Belangrijkste punten
- Ellen Gallagher is een veelgeprezen Amerikaanse kunstenares die bekendstaat om haar kenmerkende visuele taal waarin ze Afrofuturisme, historische verhalen en gevonden materialen combineert.
- Gallaghers werk onderzoekt thema's als identiteit en ras, waarbij hij ingaat op kwesties als chrononormativiteit, temporele verstoring en de verstoring van normatieve heteroseksualiteit, monocultuur en kapitalistische productie.
- Gallaghers praktijk wordt gekenmerkt door een kritische betrokkenheid bij Atlantische scheppingsmythen, Afrofuturisme, psychoanalyse en postminimalisme.
- Het werk van Gallagher is opgenomen in belangrijke tentoonstellingen en wordt erkend vanwege de formele innovaties en culturele impact.
- De veelzijdige benadering van de kunstenaar tot het maken van kunst combineert uiteenlopende invloeden en media, waaronder schilderkunst, tekenkunst, beeldhouwkunst, film en animatie.
Ontdek de veelzijdige wereld van Ellen Gallagher
Ellen Gallagher (geboren in 1965) is een beroemde Amerikaanse kunstenaar wiens werk te zien is geweest in talloze solo- en groepstentoonstellingen en in de permanente collecties van grote musea. Haar diverse praktijk omvat schilderkunst, werken op papier, film en video. Veel van haar stukken behandelen kwesties van ras, waarbij ze vaak formele abstractie combineert met raciale stereotypen en de "ordeningsprincipes" onderzoekt die door de maatschappij worden opgelegd.
Na Studio 70 in Fort Thomas, Kentucky in 1989 te hebben bezocht, behaalde Gallagher haar diploma beeldende kunst aan de School of the Museum of Fine Arts in Boston in 1992. Ze vervolgde haar studie in 1993 aan de Skowhegan School of Painting and Sculpture in Maine. Gallagher kreeg brede erkenning in 1995, met vroege solotentoonstellingen in de Mary Boone Gallery in New York en Anthony D'Offay in Londen, voorafgaand aan haar tentoonstelling in de Gagosian Gallery.
Sindsdien blijft Gallagher de grenzen van identiteitspolitiek in hedendaagse kunst verleggen. Haar werk biedt een mysterieuze en spirituele ervaring. Het onderzoekt thema's als geracialiseerde medische ontmoetingen en historische uitbuiting.
Een van Gallaghers belangrijkste stukken uit die tijd is "Oh! Susanna" (1993). Het gebruikt de beelden van minstrelsy op een unieke manier. Het schilderij bevat cirkels, stippen en rondingen om een abstracte look te creëren. Het pakte slavernij en segregatie aan via de Amerikaanse popcultuur en folklore. Gallaghers latere werk met mythen, geluid, film en andere media opende nieuwe gebieden van thalassisch mysterie en spirituele transcendentie. Haar stuk "An Experiment of Unusual Opportunity" duikt in het Tuskegee-syfilis-experiment. Het raakt ook de bredere geschiedenis van uitbuitende experimenten op zwarte individuen.
Gallaghers werk daagt het luie essentialisme en de intellectuele verlamming uit die vaak voorkomen in Afro-Amerikaanse kunst. Haar werk biedt een diepe duik in hedendaagse kunst, abstractie en identiteitspolitiek. Gallaghers kunst en de discussies eromheen tonen de voortdurende rol van identiteitspolitiek in hedendaagse kunst.
Afrofuturisme: een brug tussen verleden, heden en toekomst
Afrofuturisme is een genre dat twee tijdlijnen combineert. De eerste kijkt naar de geschiedenis van de Verenigde Staten, met de nadruk op slavernij en de gevolgen daarvan. De tweede tijdlijn onderzoekt de kosmische tijd, die beweegt tussen mythische verledens en verre toekomsten. Het werk van Ellen Gallagher, zoals "Ecstatic Draught of Fishes" (2021), toont overlevenden van de Middle Passage die in geavanceerde steden onder water leven. Haar kunst daagt het moderne lijden en de vernietiging uit en verbeeldt nieuwe manieren van leven.
