Kim jest Barbra Streisand?
Barbara Joan „Barbra” Streisand, urodzona 24 kwietnia 1942 roku, to znana amerykańska piosenkarka i aktorka. Jej kariera, trwająca ponad sześć dekad, była niezwykłą podróżą pełną sukcesów w różnych aspektach branży rozrywkowej. Posiada wyjątkowe wyróżnienie wśród artystów, otrzymała prestiżowe nagrody Emmy, Grammy, Oscar i Tony, zwane łącznie EGOT.
Streisand rozpoczęła karierę od urzekania publiczności w nocnych klubach i na scenach Broadwayu we wczesnych latach sześćdziesiątych. Jej talent szybko przykuł uwagę świata rozrywki, co zaowocowało gościnnymi występami w wielu programach telewizyjnych. Podpisała kontrakt z Columbia Records, ale pod warunkiem zachowania pełnej kontroli artystycznej, przyjmując w zamian nawet niższe wynagrodzenie. Taki układ utrzymywał się przez całą jej znakomitą karierę. Streisand wydała swój debiutancki album „The Barbra Streisand Album” w 1963 roku, który zdobył nagrodę Grammy w kategorii Album Roku.
W trakcie swojej niezwykłej kariery nagraniowej Streisand nagrała 11 albumów, które dotarły na szczyty amerykańskiej listy Billboard 200, ustanawiając rekord wśród artystek do 2023 roku. Niektóre z jej kultowych albumów to „People” (1964), „The Way We Were” (1974), „Winny” (1980) i „Album na Broadwayu” (1985). Dzięki takim hitom jak „The Way We Were”, „Evergreen”, „You Don't Bring Me Flowers”, „No More Tears (Enough Is Enough)” zajęła także pięć pierwszych miejsc na amerykańskiej liście przebojów Billboard Hot 100 „Zakochana kobieta”.
Pod koniec lat 60. Streisand rozszerzyła swoją karierę o świat kina. Zdobyła uznanie krytyków rolą w „Zabawnej dziewczynie” (1968), zdobywając Oscara dla najlepszej aktorki. Jej kinowy sukces był kontynuowany dzięki filmom takim jak ekstrawagancki musical „Hello, Dolly!” (1969), szalona komedia „Co słychać, doktorze?” (1972) i dramat romantyczny „Jaki byliśmy” (1973). Streisand otrzymała swoją drugą nagrodę Akademii za napisanie tematu miłosnego z filmu „Narodziny gwiazdy” (1976), stając się pierwszą kobietą uhonorowaną jako kompozytorka.
W 1983 roku Streisand przeszła do historii wraz z premierą „Yentl”, stając się pierwszą kobietą, która napisała, wyprodukowała, wyreżyserowała i zagrała w dużym filmie studyjnym. Film zdobył Oscara za najlepszą muzykę oryginalną i Złoty Glob dla najlepszego musicalu. Streisand otrzymała także Złoty Glob dla najlepszego reżysera, co oznacza, że była pierwszą i jedyną kobietą, która zdobyła tę nagrodę od 37 lat. Później wyreżyserowała „Księcia przypływów” (1991) i „Lustro ma dwie twarze” (1996).
Ze światową rekordową sprzedażą przekraczającą 150 milionów, Streisand jest jednym z najlepiej sprzedających się artystów nagrywających w historii. Amerykańskie Stowarzyszenie Przemysłu Nagrań (RIAA) uznaje ją za drugą najwyżej certyfikowaną artystkę w Stanach Zjednoczonych, z 68,5 milionami certyfikowanych egzemplarzy albumów. Billboard uznał Streisand za największą solową artystkę na liście Billboard 200 i najlepszą artystkę wszech czasów w kategorii Adult Contemporary.
Jej bogata lista wyróżnień obejmuje dwie nagrody Akademii, 10 nagród Grammy (w tym nagrodę Grammy za całokształt twórczości i nagrodę Grammy Legend Award), pięć nagród Emmy, cztery nagrody Peabody, Prezydencki Medal Wolności i dziewięć Złotych Globów.
Van Gogh dla Barbry Streisand
Barbra Streisand kupiła „Chłopkę z dzieckiem na kolanach” Vincenta van Gogha (1885), zakupioną za pośrednictwem Christie's w Nowym Jorku 6 października 2020 r. za kwotę 4 470 000 dolarów. O swoim przejęciu poinformowała magazyn New York Times, wyrażając zamiar wypożyczenia dzieła nieujawnionemu muzeum. Ostateczna cena przekroczyła szacowany przedział od 3,2 do 3,8 miliona dolarów.
