Dorothea Lange, fotograaf voor de Farm Security Administration, in Californië (VS) in 1936
Dorothea Lange was een Amerikaanse fotografe uit de 20e eeuw. Ze staat bekend om haar iconische foto's van de Grote Depressie. Zijn werk legde het lijden en de menselijkheid vast van degenen die door de economische crisis werden getroffen. Dorothea Lange heeft fotografie gebruikt als middel om sociaal bewustzijn te vergroten en te pleiten voor de rechten van werknemers.
Biografie
Dorothea Lange werd geboren in 1895 in Hoboken, New Jersey. Zijn ouders waren Duitse immigranten van de tweede generatie. Zijn vader, Heinrich Martin Nutzhorn (bekend als Henry), verliet het huis in 1907. Zijn moeder, Johanna Caroline Lange, beviel in 1901 van zijn jongere broer, Henry Martin Nutzhorn. Helaas kreeg Dorothea in 1902 poliomyelitis, waardoor blijvende schade naar haar rechterbeen.
Nadat haar vader was vertrokken, vond haar moeder, bijgenaamd Joan, een baan als bibliothecaris bij de New York Public Library, terwijl Dorothea en haar broer werden verzorgd door hun grootmoeder van moederskant en oudtante. Dorothea studeerde vervolgens fotografie aan de Columbia University, onder leiding van Clarence Hudson White. Ze begon haar carrière als fotograaf in New York voordat ze in 1918 naar San Francisco verhuisde, waar ze haar eigen portretstudio opende, waarbij ze de meisjesnaam van haar moeder aannam. In 1920 trouwde Dorothea met Maynard Dixon, een gescheiden schilder die veel ouder was dan zij. Samen kregen ze twee zonen. Het was echter tijdens de Grote Depressie dat Dorothea haar werk toelegde op straatfotografie, waarbij ze de hartverscheurende verhalen van daklozen en de slachtoffers van de economische crisis vastlegde.
Zijn aangrijpende foto's trokken de aandacht van de Resettlement Administration (RA), die later de Farm Security Administration (FSA) werd. In 1935 werd Dorothea aangesteld als de officiële fotograaf van de organisatie. Ze publiceerde ook haar foto's in San Francisco News, waarin ze de armoede en nood documenteerde die een deel van de Amerikaanse bevolking trof. Deze foto's werden doorgegeven door de United Press en hielpen bij het ontsluiten van noodvoedselhulp van de federale overheid. Vanwege hun status in staatseigendom werden de foto's vrijgegeven zonder een verzoek om betaling, wat bijdroeg aan hun snelle verspreiding en status als iconen van het Amerikaanse interbellum.
Wat Dorothea Lange van Walker Evans onderscheidde, waren de gedetailleerde bijschriften die ze bij haar foto's schreef. In tegenstelling tot de nuchterheid van Walker Evans plaatste Dorothea haar beelden in een diepere verhalende context, waardoor ze een bijna literaire dimensie kregen. Deze aanpak plaatste de beelden echter in context en maakte ze nog krachtiger.
De Farm Security Administration (FSA)
De jaren 1935-1941, ook wel "The Bitter Years" genoemd, werden gekenmerkt door de economische crisis na de beurskrach van 1929. Deze crisis werd verergerd door een uitzonderlijke droogte, de ergste sinds het jaar 1000, die vooral de zuidelijke staten trof. van de Verenigde Staten. De meest alarmerende situatie deed zich voor op het platteland, waar boeren door droogte niets konden oogsten. Deze werkgelegenheidscrisis heeft ertoe geleid dat ongeveer 3,5 miljoen mensen berooid zijn geraakt en door de steden zwierven op zoek naar voedsel of klusjes.
In de jaren 1918-1929 had het toenemende gebruik van tractoren al geleid tot een plattelandsvlucht. Deze toename van gemechaniseerde landbouw leidde echter tot het ploegen van de kwetsbare gronden van de zuidelijke Great Plains, waardoor het Dust Bowl-fenomeen ontstond. Degenen die door de crisis werden getroffen, wendden zich daarom tot landeigenaren en coöperaties op zoek naar werk. Ze zijn migranten geworden en leven in geïmproviseerde kampen zonder drinkwater.
In 1935 werkte Dorothea Lange in Californië als assistent van haar man, Paul Schuster Taylor, voor de hervestigingsadministratie. Zijn foto's, nauwkeurig en suggestief, oogstten veel succes bij lezers en redacteuren van de nationale pers. Het breidt vervolgens zijn reikwijdte uit naar andere staten, zoals Arizona, Nevada, New Mexico en Utah.