Afrofuturisme combineert sciencefiction, historische verhalen en mythologie. Het laat kunstenaars als Gallagher de geschiedenis in vraag stellen en dromen van nieuwe toekomsten. Dit genre biedt ruimte voor verzet, genezing en het verkennen van verschillende toekomsten.
Gallaghers kunst is diepgeworteld in Afrofuturisme. Het laat ons nadenken over identiteit, technologie en collectief geheugen. Haar werk dwingt ons om een wereld te zien waarin het verleden en de toekomst elkaar ontmoeten. Het is een wereld waarin iedereen een stem heeft en verandering eindeloos is.
Haar gebruik van abstractie en Afrofuturistische thema's heeft haar een unieke visuele stijl gegeven. Deze stijl daagt de gangbare opvattingen over Afro-Amerikaanse kunst uit.
Gallaghers werk onderzoekt de verbanden tussen ras, technologie en Afrofuturisme. Het stelt de vraag hoe we de wereld zien en begrijpen, en put daarbij uit de rijke geschiedenis van de Afro-Amerikaanse cultuur. Door film, schilderkunst en digitale kunst te combineren, daagt Gallagher traditionele visies op vooruitgang en moderniteit uit.
Haar kunst toont een sterke toewijding aan Afrofuturisme en probeert intellectuele beperkingen in de kunstwereld te overwinnen. Gallaghers werk stelt de notie ter discussie dat mensen van kleur slechts belemmeringen zijn voor wetenschappelijke vooruitgang. Met haar inventieve aanpak en doordachte verkenning heeft Gallagher een duidelijke visuele taal ontwikkeld die Afrofuturisme zowel viert als bekritiseert.
Deconstructie van chrononormativiteit door middel van kunst
Ellen Gallaghers kunst pakt het idee van "chrononormativiteit" aan. Deze term, bedacht door Elizabeth Freeman, verwijst naar hoe tijd wordt gebruikt om normatieve heteroseksualiteit en kapitalisme te promoten. Gallaghers werk, door middel van tijdsverstoring en het in vraag stellen van archieven, beweegt van alleen terugkijken naar het actief uitdagen van deze normen. Haar werk "Deluxe" (2004-05) is een geweldig voorbeeld, omdat het 60 pagina's uit oude Afro-Amerikaanse tijdschriften verandert.
Gallaghers kunst stelt de tijdskaders ter discussie die sommige groepen onderdrukt hebben. Ze laat zien hoe chrononormativiteit identiteitspolitiek aan tijd koppelt. Door deze tijdsnormen te doorbreken, laat Gallaghers werk ons dromen van andere toekomsten en vechten tegen tijdelijke verstoring en identiteitspolitiek.
Haar kunst helpt ons te zien hoe onze visie op tijd wordt gevormd en laat ons nadenken over hoe tijd wordt gebruikt als machtsmiddel. Het daagt ons uit om tijd op een eerlijkere en open manier te zien.
Gallaghers kunst doorbreekt de normen van chrononormativiteit. Het dwingt ons om de diepte van identiteitspolitiek te begrijpen en na te denken over nieuwe manieren om de tijd te veranderen. Haar werk laat ons zien dat het verleden, heden en de toekomst niet vastliggen. Het zijn plekken waar gevechten om gezien en gehoord te worden gaande zijn.
De hauntologische landschappen van Gallaghers werk
De kunst van Ellen Gallagher is gelinkt aan "hauntology", een term voor muziek die nostalgisch aanvoelt naar de jaren 60 en 70. Deze connectie is duidelijk in haar werk met Edgar Cleijne. Samen gebruiken ze 16mm-film, geschilderde dia's en computeranimatie om een magische sfeer te creëren. Deze projecten brengen een gevoel van diepte en driedimensionaliteit. Hierdoor lijkt film bijna magisch, en worden de ruimtes tussen waarheid, mythe en herinnering getoond.
Gallaghers installaties zijn meer dan alleen iets om naar te kijken. Ze trekken je naar binnen, waardoor je op nieuwe manieren voelt en ziet. Door verschillende media te gebruiken, laat ze je nadenken over de realiteit en wat echt is en wat niet.
