Zdjęcie Brigit Haubner - wystawa „Be/Longing” w Platformie w Monachium - w tle dzieło Betül Aydin
Dlaczego wybrałeś karierę artystyczną i jak rozwinęła się Twoja pasja do sztuki?
Jako dziecko moja matka zabierała mnie na niezliczone wycieczki, abym zwiedzał miasta sztuki, kościoły, muzea i małe miasteczka w całych Włoszech — doświadczenie, które głęboko ukształtowało mój pogląd na sztukę, chociaż w tamtym czasie nie byłem do niej szczególnie entuzjastycznie nastawiony. To dzięki niej zyskałem pierwsze wrażenie o sztuce jako soczewce, przez którą można zrozumieć historię i społeczeństwo.
W okresie dorastania nigdy nie rozważałem kariery w świecie sztuki. Sztuka, obok tańca, natury, teatru i nauki, była po prostu czymś, co mnie fascynowało, ale nie miałem do niej szczególnej pasji. W liceum studiowałem nauki ścisłe i byłem szczególnie dobry i zainteresowany filozofią, sztuką i biologią, chociaż miałem tendencję do oszukiwania w systemach i matematyce (małe wyznanie!). Dopiero po ukończeniu szkoły zdecydowałem się studiować historię sztuki i wtedy naprawdę poczułem, że jestem na właściwej drodze. Były oczywiście wyzwania — takie jak egzamin monograficzny z Caravaggio, którego próbowałem uniknąć kilka razy, tylko po to, aby ostatecznie zdać z dobrą oceną (choć bez wyróżnień, z powodu mojej błędnej wymowy DAVID — niefortunny, ale pamiętny szczegół!).
Po ukończeniu studiów licencjackich pojechałem do Londynu, gdzie miałem okazję wziąć udział w kursie w Tate Modern. To właśnie to doświadczenie sprawiło, że zakochałem się w sztuce współczesnej. Jej złożoność, ukryte znaczenia i potrzeba nawiązania kontaktu z artystą, aby zrozumieć jego twórczość, głęboko mnie zafascynowały. Stamtąd poczułem potrzebę poszerzenia swojej wiedzy, rzucenia sobie wyzwania i zmiany kraju i kultury. Postanowiłem ukończyć studia w Maastricht w Holandii, uzyskując tytuł magistra sztuki i dziedzictwa, polityki i zarządzania oraz edukacji, ze specjalizacją w kuratorstwie i miastach kreatywnych.
Po ukończeniu studiów, razem z dwoma kolegami z kursu, poczuliśmy się zagubieni, ponieważ niestety wiele akademii/uniwersytetów, nawet dzisiaj, nie kieruje swoich studentów do pracy. Wyszliśmy z tego uczucia, które w Holandii nazywane jest „czarną dziurą”, a następnie rozwinęliśmy fundację, która narodziła się i nadal tworzy projekty, wychodząc od tej potrzeby: wspierania artystów po ukończeniu studiów w rozwijaniu wiedzy zawodowej, zdobywaniu profesjonalnych narzędzi i sieci kontaktów niezbędnych do rozwoju zrównoważonej kariery artystycznej.
To właśnie z tego poczucia niepewności postanowiliśmy stworzyć fundację. Tak narodziło się The Artist and the Others (TAATO). Każdego dnia inspirują mnie artyści, z którymi współpracujemy, projekty kulturalne, które tworzymy, i wystawy, które organizujemy. Każdy projekt jest wyjątkowy, nieustannie ewoluujący, aby odzwierciedlać bieżące problemy i trendy. Ten ciągły proces refleksji i innowacji popycha mnie do rozwoju zarówno osobistego, jak i zawodowego, utrzymując mnie w głębokiej więzi z moją pasją do wspierania innych w świecie sztuki.
Foto: Mariana Sesma, Wizyta studyjna u artysty Domingosa de Barros Octaviano
Czy mógłbyś wyjaśnić swoją rolę w The Artist and the Others?
