Gérard Esquerre, de inspiratie die voortkomt uit een perceptuele staat

Gérard Esquerre, de inspiratie die voortkomt uit een perceptuele staat

Olimpia Gaia Martinelli | 30 mrt 2022 5 minuten gelezen 0 opmerkingen
 

Het werk van Gérard Esquerre, pionier van de digitale kunst en veelzijdig kunstenaar, komt voort uit een bijna permanente staat van perceptie...

Wat bracht je ertoe om kunstenaar te worden? Wat is je achtergrond ?

Een tekening van mijn vader, bij toeval ontdekt toen ik een jong kind was, sprak me zo aan dat ik ook wilde tekenen (het was een vliegtuig dat op een realistische manier in potlood was gemaakt, toen hij een tiener was). Toen ik mijn interesse zag, boden mijn ouders me mijn eerste doos olieverf aan toen ik 12 was en ik schilderde mijn eerste canvas toen ik 13 was. Omdat ik heel vroeg leraar wilde worden, studeerde ik beeldende kunst. Deze studies betroffen alle vakgebieden: puur tekenen, anatomie, perspectief, schilderkunst, beeldhouwkunst, zonder de kunstgeschiedenis te vergeten. Nadat ik leraar was geworden en altijd nieuwsgierig was naar alle technieken van beeldcreatie, bestudeerde ik wat "audiovisueel" werd genoemd (foto, geluid, video, bioscoop). In 1982 werd ik benoemd tot artistiek adviseur van het Ministerie van Cultuur voor de regio Haute-Normandie. Tegelijkertijd ben ik altijd blijven creëren met alle technieken die ik kende en al snel informatica.

Wat zijn de 3 dingen die jou onderscheiden van andere artiesten?

Ik heb plastische en beeldende kunst gestudeerd, kunstgeschiedenis. Vanaf het begin van de computerpopularisering dacht ik dat digitaal veel zou kunnen betekenen voor de kunst en ik trainde in digitale creatie. Ik wil me niet beperken tot een bepaalde plastische expressietechniek: schilderen, beeldhouwen, tekenen, fotografie of informatica. Ik wil de keuze hebben om mezelf uit te drukken door de juiste techniek te kiezen voor mijn huidige project.

Waar komt je inspiratie vandaan?

Mijn belangrijkste inspiratiebronnen komen uit een bijna permanente staat van waarneming. Ik leef met alle zintuigen wakker. Ik neem alles op zonder er zelfs maar bij na te denken. Dan zorgt een soort persoonlijkheidsfilter ervoor dat bepaalde dingen opvallen en andere niet. Van daaruit wordt mijn pad, dat zou kunnen lijken te worden geleid door toeval, in feite geleid door een constant werk van reflectie.

Vertel ons over de totstandkoming van je werken, heb je een lang voorbereidend werk of is het vrij spontaan?

Ideeën krijgen vorm met werk. Het moeilijkste is om te bepalen wat een idee zal worden: de grootte, de vorm, het materiaal, de kleuren in het algemeen. Het is een eerste ontwerp dat zal evolueren naar het voltooide werk. Ik zou eraan willen toevoegen dat ik elke dag een intense behoefte voel om "iets" te creëren.

Wat wil je met je werk laten zien?

Het gaat mij er niet om om iets te laten zien, maar om het delen van de som van sensaties, gedachten en emoties die ik in de creatie van het werk stop. Als de kijker er ook maar een klein deel van waarneemt, zal ik heel blij zijn. Ik zou ook graag willen dat hij het enthousiasme opmerkt dat mij bezield heeft in de creatie.

Gebruik je in je werk ongebruikelijke technieken of materialen?

In mijn creatieve reis maak ik veel gebruik van digitale fotografie. Hiermee kan ik een fase van het werk in uitvoering fotograferen. Ik kan dan de foto van deze etappe naar believen op mijn computer aanpassen, dankzij een grafisch tablet. Dan kom ik terug om het werk aan te passen aan deze evolutie. Vaak herhaal ik dit soort operaties totdat ik voel dat het werk klaar is. Voor de beeldhouwkunst werk ik graag met stukken carrosserie die ik uitsnijd en met een toorts las. Ik schilder ze dan als doeken die dus drie dimensies zouden hebben.

Heb je een favoriet formaat? Waarom ?

Ik hou van het vierkante formaat omdat het een sterk symbool van evenwicht is. Maar ik vergeet nooit dat de meeste afbeeldingen die door de mens zijn gemaakt, zijn ingeschreven in voornamelijk horizontale rechthoeken.

Welke moeilijkheden kom je tegen in je werk?

Mijn grootste moeilijkheid is de tijd. Ik heb niet genoeg tijd om alles te doen wat mijn verbeelding me de hele tijd vertelt. Mijn andere moeilijkheid is om te delen wat ik maak: ik wil mijn werken aan zoveel mogelijk mensen laten zien. Het vinden van plaatsen om te exposeren in bevredigende omstandigheden is erg moeilijk.

Hoe werk jij? Thuis, in een gedeelde werkplaats, in je eigen werkplaats?

Ik heb drie werkplekken in mijn huis: een werkplaats voor tekenen en schilderen, een kantoor voor alles wat met computers en fotografie te maken heeft, en een buitenwerkplaats voor beeldhouwen en het gebruik van de oxyacetyleen fakkel. .

Brengt het werk van een kunstenaar je ertoe veel te reizen?

Ik reis meestal en veel in mijn hoofd, maar ik zou graag mijn camera meer laten reizen, die dient als mijn schetsboek.

Wat was het mooiste moment uit je carrière?

Bij elk nieuw werk zeg ik tegen mezelf dat dit het mooiste moment uit mijn carrière is!

Hoe zie je je werk over tien jaar?

Ik zie mijn volgende job al niet... Bovenal wil ik niet plannen en laat ik me liever verrassen door toeval en spontaniteit.

Waar ben je momenteel mee bezig? Plan je binnenkort een tentoonstelling?

Het zien van Christo's Wrapped Arc de Triomphe overweldigde me en maakte dat ik opnieuw een serie wilde schilderen over het thema van vergetelheid, gebrek, afwezigheid, frustratie, waarmee ik een paar jaar geleden was begonnen. Aan dit thema zou ik dan een tentoonstelling willen wijden.

Als je een meesterwerk uit de kunstgeschiedenis had kunnen maken, welke zou je dan kiezen? Waarom ?

Les demoiselles d'Avignon van Picasso in 1907, omdat dit werk een keerpunt is in de moderne kunst, zowel qua esthetiek als qua onderwerp (voor die tijd). Het breekt met alles wat eerder is gedaan en kondigt alles aan wat daarna zal worden gedaan.

Als je een beroemde artiest zou mogen uitnodigen voor een etentje (dood of levend), welke zou je dan kiezen? Waarom ?

Ik zou Picasso met enorm veel respect uitnodigen. Ik zou proberen te blijven ontdekken hoe hij een kind kon blijven tot hij 92 was en ik zou met hem de prachtige film "The Picasso Mystery" van Henri-Georges Clouzot uit 1955 uitbreiden.

Bekijk meer artikelen
 

ArtMajeur

Ontvang onze nieuwsbrief voor kunstliefhebbers en verzamelaars