Gallagher mixt oude en nieuwe media om de ruimtes tussen waarheid, mythe en herinnering te verkennen. Haar werk is spookachtig en hypnotiserend en daagt onze visies op identiteit, ras en geschiedenis uit.
In haar samenwerkingen combineert Gallagher hauntology, analoge media en multimedia voor een unieke ervaring. Haar kunst laat ons nadenken over het verleden, heden en de toekomst. Het laat ons verschillende realiteiten zien en daagt onze gebruikelijke manieren van kijken uit.
Haar kunst gebruikt analoge en digitale elementen om verbinding te maken met ons collectieve onderbewustzijn. Het brengt een gevoel van nostalgie en verwondering. Haar werk nodigt ons uit om menselijke ervaringen te verkennen, waarbij we de complexiteit van identiteit, geheugen en de ruimtes daartussen onder ogen zien.
Het uitdagen van raciaal essentialisme en het voorstellen van alternatieve toekomsten
Het werk van Ellen Gallagher is een krachtige kritiek op de intellectuele stagnatie die vaak te zien is in Afro-Amerikaanse kunst, en confronteert het luie denken en raciale essentialisme dat creatieve expressie beperkt. Door vaste ideeën over ras en identiteit uit te dagen, biedt haar kunst een frisse benadering om zwartheid te verkennen, de beperkingen van de jaren negentig af te schudden en verder te gaan dan de identiteitspolitiek die een groot deel van de kunstwereld heeft gedomineerd. Gallaghers werk omarmt de complexiteit van culturele mengsels en verzet zich tegen rigide categoriseringen, waardoor er ruimte ontstaat voor diepere reflectie op wat het betekent om je bezig te houden met identiteit.
Gallaghers kunst is ook een reis naar 'zwarte moderniteit' en Afrofuturisme, waarbij ze nieuwe toekomstbeelden verbeeldt terwijl ze de historische realiteit van racisme, slavernij en milieuschade confronteert. Werken zoals haar Watery Ecstatic-serie verkennen deze thema's, waarbij ze water als symbool gebruikt om het verleden van de Afrikaanse diaspora op te roepen en een wereld te visualiseren waarin bevrijding en creativiteit gedijen. Haar multimediaprojecten verwerken mythen, tijdlijnen en sciencefiction om verder te kijken dan de beperkingen van vandaag en een beeld te schetsen van betere dagen die komen gaan. Geworteld in spiritualiteit, mysterie en de kracht van verbeelding, nodigt Gallaghers kunst kijkers uit om te dromen van alternatieve toekomstbeelden terwijl ze de status quo van ras, identiteit en moderniteit uitdaagt.
Door zowel het heden als de denkbeeldige toekomst te verkennen, bekritiseert Gallagher niet alleen oude manieren van denken, maar biedt hij ook een visionair pad voorwaarts, waarmee hij nieuwe manieren biedt om identiteit en menselijk potentieel te verkennen.
Veelgestelde vragen
Wie is Ellen Gallagher?
Ellen Gallagher is een beroemde Amerikaanse kunstenaar. Ze staat bekend om haar unieke stijl die Afrofuturisme, geschiedenis en gevonden materialen combineert. Haar werk onderzoekt identiteit en ras op een krachtige manier.
Wat is de betekenis van Gallaghers werk?
Gallaghers kunst wordt geprezen om zijn diepe thema's en diverse invloeden. Het bestrijkt de grenzen van mythen tot psychoanalyse, wat haar brede interessegebied laat zien. Haar werk daagt traditionele opvattingen uit, met de focus op identiteit, tijd en cultuur.
Hoe verhoudt Gallaghers werk zich tot Afrofuturisme?
Gallaghers kunst is gelinkt aan Afrofuturisme, een genre dat sciencefiction en Afrikaanse cultuur combineert. Haar schilderijen, zoals "Ecstatic Draught of Fishes" (2021), tonen futuristische steden onder de zee. Deze werken zijn onderdeel van de radicale kant van het genre.
Wat zijn de belangrijkste thema's en technieken in Gallaghers kunst?
