Wat inspireerde je om kunstwerken te maken en kunstenaar te worden? (gebeurtenissen, gevoelens, ervaringen...)
Ik denk dat iedereen als kunstenaar ter wereld komt. Zodra we de kans hebben, beginnen we te construeren en te deconstrueren, het is hetzelfde proces. Wat mij betreft was het hetzelfde, ik herinner me dat je kleintje voortdurend Lego speelde, die dag van de bouw, ik had de beperking dat ik niet veel speelgoed had en ik moest ze maken om plezier te kunnen hebben. Later, als tiener, stelde een vriend voor dat ik op een leeg perceel naar een stuk graffiti zou gaan kijken. Het was op dat moment dat ik een echt stuk graffiti tegenkwam dat met iets meer tijd was gemaakt dan wat mogelijk was. gemaakt op de spoorlijn bijvoorbeeld, wilde ik meteen ook eens maken. er zat in deze daad van het maken van graffiti de rebellie van de adolescentie, de adrenaline, de ontsnapping, het ondermijnen van de regels van de samenleving om je doelen te bereiken, in dit geval was het het feit van het binnensluipen naar verboden plaatsen om mijn graffiti te kunnen maken zoals efficiënt mogelijk te maken, dit alles zat al in mijn karakter, gecombineerd met de hiphopbeweging van die tijd die ik net had ontdekt, en deze behoefte blijft creëren, voor mij was alles aanwezig zodat ik erin kon vallen, toen begon ik mijn eigen creaties aan de muur, meestal illegaal, daarna steeds meer totdat ik dat alleen maar deed in plaats van af en toe naar de les te gaan. Ik ontdek dan dat al deze graffiti een betekenis heeft, dat er codes zijn, dat alle graffitikunstenaars elk hun eigen groep hebben, ik ontmoet andere graffitikunstenaars in woestenijen en van daaruit ontwikkel ik een obsessie die nooit zal stoppen, een mengeling van vandalisme in een georganiseerde bende, maar altijd met de artistieke benadering om de emotie van de toeschouwer te ontwikkelen en het is niet alleen maar contemplatie, het was nodig om de bevolking op een onbeschaamde manier te choqueren met verf, om de grootste tags, de grootste Graff, een maximum, altijd te maken , altijd.
Wat is je artistieke achtergrond, de technieken en onderwerpen waarmee je tot nu toe hebt geëxperimenteerd?
Ik begon met graffiti in 1997, in die tijd schilderde ik veel grote letters van enkele tientallen meters lang op de spoorlijnen in het algemeen, veel onuitwisbare druipende tags in de RER-interieurs van de Parijse buitenwijken, mijn werk dat ik fulltime uitvoer maar wie niet betaald krijgt, richt zich dan op de degradatie van publieke eigendommen, en de impact van graffiti op de stedelijke omgeving, die zeer complex en ambivalent kan zijn, evenals op de ambiguïteit van de relatie tussen degradatie als gevolg van graffiti en, of , de verfraaiing die het met zich mee kan brengen, ik ben voortdurend op zoek naar deze subjectieve grens tussen goed en kwaad, of de emotie van de toeschouwer die op een graffiti reageert, een negatieve emotie heeft dan voor mij evenveel impact als een positieve emotie, ik geschilderd op straat tot 2011, toen ik aan het werk ging, in die tijd ontwikkelde ik een techniek die ik beheerste met de spuitbus, waardoor ik steeds gedetailleerdere muurschilderingen kon maken, een paar maanden werkloos, verschillende vrienden vroegen me om muurschilderingen te maken in hun kamers of tuinen, en uit een van deze bestellingen besloot ik een website te maken met als doel een dienst aan te bieden voor het maken van op maat gemaakte muurschilderingen met een thema, het idee is als volgt, de klant geeft mij een thema, ik stel het model van het project samen met een fotomontage ga ik rechtstreeks naar de klant om de eerder gedefinieerde muurfresco te creëren. In het begin bestonden mijn klanten vooral uit particulieren voor kinderkamers, een paar jaar later sloten bedrijven zich aan bij de trends, daarna heb ik al mijn tijd door heel Europa gereisd om mijn orderboek te eren, het ging toen om thematische opdrachten waarmee ik om mijn techniek op muren te ontwikkelen, voornamelijk met spuitbussen, maar die redelijk ingekaderd blijven met specificaties die moeten worden gerespecteerd, begin ik me dan te storen aan verzoeken die te ingekaderd zijn, meestal worden deze beperkingen gegeven door mensen die besluitvormers zijn in het bedrijf, maar die nooit artistieke ervaring hebben gehad, die niet schilderen en die uitsluitend op basis van hun persoonlijke smaak voor het bedrijf