Later werd Dorothea Lange ingehuurd door de Federal Emergency Relief Administration om de kampen te documenteren waar mensen van Japanse afkomst gedwongen werden geïnterneerd na de aanval op Pearl Harbor. Zijn oorspronkelijke doel was om te laten zien dat deze geïnterneerden humaan werden behandeld, maar zijn foto's onthullen in plaats daarvan overweldigende omstandigheden. Deze afbeeldingen zullen echter worden gecensureerd door de regering-Roosevelt en zullen pas in 2006 worden vrijgegeven.
Dorothea Lange stierf op 11 oktober 1965 aan slokdarmkanker, een paar maanden voor haar overzichtstentoonstelling in het Museum of Modern Art.
Een iconische foto: migrantenmoeder
Migrantenmoeder, Dorothea Lange (1936), Franklin D. Roosevelt Library Public Domain Photographs
In februari 1936 maakt Dorothea Lange de beroemde foto die haar wereldberoemd zal maken: "Mother Migrant". Uitgeput na een dag werken staat ze op het punt haar uitrusting op te bergen als haar oog valt op een vrouw met angstige ogen, omringd door haar kinderen, aan de kant van de weg. Ontroerd door deze scène, maakt de fotograaf een reeks van zes foto's, waaronder die van deze migrantenmoeder die emblematisch zal worden.
Dorothea Lange slaagt erin om met haar vermoeide en afstandelijke blik nauwkeurig en waardig de wanhoop van deze vrouw vast te leggen. Naast de artistieke kwaliteit van dit beeld, waar we de vrouw van voren zien, haar hoofd draaiend met haar kinderen tegen zich aan gedrukt, volledig anoniem en uitdrukkingsloos, had dit shot ook een echte sociale en politieke impact.
Deze foto, voor het eerst gepubliceerd op 11 maart 1936 in de "San Francisco News", verspreidde zich snel over Amerika en werd het symbool van de Grote Depressie. Het ontroerde het geweten en leidde tot noodhulp van de federale overheid om de noodlijdende bevolking te voeden.
In 1978 vernemen we dat deze emblematische moeder, vaak vergeleken met de "Madonna", Florence Thompson heet. Ze stond aan deze kant van de weg met drie van haar kinderen terwijl ze wachtte tot haar man terugkwam van het repareren van zijn auto. Hoewel de werkelijkheid niet exact overeenkomt met het beeld dat we ons hadden voorgesteld, verandert dit niets aan de emotie die deze foto losmaakt.
Deze opname symboliseert niet alleen een tijdperk, maar ook het werk en de toewijding van de auteur die wist op te vallen in een tijd waarin fotografie en onafhankelijke vrouwelijke kunstenaars zeldzaam waren. Dorothea Lange betreedt met dit beeld drie keer de geschiedenis: die van haar tijd, die van haar en die van de fotografie.
Belangrijkste werken
"Migrant Mother" (1936): Deze iconische foto toont een migrantenmoeder, Florence Thompson, omringd door haar kinderen, die het leed en de angst van de Grote Depressie uitdrukt. Ze werd een symbool van deze moeilijke periode en had een belangrijke sociale en politieke impact.
"White Angel Breadline" (1933): Deze foto belicht armoede en de impact van de economische crisis. Het beeldt mannen af die in een rij op eten wachten en symboliseert de strijd van daklozen om in hun basisbehoeften te voorzien.
"Ditched, Stalled, and Stranded" (1935): Deze serie foto's documenteert de nasleep van droogte en de Dust Bowl op het platteland van Amerika. Het toont geruïneerde boeren en hun verlaten land, en onthult de verwoestingen van deze crises op gemeenschappen.
"Japanese American Internment" (1942): Lange werd door de regering ingehuurd om de gedwongen interneringskampen van mensen van Japanse afkomst tijdens de Tweede Wereldoorlog te documenteren. Lange legde opvallende beelden vast van het leven in deze kampen en legde het onrecht en de mensenrechtenschendingen bloot.
- "Migratory Cotton Picker, Eloy, Arizona" (1940): Deze foto toont een migrerende katoenplukker in een kamp in Arizona. Het werpt licht op de moeilijke werkomstandigheden en de onzekerheid van het leven van migrerende landarbeiders.
