Sanatçılar
Yapıt
Galeriler
Satıcı Olivier Dumont
Üzgünüz, bu sanat eseri için elimizdeki resim dosyası çok küçük.
Lütfen tüm proje detaylarınız için bizimle iletişime geçin, sizinle birlikte bir çözüm bulalım.
İletişim
Bu görseli web sitenizde, iletişiminizde kullanmak veya türev ürünleri satmak için bir lisans satın alın.
| 650 px | ||
|
510 px |
| Dosyanın boyutları (px) | 650x510 |
| Dünya çapında kullanın | Evet |
| Çoklu desteklerde kullanın | Evet |
| Her tür ortamda kullanın | Evet |
| Satma hakkı | Hayır |
| Maksimum baskı sayısı | 0 (Zero) |
| Satılık ürünler | Hayır |
Bu resim bir lisans ile indirilebilir: bunları istediğiniz zaman indirebilirsiniz.
ArtMajeur'daki tüm resimler, sanatçılar tarafından yaratılan orijinal sanat yapıtlarıdır, tüm hakları kesinlikle saklıdır. Bir lisansın edinilmesi, lisansın şartları uyarınca imajı kullanma veya kullanma yetkisine sahiptir. Yeniden çerçeveleme veya resmin bir projeye mükemmel şekilde uyacak şekilde yeniden odaklanması gibi küçük değişiklikler yapmak mümkündür, ancak özgün çalışmaya zarar verebilecek herhangi bir değişiklik yapmak yasaktır. Bütünlüğünde (şekillerin değiştirilmesi, Bozulmalar, kesim, renk değişimi, eleman ilavesi vb.) Sanatçının önceden yazılı bir yetkisi bulunmaması durumunda.
Kullanımınız standart lisanslarımız tarafından karşılanmıyorsa, özel lisans için lütfen bizimle iletişime geçin.
Sanat resim bankasıNé en Belgique en 1971, j'ai découvert la peinture comme une nécessité intense, après un accident de la route à l'âge de 12ans. Ce choc a ouvert une brèche que le dessin et la peinture ont comblée peu à peu. Pendant longtemps, j'ai gardé mes oeuvres pour moi, comme on protège une part intime, une respiration vitale. Ma pratique est spontanée, instinctive, presque organique. L'huile sur toile domine, mais les encres sur papier jouent un rôle fondamental : elles sont des réserves, des préludes, des éclats d'intuition. Je travaille souvent en séries, où les formes s'imposent, les couleurs vibrent, les écritures s'élèvent ou s'enfoncent. Ce qui m'anime, c'est le geste, la pulsion, la tension entre le chaos et l'ordre. Des foules, des masques, des regards surgissent, interrogent, interpellent. Mon art ne cherche pas à plaire, mais à dire, à crier parfois. Il est lucide, sans complaisance, et pourtant traversé d'élans tendres, de caresses picturales. Je ne m'inscris dans aucun courant, mais si l'on devait nommer cette démarche, ce serait peut-être un néo-expressionnisme viscéral, libre, affranchi. Je peins comme je respire. Et je ne m'arrêterai pas.