Filip Pasqua
Philippe Pasqua is een hedendaagse Franse kunstenaar die bekend staat om zijn krachtige en suggestieve werken die thema's als identiteit, schoonheid en sterfelijkheid onderzoeken. Philippe Pasqua werd geboren in Grasse, Frankrijk, in 1965 en verhuisde in 1975 naar Parijs. Rond zijn 18e begon hij met schilderen en verhuisde later naar New York, waar hij ongeveer twee jaar woonde. In 1985 kreeg hij erkenning voor zijn schilderijen met fetisjen en door voodoo geïnspireerde figuren, en maakte zijn galeriedebuut in 1990.
Binnen slechts drie jaar, van 1995 tot 1997, creëerde Pasqua ongeveer duizend stukken. In 2006 verwierf verzamelaar en kunsthandelaar Jose Mugrabi ongeveer honderd van zijn werken en zocht een vorm van exclusiviteit op Pasqua's artistieke productie. Kunsthistoricus Pierre Restany raakte ook geïnteresseerd in Pasqua's werk en schreef erover. In 2011 stond Pasqua's handtekening op de tweede plaats in Artprice's ranglijst van Franse hedendaagse kunstenaars.
Al meer dan 20 jaar richt Philippe Pasqua zich op het menselijk lichaam, hoofd, gezicht en schedel, waarbij hij zijn grootschalige schilderijen doordrenkt met losjes aangebrachte, expressieve penseelstreken die vlees en botten tot leven brengen. Beïnvloed door Francis Bacon en Lucian Freud is hij uitgegroeid tot een toonaangevende kunstenaar van zijn generatie, die werk creëert dat zowel indruk maakt als boeit.
Philippe Pasqua - Vanité geel 2 (2010). Potlood/inkt op papier. 100x80 cm.
Pasqua's kunst omvat een verscheidenheid aan media, waaronder schilderkunst, beeldhouwkunst en tekenen. Zijn grootschalige portretten en naakten vallen vooral op door hun intense emotionele impact, waarbij ze vaak onderwerpen aan de rand van de maatschappij portretteren, zoals transgenders, mensen met een beperking en mensen die anderszins gemarginaliseerd zijn. Met deze werken probeert Pasqua maatschappelijke normen uit te dagen en kijkers te confronteren met de vaak ongemakkelijke realiteit van het menselijk bestaan.
Een terugkerend thema in zijn werk is het verkennen van de essentie onder de oppervlakte. Hij begint met het schilderen van fetisjen of raadselachtige silhouetten die doen denken aan voodoo. Geleidelijk verschuift zijn focus naar de mensen om hem heen, waarbij hij de intieme diepten van hun wezen onderzoekt.
Philippe Pasqua - Visage femme rose en jaune 2 (2010). Acryl op doek. 40x40cm.
In tegenstelling tot deze fysieke benadering, presenteren zijn grootschalige tekeningen een ander perspectief. Het gezicht of lichaam transformeert in een halo, mist, rook, beroerte of trilling. Hier verschuift de nadruk van vlees naar geschetste contouren en subtiele texturen.
Een van de bepalende kenmerken van Pasqua's werk is zijn fascinatie voor het menselijk gezicht en lichaam. Hij hanteert een nauwkeurige benadering van details, waarbij hij elke nuance van de expressies en kenmerken van zijn onderwerpen vastlegt.
Naast zijn portretten staat Pasqua bekend om zijn sculpturen, met name zijn serie schedels. Deze werken, gemaakt van materialen zoals brons en kristal, bevatten vaak elementen zoals vlinders en bloemen, die de wisselwerking tussen leven en dood symboliseren. Dit motief weerspiegelt Pasqua's voortdurende verkenning van de thema's vergankelijkheid en de kwetsbaarheid van het menselijk leven.
In de loop der jaren heeft Pasqua zichzelf gevestigd als een prominent figuur in de internationale kunstscene, met zijn provocerende werk dat zowel indruk maakt als het publiek uitdaagt. Zijn kunst wordt wereldwijd tentoongesteld in steden als New York, Moskou, Hong Kong, Mexico-Stad, Londen en Hamburg. Sinds zijn debuutshow in Parijs in 1990, heeft hij tentoonstellingen gehouden in de Verenigde Staten, Rusland, Taiwan, Hong Kong, Londen, Israël, Libanon en Italië. Zijn werk heeft veel aandacht gekregen en is te zien in publicaties als Le Monde Magazine, de New York Times, Current Art, Vogue Brazil en Technikart.
De laatste jaren richt de kunstenaar zich op de evolutie van de wereld en haar soorten, waarbij hij inspiratie haalt uit Darwins theorieën en hedendaagse wetenschappelijke ideeën verweven met noties van het heilige en bijna religieuze. Deze invloed is duidelijk zichtbaar in werken als “Golgotha” en “Het Laatste Avondmaal”.
