Wat inspireerde je om kunstwerken te maken en kunstenaar te worden? (gebeurtenissen, gevoelens, ervaringen...)
Voor zover ik me kan herinneren, heb ik volgens mijn ouders altijd geweldige en bizarre werken gemaakt. Als kind waren mijn interesses anders dan die van mijn klasgenoten. Ik was geobsedeerd door dinosaurussen, prehistorie, oorsprong van het heelal, ufo's en geesten! Ik maak het nu goed door mijn "grappige" surrealistische visioenen aan anderen aan te bieden. Over dit onderwerp hou ik van deze zin van de Belgische surrealistische dichter Georges Henein, die lange toespraken vervangt: "Stilte zal voor altijd de meest aan te bevelen surrealistische manifestatie blijven!". Kortom, ik geloof dat ik creëer om te vechten tegen de trieste ambient-normaliteit!
Wat is je artistieke achtergrond, de technieken en onderwerpen waarmee je tot nu toe hebt geëxperimenteerd?
Ik begon te tekenen rond 5/6 jaar oud. Ik tekende uitgemergelde gezichten. Maar nooit een lichaam.
Tussen mijn 8 en 12 jaar schreef ik veel poëzie... Zonder rijm. Strips tussen 10 en 16 jaar oud met de creatie van een personage dat ik "GOULP" noemde; Shadok-sfeer. Dit personage zorgde er ook voor dat ik een wedstrijd won op de TF1-televisiezender. In de jaren 80 deed ik op de middelbare school Mas de Tesse in Montpellier een secundaire cyclus (tweede, eerste en laatste klas) genaamd A7. De studies waren gericht op de geschiedenis van kunst en tekenen. Tussen mijn 18e en 30e jaar ben ik, naast mijn baan als tennisleraar, begonnen met olieverfschilderen en modelleren (surrealistische stijl) met enkele tentoonstellingen op lokaal niveau. Ik heb zelfs bordspellen gemaakt...
Daarna ging ik door een lange tijd zonder creatie, behalve in mijn werk waar ik altijd, denk ik, innoveerde. Ongeveer tien jaar geleden begon de artiestensnaar weer te trillen. Ik ben begonnen in de "SPICTUUR". Een woord dat ik bedacht en dat goed beschreef wat ik aan het doen was. Een mix tussen schilderkunst en beeldhouwkunst. Reliëf schilderen met klei en acryl. Daar "tweak" ik momenteel afbeeldingen. Ik oefen digitale fotomanipulatie.
Wat zijn de 3 aspecten die jou onderscheiden van andere kunstenaars, waardoor jouw werk uniek is?
Het zou pretentieus zijn om te zeggen dat ik absoluut anders ben dan andere kunstenaars, maar mijn werken hebben een aantal specifieke kenmerken waar ik echt om geef; verrassingseffect, surrealisme, vreemdheid, excentriciteit en gekheid!
Waar komt je inspiratie vandaan?
Van Google Afbeeldingen! ! ! Ik put uit deze bodemloze put waar de bron een continue stroom beelden uitspuugt! Deze onuitputtelijke bron vormt de basis van mijn werk. Zij is zijn mergsubstantie.
Wat is je artistieke benadering? Welke visioenen, sensaties of gevoelens wil je bij de kijker oproepen?
Hybridisatie, de logica van het absurde en subversie zijn in zekere zin de toegangspoorten tot mijn artistieke vooringenomenheid... Ook al evolueer ik op dit moment een beetje anders.
Van geboorte tot dood, van het individu tot de samenleving, probeer ik niemand te sparen. Ik ga met surrealisme om met een zekere spot.
Mijn reflectie op de wereld is soms poëtisch, soms bijtend maar ik hoop altijd scherp.
Wat is het proces van het maken van uw werken? Spontaan of met een lang voorbereidingsproces (technisch, inspiratie uit kunstklassiekers of andere)?
Improvisatie, improvisatie en improvisatie! Het is de 'digitale collage' (ik noem het hybridisatie) van foto's en afbeeldingen die in eerste instantie niets met elkaar te maken hebben, die gaandeweg het werk creëert. Het is zelfcreatie! Als een onzichtbaar pad dat zich onder mijn voeten opent terwijl ik vooruit ga, krijgt het werk vorm, materialiseert en begint het te bestaan.
Gebruik je een bepaalde werktechniek? zo ja, kunt u dit toelichten?
Voor het ontwerp of de maquette van het werk werk ik op mijn computer. Ik doe aan “Fotomanipulatie” oftewel digitale collage. Dit proces past goed bij mij omdat ik niet langer beperkt ben door techniek. Ik werk aan beelden die ik op het net verzamel en die ik vervolgens transformeer of transmuteer. Mijn "uitdaging" is het vermengen van deze diverse en gevarieerde beelden die schijnbaar geen verband tussen hen hebben. En die uiteindelijk, eenmaal geassocieerd, een nieuwe realiteit creëren en nieuwe deuren openen. Dus ik vervorm de werkelijkheid en ik maak er (ik zeg het bescheiden) surrealiteit. Maar het resultaat is, geloof ik, geen puinhoop, want ik hou van realisme in presentatie of representatie. Zelfs als ik aan beelden (foto's) werk, voel ik me dichter bij de schilder dan bij de fotograaf. Subtiel en vereeuwigd een moment als de fotograaf, is niet mijn doel. Ik ben niet spontaan. Ik kan enkele weken bezig zijn met mijn digitale werk. En ik kom er steeds weer op terug... zelfs 's nachts!
