Thierry Corpet, Veerkracht

Wat inspireerde je om kunstwerken te maken en kunstenaar te worden? (Gebeurtenissen, gevoelens, ervaringen...)

Zolang ik me kan herinneren ben ik altijd enthousiast geweest over tekenen en schilderen, maar mijn allereerste kennismaking met kunst was doorslaggevend. Op 7-jarige leeftijd zag ik mijn eerste schilderijententoonstelling; het was een tentoonstelling van Raoul Dufy en ik was gehypnotiseerd door zoveel vrijheid, schoonheid en meesterschap. Ik had niet gedacht dat je zoveel emotie en vreugde kon overbrengen via een medium dat ik dagelijks gebruikte. Ik denk dat toen een passie werd geboren en de interesse in grafische kunst die werd gewekt door deze eerste ontmoeting met moderne kunst, heeft me nooit verlaten.

Wat is je artistieke achtergrond, de technieken en onderwerpen waarmee je tot nu toe hebt geëxperimenteerd?

Ik volgde eerst lessen bij EMAP Villa Thiole in Nice, daarna cartoonlessen in het Palais des Congrès in Nice. Ik begon al snel werken te maken die in die tijd, eind jaren 80, dicht bij de geest van vrije figuratie stonden. Ik nam toen het pseudoniem Raymond X aan om in volledige anonimiteit schilderijen op papier te maken die ik vervolgens op de stadsmuren plakte. Op zoek naar meer vrijheid in mijn praktijk, bijna zonder het te beseffen, heeft mijn werk langzaamaan een meer abstracte richting gekregen, ook al zijn mijn eerste liefdes nooit ver weg...

Wat zijn de 3 aspecten die jou onderscheiden van andere kunstenaars, waardoor jouw werk uniek is?

Weerstand :

Dingen lijken me mooier als ze zijn versleten, gedestructureerd en vervolgens opnieuw zijn samengesteld in een concept van heruitvinding of wedergeboorte. Het principe van hergebruik van objecten en materialen is voor mij essentieel.

Vreugde / plezier:

De tijd die ik aan creatie besteed, is altijd opwindend en gelukkig, zelfs in deze tijd van crisis en somberheid. In wezen probeer ik originele en vreugdevolle werken te creëren om positieve emoties te verspreiden en uiteindelijk over te brengen.

Psychologie :

Ik ben voortdurend op zoek naar werk dat mijn persoonlijkheid onthult, waarbij ik kunst gebruik als medium om het te laten verschijnen.

Waar komt je inspiratie vandaan?

Ik woon op Corsica en ik moet zeggen dat het een land is met een buitengewoon natuurlijk erfgoed waardoor je permanent in contact kunt staan met een ongerepte en krachtige natuur. Ik hou vooral van het leven aan zee en alles wat er op het strand te vinden is, natuurlijke of gefabriceerde objecten die zijn aangespoeld, verweerd en versleten door zout en de elementen. Ik heb ook goede herinneringen aan buitengewone speelse constructies, gemaakt met mijn dochters op de stranden van het eiland van schoonheid.

Wat is jouw artistieke benadering? Welke visioenen, sensaties of gevoelens wil je oproepen bij de kijker?

De transformatie van objecten, het plezier van doe-het-zelf, het hergebruik van papier, karton, fragmenten van alledaagse voorwerpen, alles is goed voor mij om met materialen te spelen, volumes te creëren, stencils te maken... Ik denk dat in de komende jaren we zullen moeten leren "doen" met wat al is geproduceerd. Het is een fataliteit en een noodzaak, maar moeten we de dingen noodzakelijkerwijs op een negatieve manier opvatten?

Wat is het proces van het maken van je werken? Spontaan of met een lang voorbereidingsproces (technisch, inspiratie uit kunstklassiekers of anders)?

Het is erg variabel, soms zijn er veel schetsen en studies nodig om te verfijnen, om de uiteindelijke realisatie te verfijnen en soms is het creatieve proces meer spontaan, meer instinctief. Ik heb een afwisseling van de modus operandi nodig om "het creatieve veld te openen" en een vorm van frisheid te behouden.

Gebruik je een bepaalde werktechniek? zo ja, kunt u dit toelichten?

Gevoelig voor ecologische problemen, probeer ik zoveel mogelijk te werken met gerecycleerde objecten zoals oude kartonnen dozen, sloophout en diverse voorwerpen bedoeld voor schroot die onder andere zullen worden gebruikt als stencils bij de realisatie van schilderijen en assemblage sculpturen. 

Zijn er vernieuwende aspecten in je werk? Kun je ons vertellen welke?

