Wat inspireerde je om kunst te maken en kunstenaar te worden? (gebeurtenissen, gevoelens, ervaringen...)
Ik heb de kans gehad om samen te werken met de grootste fotografen in de fotografiewereld. Ik heb 13 jaar bij het prestigieuze fotobureau Magnum gewerkt, voornamelijk als beeldretoucheur. Ik had dan ook het geluk om lange uren door te brengen in het gezelschap van Henri Cartier-Bresson, Joseph Koudelka, Sebastiào Salgado, Raymond Depardon, Martin Parr, Antoine d'Agata en vele anderen. Dit was een essentieel en fundamenteel element in mijn fotografische visie en de basis voor mijn allereerste foto's.
Wat is je artistieke achtergrond, welke technieken en onderwerpen heb je tot nu toe uitgeprobeerd?
Ik begon met film, digitaal was nog niet klaar. Ik werkte met 24x36 en met name met mijn oude en onafscheidelijke Rolleiflex 6x6. Destijds was het gemakkelijk om een gebruikte filmcamera te kopen en die een paar maanden later voor bijna dezelfde prijs weer te verkopen. Dit bracht me ertoe te experimenteren met een groot aantal camera's van verschillende formaten. Ik testte ook de grootbeeldcamera, de pinholecamera, panoramacamera's en vele andere vreemde fotoapparatuur.
Wat zijn de 3 aspecten die jou onderscheiden van andere kunstenaars en jouw werk uniek maken?
- Ik durf wel te zeggen dat ik Photoshop en fotomontage al heel lang onder de knie heb. Daardoor kon ik de magie en het dromerige karakter van het surrealisme bereiken en zo mijn zoete, onbewuste waanzin via mijn beelden overbrengen.
- De materialen zijn scherp, grafisch, in diep zwart-wit. De contrasten grenzen soms aan het obscure. De kleuren worden minder vaak gebruikt, altijd zorgvuldig samengesteld en soms door mij ingekleurd.
- "Verontrustende" situaties, grappig ook, geestig en vaak duister, alles in een poëtisch universum, zo voel ik het tenminste... Mijn persoonlijke cocktail om zonder mate te drinken.
Waar haal je je inspiratie vandaan?
Enkele van mijn favoriete fotografen, schilders en kunstenaars zijn Roger Ballen, Peter Joel Witkin en Gilbert Garcin. Schilders zoals Magritte, Jerome Bosch, Edward Hopper en Otto Dix. Illustratoren zoals Topor en Moebius. En dan natuurlijk de cinema: Stanley Kubrick, Aki Kaurismaki, Lynch en Tim Burton.
Wat is je artistieke aanpak? Welke visioenen, sensaties of gevoelens wil je bij de kijker oproepen?
Ik zoek niets, ik analyseer niets, ik probeer gewoon een vonkje licht te laten schijnen in een wereldwijde en obscure wirwar. Zie je eigen boodschappen, je eigen emoties, pik er wat van, word dronken, neem het.
Hoe verloopt het creatieve proces van jouw werk? Spontaan of met een lange voorbereiding (techniek, inspiratie uit kunstklassiekers of andere)?
Spontaan, totaal spontaan! Ongeduldig. Zo ongeduldig dat ik vaak mijn eigen model volg om niet te hoeven wachten op de volgende ontmoeting met een model. Het is verschrikkelijk. Ik kan in alle omstandigheden fotograferen, volledig los van het licht, de locatie, de mensen. Ik ben als een reptiel dat oog in oog staat met een zwerm insecten. Oncontroleerbaar. Ik ga nog steeds wel eens zitten en bereid mijn onderwerpen en mijn instellingen voor, maar het gebeurt zelden!
Gebruik je een bepaalde werktechniek? Zo ja, kun je die uitleggen?
Voor selfies zet ik de camera op een statief en de software van mijn camera maakt het mogelijk om de opname live op mijn smartphone te bekijken! Lang leve de technologie! Anders gebruik ik nu soms een dop met een microgaatje op mijn digitale camera om er een pinholecamera van te maken. Ik gebruik de flitser zelden, of alleen op feestelijke avonden om gezichten vast te leggen. Een rudimentair led-paneel kan me helpen om helder licht en diepe schaduwen te creëren.
Zijn er innovatieve aspecten aan je werk? Kun je ons vertellen welke dat zijn?
Het zou erg pretentieus zijn om te spreken over fotografische nieuwigheid in mijn werk. We worden zo beïnvloed door onze cultuur, onze sociale codes en onze opvoeding dat ik onbewust zou beweren dat ik iets nieuws in de fotografie breng. Aan de andere kant wees een bevriende fotograaf me erop dat ik wel degelijk een zeer herkenbare "touch" had, een ectoplasmatische signatuur die boven mijn werk zweefde voor degenen die het konden zien... De premortem geest van de kunstenaar!