Philippe Pasqua - Vanité oranje 1 (2010). , Potlood/inkt op papier. 200x150 cm.
De emotionele diepgang en rauwe schoonheid van Philippe Pasqua's kunst
De kunst van Philippe Pasqua, zowel in schilderkunst, tekenkunst als beeldhouwkunst, staat bekend om zijn intense emotionele diepgang en rauwe, viscerale kwaliteit. Zijn schilderijen verkennen vaak thema's als identiteit, kwetsbaarheid en de menselijke conditie. Een van zijn kenmerkende elementen is de weergave van menselijke figuren, waarbij hij zich vaak richt op individuen die door de maatschappij worden gemarginaliseerd of over het hoofd worden gezien. Zijn portretten, gekenmerkt door een mix van hyperrealisme en expressieve abstractie, leggen de ingewikkelde details van de gezichten en uitdrukkingen van zijn onderwerpen vast. Deze tegenstelling van gedetailleerd realisme met ruwe, gebaarlijke penseelstreken creëert een opvallende spanning in zijn werk, waarbij zowel de schoonheid als de onvolkomenheden van zijn onderwerpen worden benadrukt. Door zijn kunst verdiept Pasqua zich in de complexiteit van de menselijke ervaring en moedigt hij kijkers aan om na te denken over kwesties van identiteit en maatschappelijke percepties.
Naast zijn schilderijen heeft Pasqua erkenning gekregen voor zijn werk in de beeldhouwkunst, met name zijn schedelsculpturen. Hij begon met beeldhouwen met de serie "Vanitas", die verschillende werken omvat die tot wel drie meter hoog zijn. Hij fotografeerde deze sculpturen ook en behandelde de foto's als op zichzelf staande kunstwerken. Pasqua's beeldhouwmaterialen zijn divers, waaronder brons, onyx, massief zilver, Carrara-marmer, menselijke schedels bedekt met pigmenten, bladgoud of -zilver en getatoeëerd leer. Gedurende de jaren 2000 en in de jaren 2010 werd beeldhouwkunst een steeds prominentere focus in zijn werk. Zijn sculpturen variëren sterk in onderwerp en vorm, van bronzen olijfbomen en clownskoppige apen die zijn gerangschikt om Leonardo da Vinci's Laatste Avondmaal op te roepen, tot een Tyrannosaurus Rex en een Ferrari bedekt met getatoeëerde dierenhuid, verticaal opgehangen aan een muur. In 2017 nodigde het Oceanografisch Museum van Monaco Pasqua uit om bewustzijn te creëren over de bescherming van de oceaan, waar hij monumentale sculpturen van zeedieren tentoonstelde. De vorige kunstenaar die door het museum werd uitgenodigd, was Damien Hirst, met wie Pasqua eerder had samengewerkt.
Philippe Pasqua - Olijfboom in verchroomd brons.
Pasqua's verkenning van het menselijk lichaam is een ander belangrijk aspect van zijn werk, zowel in schilderkunst als beeldhouwkunst. Zijn naakten, weergegeven in beide media, benadrukken de ruwe en natuurlijke aspecten van de menselijke vorm. Deze afbeeldingen benadrukken vaak fysieke onvolkomenheden, dagen traditionele ideeën over schoonheid uit en moedigen een diepere waardering aan voor de uniciteit van elk individu. Zijn gebruik van felle kleuren, dramatische contrasten en expressieve technieken voegt emotionele intensiteit toe aan deze werken, waardoor ze niet alleen studies van vorm zijn, maar ook diepgaande uitspraken over de aard van de mensheid.
De tekeningenserie van Philippe Pasqua onderzoekt dezelfde onderwerpen als zijn schilderijen, maar met opzettelijk vage contouren. Hij maakt palimpsesten: werken op papier die technieken als zeefdruk, druk, verf, pastel en inkt combineren. Pasqua herziet zijn eigen werken vaak, voegt nieuwe kleuren toe of tekent eroverheen om de stukken voortdurend te laten evolueren. Eind jaren negentig werkte hij samen met Jean-Luc Moulène, waarbij hij over Moulènes foto's schilderde, waaronder die van Notre-Dame de Paris.
Hoewel intens en verontrustend, moedigt Philippe Pasqua's werk diepe reflectie aan op de menselijke ervaring, sterfelijkheid en de ingewikkelde balans tussen schoonheid en brutaliteit. Zijn kunst blijft dwingend en tot nadenken stemmend, en verzekert zijn plek als een prominent figuur in de hedendaagse kunst.
Philippe Pasqua - Enfant gris 1 (2010). Potlood/inkt op canvas. 200x150 cm.
Selena Mattei