Sercem fundacji jest dostarczanie artystom profesjonalnej wiedzy, umiejętności i kontaktów. Dla mnie było i jest istotne zrozumienie dynamiki świata kultury, co jest niezbędne do budowania fundamentów kariery. Jednocześnie zdałem sobie sprawę, że muszę pogłębić swoją wiedzę, jeśli chcę pomóc artystom rozwijać ich kariery, ponieważ istnieją głębsze czynniki wykraczające poza znajomość dynamiki branży. Dlatego wziąłem udział w podstawowym kursie, aby zdobyć wiedzę, aby zostać trenerem, a w TAATO zostałem osobą odpowiedzialną za mentoring artystów, prowadzenie ich w celu wyjaśnienia ich wątpliwości i nawigowania ich karierą. To jest prawdopodobnie praca, którą kocham najbardziej.
Uznając pilną potrzebę wsparcia w nawigacji i budowaniu udanej kariery artystycznej, wraz z innymi profesjonalistami zaczęliśmy opracowywać warsztaty mające na celu wyposażenie początkujących artystów w praktyczne umiejętności i spostrzeżenia potrzebne do rozwoju w świecie sztuki. Każdy warsztat jest starannie dostosowany do konkretnych potrzeb uczestników, a każdego roku oceniamy i udoskonalamy treść, aby zapewnić, że pozostaje ona istotna i wpływowa. W rezultacie warsztaty te mają głęboki i trwały wpływ na kariery osób biorących w nich udział. Jestem niezmiernie dumny, widząc, jak artyści, którzy uczestniczyli w naszych programach, rozwijają się i ugruntowują swoją pozycję w świecie sztuki. Każdy kamień milowy, który osiągają — czy to ukończenie projektu, zabezpieczenie wystawy indywidualnej lub grupowej w galerii lub muzeum — wzmacnia namacalny wpływ naszej pracy. Jeśli jesteś tym zainteresowany, możesz znaleźć nadchodzące warsztaty tutaj. https://bit.ly/NewSpringWorkshops2025
Wracając do mojej roli w fundacji, noszę wiele kapeluszy ze względu na nasz mały zespół. Moje obowiązki obejmują pomysły na projekt i pisanie wniosków o dotacje, wdrażanie, ocenę i administrację. Czasami podejmuję się również obowiązków kuratorskich, jak miało to miejsce w przypadku wystawy The Burnout Society we współpracy z Marieke Severens Gallery. Często jednak współpracujemy z młodymi kuratorami, zapewniając im szkolenie i praktyczne doświadczenie w każdym aspekcie tworzenia i produkcji wystawy.
Ta elastyczność jest kluczowa dla mojej roli i generalnie nadzoruję idee i realizację projektów w Monachium, podczas gdy moja koleżanka Ronja Terwindt zarządza inicjatywami w Holandii i Euroregionie Mass-Rhein. Zoe Zanello odpowiada za komunikację. Oprócz tych obowiązków, przez ostatnie dwa lata koordynowałam również europejskie projekty fundacji, co jeszcze bardziej zwiększyło nasz zasięg i wpływ”.
Jessica Capra prowadzi warsztaty w Zagrzebiu
W jaki sposób fundacja identyfikuje i odpowiada na praktyczne potrzeby młodych artystów i profesjonalistów kultury?
Fundacja identyfikuje i odpowiada na praktyczne potrzeby młodych artystów i profesjonalistów kultury poprzez bezpośrednie zaangażowanie i osobistą refleksję.
Jedną z największych zalet fundacji jest ścisła, długotrwała współpraca z artystami i profesjonalistami z branży kulturalnej, która jest kluczowa dla realizacji istotnych i wpływowych projektów.
Na przykład, moja koleżanka Ronja i ja zostałyśmy matkami, pracując w sektorze kultury, co uświadomiło nam potrzebę tworzenia alternatywnych struktur, które promują inkluzywność i wsparcie dla artystek i profesjonalistek, które decydują się na założenie rodziny. Które w tej chwili są bardzo ograniczone. Pomyślmy na przykład o rezydencji artystycznej. Kiedy masz dzieci, staje się to dość trudne, ale mieliśmy rozwiązanie, czytaj dalej ;): Wierzymy, że nikt nie powinien musieć wybierać między karierą a założeniem rodziny.
W 2022 roku książka Hettie Judah How Not to Exclude Artist Mothers (And Other Parents) i późniejszy Artist Parents Manifesto ( http://www.artist-parents.com/ ) były przełomowe w propagowaniu bardziej sprawiedliwego i inkluzywnego świata sztuki. Jej praca, wraz z zestawem wytycznych dla organizacji, stała się ważnym punktem odniesienia dla fundacji.