- "An American Exodus" (1939): Deze serie foto's documenteert de reis van migrantenfamilies die door de Verenigde Staten op zoek zijn naar werk. De beelden illustreren de uitdagingen en opofferingen waarmee deze families te maken kregen in hun zoektocht naar een beter leven.
- "Children at Weill public school, San Francisco" (1939): Deze foto toont kinderen op een openbare school in San Francisco. Het belicht de sociale en economische ongelijkheden die jongeren tijdens de Grote Depressie troffen.
- "Tractored Out, Childress County, Texas" (1938): Deze afbeelding onthult de nasleep van
gemechaniseerde landbouw op boeren, met een verlaten boerderij in Childress County, Texas. Het getuigt van de diepgaande veranderingen in de landbouwwereld en de moeilijkheden waarmee de traditionele boeren te maken hebben. - "Migrant Worker, Imperial Valley, California" (1937): Deze foto toont een migrerende werknemer in Imperial Valley, Californië. Het illustreert de precaire levensomstandigheden van seizoenarbeiders en hun strijd om een baan en fatsoenlijke huisvesting te vinden.
De publicaties
- "An American Exodus: A Record of Human Erosion" (1939): Dit boek presenteert een verzameling foto's van Dorothea Lange vergezeld van teksten van Paul Schuster Taylor. Het documenteert de reis van migrantenfamilies door de Verenigde Staten tijdens de Grote Depressie en biedt een krachtig getuigenis van de realiteit van die tijd.
"The Photographs of Dorothea Lange" (1963): Deze publicatie is een retrospectief van Lange's werk, inclusief een selectie van haar beroemdste foto's. Het maakt het mogelijk om de volle omvang van zijn talent en zijn sociale betrokkenheid te ontdekken.
"Dorothea Lange: A Life Beyond Limits" (2009) door Linda Gordon: Dit is een gedetailleerde biografie van Dorothea Lange, geschreven door historica Linda Gordon. Het boek verkent het persoonlijke en professionele leven van de fotograaf en benadrukt haar invloed op de documentaire fotografie en haar rol in de Amerikaanse sociale geschiedenis.
"Dorothea Lange: Grab a Hunk of Lightning" (2013): Deze publicatie begeleidt een documentaire met dezelfde naam geregisseerd door Dyanna Taylor, de kleindochter van Dorothea Lange. Het bevat zeldzame foto's en getuigenissen van mensen die Lange kenden en biedt een intiem perspectief op zijn leven en werk.
"Dorothea Lange: Politics of Seeing" (2018): Dit boek begeleidt een tentoonstelling georganiseerd door het Oakland Museum of California, met een retrospectief van Lange's foto's. Het onderzoekt de sociale en politieke thema's die zijn werk hebben gevormd en biedt een diepgaande blik op zijn nalatenschap en impact op documentaire fotografie.
Prijzen en onderscheidingen
Guggenheim Fellowship (1941): Dorothea Lange ontving een Guggenheim Fellowship, waardoor ze haar documentaire werk kon voortzetten en foto's kon maken van plattelandsgemeenschappen in Amerika.
Medal of Freedom (1966): Dorothea Lange ontving postuum de Medal of Freedom, een van de hoogste burgerlijke onderscheidingen in de Verenigde Staten, als erkenning voor haar inzet voor de mensenrechten en zijn gebruik van fotografie om het bewustzijn van sociale kwesties te vergroten.
Inductie in de International Photography Hall of Fame (2003): Dorothea Lange werd geëerd als lid van de International Photography Hall of Fame, een instelling die de prestaties van grote fotografen over de hele wereld viert.
Lucie Award for Lifetime Achievement (2006): De Lucie Awards zijn prestigieuze prijzen op het gebied van fotografie. Dorothea Lange werd geëerd voor haar oeuvre en haar blijvende invloed op de documentaire fotografie.
Belangrijkste tentoonstellingen
"Dorothea Lange: A Visual Life" (1966): Deze overzichtstentoonstelling vond plaats in het Museum of Modern Art (MoMA) in New York. Het bevatte een brede selectie van Lange's foto's, die zijn unieke documentairestijl en sociale betrokkenheid benadrukten.
"Dorothea Lange: Photographs of a Lifetime" (1972): Deze reizende tentoonstelling werd georganiseerd door het Oakland Museum of California en reisde door de Verenigde Staten. Het bevatte een uitgebreide selectie van Lange's foto's, met de nadruk op zijn iconische beelden van de Grote Depressie.