Piosenkarka i aktorka mieszkająca w Kalifornii może poszczycić się długą historią kolekcjonowania sztuki i designu, sięgającą czasów, gdy w 1964 roku nabyła dzieło Matisse’a. Różnorodne zainteresowania Streisand obejmują amerykańską sztukę ludową, secesję oraz wzornictwo artystyczne i rzemieślnicze, z głęboki podziw dla twórczości Van Gogha.
Niespodzianką może być poprzedni właściciel obrazu, Bob Guccione, znany z zaangażowania w branżę rozrywki dla dorosłych i założyciel magazynu Penthouse, rywala Playboya. Guccione kupił to dzieło około 1979 roku, co może być nieoczekiwane, biorąc pod uwagę jego pochodzenie. Można było się spodziewać, że będzie preferował zmysłowy akt Renoira, ale zamiast tego zdecydował się na surowy portret wieśniaczki i jej dziecka autorstwa Van Gogha. Guccione, który był także artystą amatorem, posiadał zróżnicowaną kolekcję obejmującą dzieła Pissarro, Moneta, Picassa i Modiglianiego.
Kłopoty finansowe Guccione nasiliły się później, gdy Penthouse walczył z rozwojem Internetu. W 2002 roku podjął decyzję o rozstaniu się z „Chłopką z dzieckiem na kolanach” i sprzedał go w Sotheby's, gdzie został sprzedany za 834 500 dolarów. Niestety Guccione zmarł w 2010 roku. Obraz Van Gogha trafił w ręce kolekcjonera na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, który hojnie wypożyczał go Muzeum Sztuki w San Diego od 2018 roku do marca tego roku.
„Wieśniaczka z dzieckiem na kolanach” powstała pomiędzy marcem a kwietniem 1885 roku, podczas pobytu Vincenta Van Gogha u rodziców w wiosce Nuenen, położonej w południowym regionie Holandii. Podczas pobytu w Nuenen artysta wykonał ponad 30 portretów i postaci miejscowych chłopów, przy czym to dzieło jako jedyne przedstawia matkę i dziecko. Badania te utorowały drogę do powstania jednego z jego najwcześniejszych arcydzieł, „Jedzących ziemniaki” (ukończonego w kwietniu-maju 1885, obecnie przechowywanego w Muzeum Van Gogha w Amsterdamie).
Na tym obrazie matki i dziecka postać kobiety, otoczona białym czepkiem, wyraźnie wyróżnia się na ciemnym tle, a w domku widoczne jest jedynie oparcie krzesła. Tożsamość kobiety pozostaje owiana tajemnicą, a chłopiec, opiekuńczo kołysany przez matkę, nosi tradycyjne drewniane drewniaki.
Podczas tej samej październikowej aukcji w Christie's wylicytowano także inną akwarelę Van Gogha zatytułowaną „Widok Hagi z Nieuwe Kerkiem” (marzec 1882). To dzieło sztuki, namalowane z punktu widokowego zwanego Little Marsh na północny zachód od miasta, przedstawia wieże Nowego Kościoła po lewej stronie i Wielkiego Kościoła pośrodku, zharmonizowane obecnością dwóch kominów przemysłowych emitujących dym na prawa strona.
Możemy dostarczyć dalszych informacji na temat historii własności akwareli, która w ostatnich latach ulegała częstym zmianom, oprócz informacji podanych w katalogu Christie's. W 2004 roku „Widok na Hagę z Nieuwe Kerkiem” zmienił właściciela z holenderskiego właściciela na dealera z Hagi Ivo Bouwmana, zanim znalazł swoje miejsce w kolekcji kolekcjonera z Sydney, Erica Brechera. Sześć lat później handlarz z Nowego Orleanu, MS Rau, ułatwił sprzedaż obrazu właścicielowi w Alabamie. Warto zauważyć, że MS Rau odkupił dzieło trzy lata później, a następnie sprzedał je kolekcjonerowi w Pensylwanii. Na aukcji w Christie's w październiku 2020 r. właściciel z Pensylwanii sprzedał dzieło za 1 050 000 dolarów, przekraczając szacowany przedział od 700 000 do 1 miliona dolarów.
Chociaż akwarele Van Gogha są stosunkowo rzadkie na aukcjach, na początku tego miesiąca miała miejsce kolejna znacząca wyprzedaż. „Laak Mill niedaleko Hagi”, namalowany zaledwie cztery miesiące po „Widoku Hagi z Nieuwe Kerkiem”, został sprzedany 8 grudnia w Sotheby's w Nowym Jorku za niezwykłą sumę 2 500 500 dolarów.