Ik probeer kleine verhaaltjes te verzinnen en grafische gedichten te maken. Met behulp van de cut-up-techniek, uitgevonden door William Burroughs, deconstrueer ik de beelden en versmelt ik de vormen en stel ze vervolgens opnieuw samen, recycleer ze en 'reïncarneer' ze, dit alles om de levenscyclus weer te geven. Ik laat me vaak inspireren door rock- en jazzmuziek als creatief uitgangspunt en speel crazy lab in mijn studio. Ik experimenteer met allerlei grafische technieken waarbij vormen en materialen op elkaar inwerken en elkaar overlappen om mijn perceptie van de wereld weer te geven.

Heb je een formaat of medium waar je het meest vertrouwd mee bent? zo ja, waarom?

Voor de schilderijen waardeer ik vooral de grote formaten, het gebaar is vrij, de onderdompeling is totaal. Het is een nogal bedwelmende grafische ontwerpervaring. Wat de sculpturen betreft, het werk door opeenhoping van stukken hout komt als een reflex. De bouw- en montagefase is zowel comfortabel als spannend, of het nu gaat om kleine of grote formaten. De twee praktijken zijn voor mij heel complementair en voeden elkaar.

Waar produceer je je werken? Thuis, in een gedeelde werkplaats of in je eigen werkplaats? En hoe organiseer je in deze ruimte je creatieve werk?

Ik heb het geluk dat ik een werkplaats heb waar ik woon. Het is uitgerust met enkele machines voor houtbewerking zoals enerzijds een rolzaag, een bandschuurmachine en anderzijds alle apparatuur die nodig is om de schilderijen te maken.

Brengt je werk je ertoe om te reizen om nieuwe verzamelaars te ontmoeten, voor beurzen of tentoonstellingen? Zo ja, wat levert het je op?

Het is altijd een waar genoegen om zijn werk te tonen en uit te wisselen met het publiek en andere kunstenaars. Het is artistiek en menselijk zeer de moeite waard. Het is ook erg belangrijk om het creatieve proces te bevorderen en inspiratie te stimuleren.

Hoe stel je je de evolutie van je werk en je carrière als kunstenaar in de toekomst voor?

Het is heel opwindend, mijn kunst evolueert voortdurend, het ene idee leidt tot het andere en de bron van inspiratie en het verlangen om te creëren houdt nooit op. Kortom, ik wens mezelf veel mooie tentoonstellingen en mooie verkopen toe om mijn werk voort te zetten en rustig te leven vanuit mijn passie.

Wat is het thema, de stijl of de techniek van je nieuwste artistieke productie?

De jaren 2020 vonden plaats in een economische context die werd gekenmerkt door een industrie die consumptiegoederen in massa produceerde, waarvan de "restanten" heel vaak op onze kusten terechtkomen... Na een storm op Corsica werd ik getroffen door het werk van de zee die, golf na golf, een reeks lagen drijfhout en divers afval samenstelde. Mijn nieuwste artistieke productie getuigt van deze ambivalente ervaring tussen wanhoop, woede en verwondering...

Kun je iets vertellen over je belangrijkste tentoonstellingservaring?

Ik heb prachtige herinneringen aan mijn laatste tentoonstelling in 1997 op Reunion Island in de Galerie Art Senik. Het publiek was aanwezig, de opening was vrolijk en feestelijk en zorgde voor veel mooie ontmoetingen.
Ik heb ook zeer aangename herinneringen aan een solotentoonstelling die in 2020 in Ajaccio werd gehouden in de Espace Diamant in een idyllische omgeving met uitzicht op zee.De grote en goed uitgeruste tentoonstellingsruimte maakt het mogelijk om grote formaten tentoon te stellen en een echt scenografisch werk te creëren.

Als je een beroemd werk uit de kunstgeschiedenis had kunnen maken, welk zou je dan kiezen? En waarom ?

Zonder aarzeling "Guernica" van Pablo Picasso. Dit doek, een aanklacht tegen het bombardement op de stad Guernica, laat zien dat kunst ook een schepper is van betekenisvolle waarden waarin we ons (of niet) herkennen. We kunnen geïnteresseerd zijn in een werk door zijn technische en esthetische realisatie maar ook door zijn inhoud.

Als je één beroemde artiest (dood of levend) zou mogen uitnodigen voor een etentje, wie zou dat dan zijn? Hoe zou je hem aanraden de avond door te brengen?

Ik denk dat ik Vincent Van-Gogh in alle eenvoud een goede maaltijd zal voorstellen. Hij was een hypergevoelige en fascinerende man in een rijke en opwindende tijd en we hadden goede wijn kunnen drinken en de toekomst van kunst kunnen bespreken: gedragen door de verbeelding of geïnspireerd door de natuur? Alles moest gebeuren!