam sposób. Piękno to pojęcie subiektywne. Znajduje to odzwierciedlenie w twoich preferencjach. To ona znajduje odpowiedź w moim sercu! To na tej zdolności ludzi do skażenia uczuciami wynikającymi z mojej pracy opiera się moja działalność. ... Niektórzy ludzie mogą osiągnąć dobre samopoczucie stosując moje rzeźby i obrazy jako terapię. Pozwalają im nie tylko się zrelaksować, ale także rozjaśnić myśli. Moje prace wyrażają moje wewnętrzne uczucia, mają władzę nad emocjami, wywołują określone działania, a czasem nawet otwierają oczy na to, czego ludzie wcześniej nie dostrzegali.
Olimpia Gaia Martinelli