Darowizna „Pani Cazalet i dzieci Edwarda i Victora” przez Johna Singera Sargenta
W 2015 roku zdobywczyni Oscara aktorka Barbra Streisand przekazała wyjątkowe dzieła sztuki na rzecz Muzeum Sztuki hrabstwa Los Angeles (LACMA). Podarowała obraz „Pani Cazalet i dzieci Edward i Victor” Johna Singera Sargenta (1900–01).
Choć urzędnicy muzeum powstrzymywali się od przypisania konkretnej wartości temu arcydziełowi, warto zauważyć, że powiązany z nim obraz „William Marshall Cazalet” (1902) został sprzedany na aukcji Christie's w Nowym Jorku w 2007 r. za 1,8 miliona dolarów. Rekord aukcyjny Sargenta wynosi 23,5 dolara. milionów dolarów, osiągnięty przez „Grupę z parasolami (A Siesta)” z 1905 r., sprzedany w Sotheby's w Nowym Jorku w 2005 r. Według artnet Price Database łącznie 17 jego obrazów przekroczyło na aukcjach granicę 2 milionów dolarów.
Te dwa obrazy zostały pierwotnie zamówione przez angielską rodzinę i miały zdobić ściany posiadłości Fairlawne Estate Cazalet w hrabstwie Kent w Anglii. Warto zauważyć, że oboje dzieci przedstawieni na płótnie LACMA, prawdopodobnie sprzedanym wraz z domem rodzinnym w latach 70. XX wieku, tragicznie stracili życie w walkach podczas pierwszej i drugiej wojny światowej.
Wiadomość o hojnej darowiznie Streisanda, ujawniona przez „Los Angeles Times”, wyciekła z e-maili Sony. Michael Lynton, dyrektor generalny Sony Entertainment, jest członkiem rady nadzorczej LACMA. Warto dodać, że sama Streisand była członkiem rady nadzorczej LACMA w latach 2007–2014.
Darowizna Streisanda miała ogromne znaczenie, ponieważ muzeum przygotowywało się do nadchodzących obchodów z okazji pięćdziesiątej rocznicy lokalizacji na Wilshire Boulevard, która została otwarta w 1965 r. Instytucja otrzymała kilka innych znaczących darowizn, w tym znaczący wkład w wysokości 500 milionów dolarów od byłego Szef Univision Jerry Perenchio (jak podkreślono w „Miliarder Jerrold Perenchio przekazuje LACMA 500 milionów dolarów”) w celu wsparcia planów ekspansji (zgodnie ze szczegółami w „Plan LACMA Condo Tower Angers Angelenos” i „LACMA poprawia plan rozbudowy, aby zrobić miejsce na doły smoły”) .
W biuletynie wysłanym pocztą elektroniczną do Lynton w dniu 25 lutego 2014 r. dyrektor LACMA Michael Govan wyraził swoją wdzięczność, stwierdzając: „Przed rozpoczęciem naszej kampanii mającej na celu zabezpieczenie prezentów artystycznych na rocznicę Barbra Streisand wystąpiła z obiecanym znaczącym prezentem. Ten niezwykły portret będzie nie tylko wzbogaci naszą kolekcję Sargent, ale także znacząco wzbogaci i tak już imponujący asortyment sztuki amerykańskiej końca XIX i początku XX wieku.”
Arcydzieło Sargenta po śmierci aktorki stanie się częścią kolekcji LACMA. Streisand nabył dzieło w ramach prywatnej transakcji z nowojorskimi galeriami Berry-Hill w 2002 roku.
Prezes galerii James Berry Hill powstrzymał się od spekulacji na temat aktualnej wartości obrazu. Wspomniał jednak, że niedawno otrzymał oferty na kilka obrazów Sargenta gorszej jakości, każdy „powyżej 20 milionów dolarów”. Hill wysoko wypowiadał się o Streisand, z którą przeprowadził liczne transakcje dotyczące dzieł Sargent, opisując ją jako niezwykłą osobę i bystrą kolekcjonerkę dzieł sztuki.
W e-mailu do „Los Angeles Times” gwiazda „Funny Girl” stwierdziła: „To dzieło, które wymaga dużej przestrzeni i szerszej publiczności. Zasługuje na to, aby zdobić ściany muzeum, a LACMA jest idealnym rozwiązaniem”.
Pasja Streisand do kolekcjonowania dzieł sztuki rozpaliła się w 1992 r. podczas inauguracji prezydenta Billa Clintona, co, jak powiedziała „Timesowi”, „zainspirowało mnie i przyciągnęło do kolekcjonowania amerykańskich mebli i dzieł sztuki z XVIII i XIX wieku w celu uczczenia mojej miłości do tego kraju .” Przypomniała sobie czas wyjątkowego optymizmu i pragnienie udekorowania ścian dziełami artystów, których Ameryka wniosła do świata.
Selena Mattei