"Dorothea Lange: American Photographs" (1994): Deze tentoonstelling, georganiseerd door het San Francisco Museum of Modern Art (SFMOMA), verkende Lange's werk aan de hand van een selectie van haar meest invloedrijke foto's. Ze benadrukte zijn vermogen om intieme en aangrijpende momenten uit het Amerikaanse leven vast te leggen.
"Dorothea Lange: Politics of Seeing" (2017-2019): Deze grote tentoonstelling werd gepresenteerd in het Oakland Museum of California voordat ze naar andere prestigieuze instellingen reisde. Het bood een uitgebreid retrospectief van Lange's werk, met aandacht voor zijn beroemdste foto's en het verkennen van de sociale en politieke thema's die zijn carrière hebben gevormd.
De invloeden van Dorothea Lange in de hedendaagse cultuur
Bioscoop: De film "The Grapes of Wrath" (The Grapes of Wrath), geregisseerd door John Ford in 1940, een bewerking van de roman van John Steinbeck, is geïnspireerd door de foto's van Dorothea Lange en de periode van de Grote Depressie die ze heeft gedocumenteerd . De film toont de strijd van arbeidsmigranten in deze moeilijke tijd.
Mode: In 2018 presenteerde modehuis Calvin Klein tijdens de New York Fashion Week een collectie geïnspireerd op de foto's van Dorothea Lange. Kleding en decors in de collectie waren een eerbetoon aan de esthetiek van de Grote Depressie en de aangrijpende portretten van Lange.
Hedendaagse kunst: In 2009 creëerde de Amerikaanse kunstenaar Carrie Mae Weems een serie foto's getiteld "The Louisiana Project", rechtstreeks beïnvloed door het werk van Dorothea Lange. Deze foto's onderzoeken vragen over sociale onrechtvaardigheid en de menselijke conditie, verwijzend naar Lange's documentaire stijl.
Activisme en sociale bewegingen: in 2017, tijdens de Women's March in Washington DC, vertoonden veel borden en posters citaten en verwijzingen naar de foto's van Dorothea Lange. De door Lange vastgelegde beelden van sterke, vastberaden vrouwen werden gebruikt als symbolen van verzet en maatschappelijk engagement.
Citaten van Dorothea Lange
"De camera is om voor de hand liggende redenen een krachtig instrument, maar het is meer dan dat. Het is een manier van leven, een manier van uitdrukken, een manier om het leven te eren."
"De wereld zit vol wonderen die het verdienen om gezien en gehoord te worden. Je hoeft alleen maar je ogen en oren open te hebben om ze te ontdekken."
"Ik heb nog nooit een oog gezien dat even ziet en voor altijd verdwijnt. Het is er allemaal, vastgelegd. Mensen weten het misschien niet, maar fotografen wel."
"Fotografie is een universele taal. Het overstijgt taalkundige en culturele barrières en maakt het mogelijk verhalen te vertellen zonder woorden."
"Fotografie is een waarheid die, zo niet helemaal waar, meer waar is dan de werkelijkheid."
Een dollar per dag, Dorothea Lange (1936)
7 ongerijmde dingen om te weten over Dorothea Lange
Dorothea Lange studeerde fotografie aan Columbia University, maar volgde eerst een carrière als portretschilder in New York voordat ze zich toelegde op documentaire fotografie.
Ze werd op zevenjarige leeftijd besmet met poliomyelitis, die haar hele leven littekens op haar rechterbeen achterliet.
Haar geboortenaam was Dorothea Nutzhorn, maar ze nam de meisjesnaam van haar moeder, Lange, aan nadat ze haar portretstudio in San Francisco had geopend.
Dorothea Lange was getrouwd met kunstenaar Maynard Dixon, die twintig jaar ouder was dan zij. Ze kregen samen twee zonen.
Ze werd beroemd door haar foto 'Migrant Mother', maar tijdens deze fotoshoot maakte ze eigenlijk een serie van zes foto's van de vrouw en haar kinderen.
Zijn foto's hadden een directe invloed op het regeringsbeleid van die tijd. Zo was de publicatie van haar foto "Migrant Mother" voor de federale regering aanleiding om noodhulp vrij te geven voor mensen die in armoede leven.
Ze documenteerde ook interneringskampen voor mensen van Japanse afkomst tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar haar foto's werden destijds gecensureerd door de regering-Roosevelt.
Jean Dubreil