Waar haal je je inspiratie vandaan?
Ik denk dat ik een beetje een anti-inspiratiepersoon ben. Ik ben zo procesgericht en zo gewoon, dat ik een beetje lach om het idee om te wachten op of inspiratie te zoeken. Ik doe gewoon wat ik wil, ik kan het niet laten om te tekenen, muziek te maken of optredens te geven over de dingen om me heen - mijn vrienden, de visuele informatie, ideeën waar ik over lees, de natuur.
Ik wil dit graag zeggen, hierbij enkele recente concrete dingen: gedichten in mijn hoofd die ik krijg als ik last heb van slapeloosheid (ik heb ze in grote letters geschreven), de foto van een geliefde die ramen eet (dit werd een digitale tekening), de schoonheid van toeval voorspeld door dobbelstenen (gebruikt om kleuren te bepalen bij het mengen van verf), kwallen (hoe kunnen hun bewegingen worden vertaald naar een tekening), fysieke uitputting tijdens lange composities buiten bij 0 graden (om me bezig te houden met onbewuste compositie) en dode bloemen (die ik schilder met een stok van 2 meter terwijl ik op de grond lig).
Hoe verloopt het ontstaansproces van jouw werk?
De aanpak die ik al jaren gebruik is "Seasons", wat me constant leert, nieuwe benaderingen van creativiteit en artistieke output biedt. Elke fase duurt ongeveer 2-8 weken.
Documentatie: foto's maken, video's bewerken
Ervaar het leven: absoluut geen kunst, ga wandelen, ga dansen, enz. Veel plezier
Probeer nieuwe dingen: het spel is om dingen te proberen waarvan ik denk dat ze zullen mislukken of nieuwe technieken, als ik het al eerder heb gedaan, mag ik het niet meer doen
Verdiepen/consolideren: combineer deze nieuwe inzichten met de dingen die ik heb gedaan, hoe beïnvloeden ze elkaar?
Is er een format waar u zich het prettigst bij voelt?
Ik ben een dramatisch persoon en ik denk dat wat hierbij hoort is dat ik mijn hele lichaam wil gebruiken om gebaren te maken, dat ik op de rand van mijn fysieke comfortzone wil blijven.
Dat betekent dat ik zo groot mogelijk werk, meestal ter grootte van deurkozijnen.
Waar produceert u uw werk?
Mijn hele leven heb ik mijn slaapplek als uitgangspunt genomen. Dit werkt voor mij, omdat ik doorgaans elke dag 2-4 uur geconcentreerd werk, in plaats van lange uren in een korte periode.
Ik probeer de fysieke locaties te omarmen: momenteel heb ik hoge plafonds en kan ik geen rommel maken, dus ik maak deze sfeervolle kleurrijke werken met een ladder. Voordat ik bij The Greenhouse werkte, een waanzinnige kunstenaarsplek, kon ik daar een hoop rommel maken, dus gooide ik verf met een bezem, wat echt te gek was. Onlangs ben ik begonnen met schilderen op een oude parkeerplaats, verbonden aan een kunstruimte die ik voor hen heb gebouwd. Het heeft me echt de mogelijkheid geboden om me te verdiepen in de aspecten van een ruimte - ik stond op een oude wasmachine, pakte wijnflessen gevuld met verf en sloeg ze kapot. Op dezelfde manier schilder ik de schaduwen van passerende treinen, en nu fiets ik over canvas.
Wat is de techniek van uw laatste artistieke productie?
Momenteel fiets ik over canvas en gebruik ik dobbelstenen om aspecten hiervan te bepalen. Ik gebruik herhaling en toeval als belangrijkste functies.
Ik begin met het met tape vastplakken van een canvas van 5,5x3,2 inch aan de grond van een oude parkeerplaats, mijn buitenstudio. Ik kies zes kleuren verf die ik mooi vind en bevestig ze aan dit bouwwerkje dat ik "De Olifant" heb genoemd. Het hangt boven mijn fiets, waardoor ik onafgebroken kan schilderen/fietsen. Het heeft twee lange pinnen die een emmer vasthouden met een gat aan de voorkant waar verf uit druppelt. Er zijn vijf andere emmers aan bevestigd (en een zesde aan de achterkant). Twee waterflessen staan eronder in de houders en extra water zit in de krat achter me.
Ik draag een overall met een kangoeroezak. Hierin zit een klein augurkenpotje met dobbelstenen. 2x D6 correspondeert met de verfpotjes en 2x D12. De ene bepaalt de verhouding van de kleuren ten opzichte van elkaar en de andere bepaalt het aantal rotaties of het pad dat moet worden afgelegd (afhankelijk van het stuk).
Terwijl ik blijf fietsen, voeg ik die kleuren toe aan een beetje water en meng ik ze in de emmer aan de voorkant, met een gat dat op de grond en het voorwiel druppelt. Ik doe dit tussen de 20 minuten en 2 uur.
Kunt u ons vertellen over uw belangrijkste expositie-/performance-ervaring?
Dance With Rocks - het stuk waarin ik drie verschillende sessies lang twee zware stenen naar elkaar gooide bij 0 °C, alleen gekleed in laarzen, handschoenen en een korte broek. De laatste ronde was in een sneeuwstorm en was het -10 °C. Ik belandde in het ziekenhuis met onderkoeling.
Ik dacht dat dit werk over herhaling en fysieke kracht ging, maar na verloop van tijd heb ik geleerd dat het over dissociatie en geestelijke gezondheid gaat.
Het leerde mij over de lichamelijke ervaring van kunst: dat we eigenlijk niet weten wat we doen, maar dat we afgaan op wat ons aantrekt en later pas ontdekken wat het allemaal betekent.
Hoe denk je dat jouw werk en jouw carrière als kunstenaar zich in de toekomst zullen ontwikkelen?
Om de niet-lineaire aspecten van creativiteit en kunstmaken te omarmen. Als ik kijk naar alles wat ik heb gedaan, slaan twee dingen nergens op. Pas als ik naar mezelf als geheel kijk, ontstaat er een helder beeld.
Ik denk dat ik wil zeggen dat ik geen idee heb waar ik uiteindelijk terecht zal komen, maar ik weet dat mijn proces sterk is, dus het zal hoe dan ook interessant en leuk zijn.
Olimpia Gaia Martinelli
| ArtMajeur Magazine