Zitten er vernieuwende aspecten in je werk? Kun je ons vertellen welke?
Innovatief, nee, want ik gebruik digitale collage, een techniek die al jaren wordt gebruikt en versleten. Mijn software is niet innovatiever omdat het eenvoudig, gratis en online bruikbaar is zoals Pixlr en Befunky. We zijn ver van Photoshop! Zoals wat, de techniek is niet alles.
Aan de andere kant, kan het willen opnemen van de fakkel van het surrealisme (dat in onbruik is geraakt?) verwant zijn aan een vorm van innovatie...?
Dus als dat zo is, ben ik vernieuwend en proclameer mezelf samen met andere Neo-surrealisten!
Heeft u een formaat of medium waar u zich het prettigst bij voelt? zo ja, waarom?
Ik gebruik bijna in wezen slechts 2 formaten; het vierkant en de rechthoek 4/3.
Waar maak je je werken? Thuis, in een gedeelde werkplaats of in je eigen werkplaats? En hoe organiseer je in deze ruimte je creatieve werk?
Ik werk voornamelijk achter mijn computer. Meer 's avonds en ik werk altijd luisterend naar nogal opzwepende muziek; Porcupine Tree, de oude Genesis, Föllakzoid, Dean Hurley, Mark Korven, Ludwig Gôransson in het bijzonder... Ga ze beluisteren, ik garandeer je een reis naar andere sferen!
Brengt je werk je ertoe om te reizen om nieuwe verzamelaars te ontmoeten, voor beurzen of tentoonstellingen? Zo ja, wat levert het jou op?
Ik zou graag willen en natuurlijk heb ik wat tentoonstellingen gedaan, maar mijn huidige baan (ik ben nog steeds tennisleraar) weerhoudt me door tijdgebrek om een versnelling hoger te schakelen en meer te exposeren. Helaas moest ik interessante tentoonstellingen weigeren, met name onder de Louvre-piramide, in Londen en op de Biënnale van Florence. Maar ik heb niettemin bevoorrechte relaties opgebouwd met verzamelaars met wie ik in het bijzonder communiceer via het Artmajeur-platform.
Hoe stel je je de evolutie van je werk en je carrière als kunstenaar in de toekomst voor?
Mijn carrière als Mr Strange is relatief recent. Ik maak van deze gelegenheid gebruik om Artmajeur te bedanken aan wie ik veel te danken heb. Deze site maakte me bekend en vergemakkelijkte het openen van deuren... Ik beschouw mezelf daarom aan het begin van het "Mr Strange"-avontuur en ik hoop van de status van een opkomende artiest naar de status van een bevestigde artiest te gaan. . Het ligt natuurlijk niet alleen aan mij. Maar het is een dagelijkse strijd om zichtbaar te zijn op sociale netwerken en te laten zien dat we bestaan!
Wat is het thema, de stijl of de techniek van je laatste artistieke productie?
Mijn laatste belangrijke werk dat een zeker succes boekt, heet "To Be or not to Be". Je vindt het op Artmajeur. Het stelt een gorilla voor, die voor een groot raam staat, in een lege, geheel witte kamer. De gorilla is majestueus maar alleen. Zijn blik is verloren in de verte. Hij lijkt te denken... Het werk moet surrealistisch zijn. Het is een fotomanipulatie.
Kun je iets vertellen over je belangrijkste beurservaring?
Dit is een internationale wedstrijd waaraan ik heb deelgenomen in 2018/2019 genaamd de Arte Laguna Prize. Ik had me bij toeval aangemeld met een werk "The Dice" (te zien op Artmajeur). De werken waren tentoongesteld in de Arsenale in Venetië in een schitterende showroom. "The Dice" had na 3 selectiefasen de finale bereikt. Ik heb fantastische herinneringen aan de kwaliteit van de organisatie, de kwaliteit van andere werken en de uitreiking van trofeeën. Fantastisch !
Als je een beroemd werk in de kunstgeschiedenis had kunnen maken, welke zou je dan kiezen? En waarom ?
Zonder aarzelen, “Het verraad van beelden” dat René Magritte in 1929 schilderde. Beter bekend als “Ceci n'est pas une pipe”. Voor dit schilderij is het belangrijk op te merken dat voor Magritte de afbeelding van de pijp niet echt een pijp is. Magritte speelt hier op een subtiele grens tussen de verbeelding, de inhoud van het doek en wat de kijker waarneemt als hij voor het schilderij staat. In feite is het zijn wil dat de kijker zijn interpretatie, zijn eigen conclusies vrijgeeft.
Dat is precies waar ik naar op zoek ben als iemand naar een van mijn werken kijkt. Het is aan haar om de betekenis te geven die ze wil aan mijn werk!
Als je één beroemde artiest (dood of levend) zou mogen uitnodigen voor een etentje, wie zou dat dan zijn? Hoe stel je voor dat hij de avond doorbrengt?
Ik kan er niet één houden. Dus stel ik een avond voor met twee artiesten. Deze 2 artiesten die ik enorm waardeer zijn fysiek dood, maar hun energie doordringt nog steeds het artistieke milieu. Het zijn Salvador Dali en René Magritte, beide surrealisten maar met totaal verschillende persoonlijkheden. Ik zal Salvador uitnodigen voor zijn flitsende excentriciteit en René voor zijn gekke conformisme!
De uitnodigingskaart zou deze kleine zin bevatten:
“We zullen mannen zo min mogelijk imiteren in hun raadselachtige ziekte van knopen leggen! »
Olimpia Gaia Martinelli
| ArtMajeur Magazine