W styczniu wzięłam udział w kursie Curating with Care prowadzonym przez Sascię Bailer, który pokazał, jak często pomija się koncepcję troski w sztuce i instytucjach artystycznych. Ta refleksja zainspirowała mnie do nowego pomysłu i razem z naszym zespołem zaczęliśmy burzę mózgów, jak TAATO mogłoby stworzyć znaczący projekt specjalnie dostosowany do rodziców-artystów.
Jestem niezmiernie szczęśliwa i wdzięczna, że mogę powiedzieć, że Fundacja Mondriaan zdecydowała się wesprzeć specjalny projekt dla artystów-rodziców, który, mam nadzieję, pokaże światu — może jestem w tej chwili zbyt ambitna, ale przynajmniej przedstawi alternatywę dla obecnej dynamiki. Projekt ma być przykładem, że posiadanie dzieci i kariera w sztuce są możliwe, gdy stwarzamy elastyczne możliwości.
Program uruchomimy w kwietniu i chociaż nie mogę jeszcze ujawnić wszystkich szczegółów, podstawowe pytanie, które napędza ten projekt, brzmi: W jaki sposób możemy stworzyć internetową i elastyczną rezydencję artystyczną, która będzie oferować takie same korzyści jak ta stacjonarna, a jednocześnie będzie integrować mentoring wspierający uczestniczących artystów?
Zdjęcie Brigit Haubner - wystawa „Be/Longing” w Platformie w Monachium - w tle dzieło Betül Aydin
Jakie są główne kryteria wyboru projektów do uruchomienia lub wsparcia?
Naszym podstawowym kryterium oceny każdego projektu jest zadanie sobie jednego fundamentalnego pytania: Czy projekt odpowiada na rzeczywistą potrzebę i czy jest trwałym rozwiązaniem tej potrzeby? Na przykład opracowaliśmy program Letniego Szkolenia dla początkujących artystów w bezpośredniej odpowiedzi na zapotrzebowanie wyrażone przez wielu artystów na doświadczenie „szybkowaru” — intensywne środowisko, w którym mogliby nabyć niezbędne umiejętności zawodowe, budować wiedzę i pielęgnować relacje niezbędne do rozwoju ich kariery w skondensowanym czasie. W odpowiedzi zaprojektowaliśmy pięciodniowe doświadczenie immersyjne, dając początek programowi Letniego Szkolenia. Każdego roku program ewoluuje, odzwierciedlając bieżące potrzeby artystów i wszelkie szczególne aspekty, które fundacja chce podkreślić. Na przykład w zeszłym roku, po przeprowadzeniu wewnętrznych badań, postanowiliśmy skupić się konkretnie na artystach-rodzicach, dostosowując program nauczania do ich wyjątkowych wyzwań i potrzeb.
Podsumowując, główne pytanie, które wszyscy zadajemy w ramach fundacji brzmi: Czy istnieje rzeczywista potrzeba? Czy ten projekt może w zrównoważony sposób sprostać konkretnemu wyzwaniu dla artystów lub obecnego społeczeństwa?
Udzielenie odpowiedzi na te pytania gwarantuje, że nasze projekty przynoszą wartość zaangażowanym w nie osobom i wnoszą pozytywne zmiany w dynamice sektora artystycznego i kreatywnego.
Co sądzisz o sztucznej inteligencji w sektorze sztuki?
To pytanie jest bardzo aktualne, ponieważ od września 2024 r. uczestniczymy w projekcie Erasmus+, Your.Ai https://projectyourai.com/ , który bada, w jaki sposób AI może być narzędziem wzmocnienia pozycji artystów, zwłaszcza tych z niekorzystnym pochodzeniem. Jestem naprawdę ciekawa, aby kontynuować ten projekt z 6 innymi europejskimi partnerami, aby poszerzyć swoją wiedzę na temat AI i odkryć, w jaki sposób można ją wykorzystać pozytywnie i jako narzędzie wsparcia w karierze artystów. Zebrane do tej pory dane są fascynujące. Więc miej oko na ten projekt! Możesz również śledzić go na Instagramie tutaj: https://www.instagram.com/project.your.ai?igsh=NzFpcnAwZWRlamVm
Olimpia Gaia Martinelli
| Magazyn ArtMajeur