Heb je een format of medium waar je je het prettigst bij voelt? Zo ja, waarom?
Ik ging van 24x36 (horizontaal en verticaal) naar vierkant formaat en werk nu voornamelijk in 4/3 verticaal. Een moderner formaat (Instagram) waardoor ik mijn kijkhoek kon vernieuwen. Ik ben van nature erg nieuwsgierig en test en eigen me alles toe wat binnen mijn bereik komt...
Waar maak je je werk? Thuis, in een gedeelde studio of in je eigen studio? En hoe organiseer je je creatieve werk in die ruimte?
Overal! Ik beweeg me heel gemakkelijk en pas me daaraan aan. Ik heb de vrijheid om mezelf in elke ruimte te projecteren. En als het te beperkt is, maak ik meerdere foto's en zet ik de stukken weer in elkaar! Voor de postproductie heb ik echter thuis, op mijn kamer, een kleine digitale werkplaats gecreëerd op mijn oude Mac met een sterk verouderd systeem. Ik hou van deze doe-het-zelf en ambachtelijke versie van fotografie, verre van onbestaande perfectie.
Vereist uw werk dat u reist om nieuwe verzamelaars te ontmoeten, voor beurzen of tentoonstellingen? Zo ja, wat levert het u op?
Heel veel. Ik begin net wat van mijn werk te laten zien. Ik heb nog veel te laten zien, vooral over Art Majeur, een fantastisch medium. Ik doe af en toe een paar tentoonstellingen. Vooral bij 104 in Parijs; ik was erg trots! Het is moeilijk om galeriehouders in Parijs te benaderen. Het is een hindernisbaan en enorm tijdrovend. Ik neem die tijd om te creëren, en ik heb het verkopen lange tijd verwaarloosd. Maar hier ben ik nu!
Hoe denk je dat jouw werk en jouw carrière als kunstenaar zich in de toekomst zullen ontwikkelen?
Ik heb er alle vertrouwen in, op een heel positieve manier. Ik ga door, ik ga vooruit! Er lopen veel projecten. Ik ben heel blij met deze situatie en dankbaar voor deze ongelooflijke kans om een artistieke kant te ontwikkelen. Ik vind het geweldig!
Wat is het thema, de stijl of de techniek van uw laatste artistieke productie?
Pinhole-fotografie, ik werk momenteel zonder lens, alleen met een geperforeerde dop op een digitale camera. Ik vind het zo tegenstrijdig! En toch werkt het! Een sneer naar al die verbitterde mopperaars die nog steeds beweren dat het vroeger beter was. Alle technieken zijn goed om te gebruiken, ongeacht. Kunst is het openen van de zintuigen en de geest zonder enig oordeel.
Kunt u ons vertellen over uw belangrijkste tentoonstellingservaring?
Het was in 2022 in 104 in Parijs, een van de meest trendy hedendaagse ruimtes in de hoofdstad. Een "populair museum" in de voormalige uitvaartcentra van Parijs! Een enorme ruimte vol leven en cultuur. Het was een surrealistische tentoonstelling genaamd "Het Innerlijke Dier". Een serie van 24 foto's van jonge autisten die ik had samengesteld dankzij hun unieke universum in directe samenwerking met hen. Ik zal deze serie binnenkort op jullie platform presenteren.
Als je één beroemd werk uit de kunstgeschiedenis zou mogen maken, welk werk zou je dan kiezen? En waarom?
Zonder twijfel "De Tuin der Lusten" van Jheronimus Bosch. Een avant-gardistisch wonder van het surrealisme. Een volkomen waanzinnige kerkelijke opdracht voor die tijd. De eerste punkschilder. Een wonderbaarlijk, politiek en protestant meesterwerk, maar de kerk van die tijd vereerde het. 500 jaar vóór Dalí is Bosch de onbetwiste voorloper van het picturale onbewuste.
Als je een beroemde artiest (dood of levend) voor het diner zou kunnen uitnodigen, wie zou dat dan zijn? Hoe zou je hen aanraden de avond door te brengen?
Joel Peter Witkin. We hebben elkaar eerder ontmoet, maar slechts kort. Ik mocht hem meteen! Ondanks een heel bijzondere, morbide en vaak lijkbleke, maar toch intens spirituele wereld, is hij een erg grappige, erg vrolijke geest, gekleed in alle kleuren! Een bescheiden en toegankelijke clown. Klein ego, een ufo in het fotografische universum. Ik zou heel graag een fijne tijd aan tafel doorbrengen met deze vrolijke kerel met sublieme creativiteit.
Olimpia Gaia Martinelli
| ArtMajeur Magazine