Gallaghers kunst staat bekend om het gebruik van mythen en mysteries. Ze gebruikt verschillende media, waaronder film, om een gevoel van verwondering te creëren. Haar samenwerkingen met Edgar Cleijne, zoals "Osedax" en "Murmur," gebruiken film en dia's om betoverende effecten te creëren.
Hoe daagt Gallaghers werk de traditionele interpretaties van Afro-Amerikaanse kunst uit?
Gallaghers kunst breekt met oude opvattingen over Afro-Amerikaanse kunst. Haar innovatieve stijl biedt een nieuwe manier om mysterie en spiritualiteit te ervaren. Dit daagt de oude opvattingen uit en brengt een fris perspectief.
Wat is de betekenis van Gallaghers gebruik van gevonden materialen en historische verhalen?
Gallaghers gebruik van gevonden materialen en geschiedenis is veelzeggend. Haar vroege werk, "Oh! Susanna," toont haar betrokkenheid bij identiteit en ras. Deze benadering daagt het idee van vooruitgang in de moderne maatschappij uit.
Hoe verhoudt het werk van Gallagher zich tot het concept van 'chrononormativiteit'?
Gallaghers kunst onderzoekt 'chrononormativiteit', een concept over tijd en maatschappij. Haar werk verstoort traditionele opvattingen over tijd en cultuur. Dit toont haar toewijding aan het uitdagen van maatschappelijke normen.
Wat is de betekenis van Gallaghers samenwerkingsinstallaties met Edgar Cleijne?
Gallaghers werk met Edgar Cleijne, zoals "Osedax" en "Murmur," is baanbrekend. Ze gebruiken film en dia's om verbluffende beelden te creëren. Dit verlegt de grenzen van film als kunstvorm.
Bronkoppelingen
https://artreview.com/the-past-and-future-of-afrofuturism/
https://mixedracestudies.org/wp/?tag=ellen-gallagher
https://www.cambridge.org/core/journals/journal-of-american-studies/article/scopes-specula-the-speculative-histories-of-medical-experimentation-and-looking-in-african-american-art-and-fiction/E626FF298BC6ADAFD1A9A6C31C7DADFC
https://www.academia.edu/3053685/Post_Soul_Aesthetics_in_Contemporary_African_American_Art
https://www.manchesterhive.com/display/9781526164285/9781526164285.00018.xml
https://www.blackportraitures.info/bp5/wp-content/uploads/2020/09/BPV-program-web.pdf
https://woodson.as.virginia.edu/node?page=11&ob8ugi=
https://www.frieze.com/article/ellen-gallagher-1
https://en.wikipedia.org/wiki/Ellen_Gallagher
https://mutablematter.wordpress.com/tag/ellen-gallagher/
https://dokumen.pub/we-travel-the-space-ways-black-imagination-fragments-and-diffractions-9783839446010.html
https://academic.oup.com/edinburgh-scholarship-online/book/45243/book-pdf/48583556/upso-9781474486170.pdf
https://www.academia.edu/38212775/Listen_to_the_Sky_Investigating_Sound_in_Cultural_Images_of_the_A_Bomb_Flying_Saucer_and_Sputnik_1945_1958
https://www.academia.edu/41870209/Conceptualism_Intersectional_Readings_International_Framings_Situating_Black_Artists_and_Modernism_in_Europe
https://www.nytimes.com/2022/08/04/arts/design/in-the-black-fantastic-london.html
https://harrydavidartcollection.org/
https://pure.ulster.ac.uk/files/89654088/Alive_Again.pdf
https://arch.library.northwestern.edu/downloads/1n79h4541?locale=en
https://www.academia.edu/114121652/Blue_Black_Ecstasy_Ellen_Gallaghers_Watery_Ecstatic_Oceanic_Feeling_and_Mysticism_in_the_Flesh
https://www.invisibleculturejournal.com/pub/issue-31-introduction
https://www.cambridge.org/core/services/aop-cambridge-core/content/view/E626FF298BC6ADAFD1A9A6C31C7DADFC/S0021875824000136a.pdf/scopes_specula_the_speculative_h
Selena Mattei