kiezen, dit raakt mij steeds meer en ik begin te denken om mijn eigen creaties op schilderijen te maken, helaas hoe meer ik denk er eens over na, hoe meer ik tijd tekort kom omdat mijn orderboek steeds voller raakt. tot 2020 of dankzij covid kon ik ademhalen en begon ik eindelijk mijn eigen werken te creëren. Werken aan schilderijen is totaal anders dan dat aan muren, op grote oppervlakken is de spuitbus zeer effectief omdat je hiermee een heel groot oppervlak dekkend kunt bedekken, maar de grootte van de lijn is beperkt, je zult nooit de mogelijkheid hebben om de grootte van een haar met een spuitbus, juist deze eigenschap is het zwakke punt op een kleiner schilderij. Ik besloot toen de technieken van het acrylschilderen te leren, ik keek naar de verschillende soorten penseel, verschillende soorten verf, ik leerde vertrouwd te raken met de dekking, kleuren te maken, {ce dont je n avais pas besoin avec les bombes aérosols car chaque bombe a sa couleur} Ik ontdekte de techniek van acrylglazuur en later ging ik over op olieverf, ik leerde de techniek van vet op mager, wassingen, terpentijn, oliemengsels, de verschillende oplosmiddelen ook. Mijn technische werk is dan gebaseerd op het gebruik van geometrische vormen die doen denken aan de beweging en de kracht van een tag, geassocieerd met transparantie-effecten van chromatische variaties. De onderwerpen zijn divers maar ondergaan vaak de sublimatie van de vrouw. Ik personaliseer deze portretten om maak er een soort iconen van, de transparantie-effecten stellen ons in staat een onwerkelijke visie op het onderwerp te vertalen, het kleurenspel brengt dynamiek en de transcendente kant van de werken, ik kan soms ook op meer populaire onderwerpen of sociale onderwerpen komen die ik vertegenwoordig in een icoon.
Wat zijn de 3 aspecten die jou onderscheiden van andere kunstenaars, waardoor jouw werk uniek is?
Mijn prioriteit is het zoeken naar uitmuntendheid, dat wil zeggen het mixen van iets en het tegenovergestelde, en het vinden van harmonie om iets nieuws te verkrijgen, gepassioneerd door mengsels en contrasten. Ik meng vaak in mijn werken, klassieke schilderkunst en graffiti, orde en wanorde. druipende verf, en heel zuivere vlakke vlakken, vlakken van schaduw en licht, complementariteit, zodat we niet echt meer het onderscheid maken tussen wat mooi of lelijk is, een beetje op dezelfde manier als mijn eerste graffiti.
Een tweede aspect dat mij onderscheidt is het gebruik van chromatische filters zoals ik ze noem om dynamiek aan de compositie te geven, ze maken mijn composities op het eerste gezicht herkenbaar en zijn een weerspiegeling van de samenleving waarin we leven, ze zijn een soort flitsen van licht, alles gaat tegenwoordig zo snel, we zien alleen maar flarden van alles, zelfs in de muziek is er niet echt meer een verhaal maar alleen flarden van zinnen die bij elkaar zijn gezet om een denkbeeldig visueel effect relevant te maken, dit proces dat ik gebruik is perfect op elkaar afgestemd met de tijden.
Het gebruik van symbolen als patroon, we vinden vaak bloemmotieven, pixels, de boog van de engel die de visies versterkt die ik vertegenwoordig in mijn schilderijen, ze stellen ons in staat een werk niet te dubbelzinnig te maken, het is altijd noodzakelijk dat de toeschouwer zich vastklampt aan iets dat hij kent.
Waar komt jouw inspiratie vandaan?
Ik ben gepassioneerd door verschillende culturen, contrasten, ik vind het interessant om te zien hoe je 2 dingen die op het eerste gezicht zo verschillend zijn, met elkaar in harmonie kunt brengen. Ik denk dat mijn inspiratie daar vandaan komt, ik probeer deze contrasten in mijn schilderijen naar voren te brengen.
Wat is jouw artistieke aanpak? Welke visioenen, sensaties of gevoelens wil je bij de kijker oproepen?
Ik creëer voornamelijk onrealistische visies, de sensaties die ik probeer op te roepen zijn transcendentie, kracht, contemplatie, dynamiek, maar in een positieve energie, veel minder donker dan die ik als tiener had in mijn graffitijaren, denk ik dat de intensiteit de hetzelfde, het is gewoon niet dezelfde frequentie, het is normaal, ik ben gegroeid, ik ben geëvolueerd.
Wat is het proces van het maken van uw werken? Spontaan of met een lang voorbereidingsproces (techniek, inspiratie uit kunstklassiekers of andere)?
Over het algemeen probeer ik de ideeën eerst op een notitieblok te noteren, waarbij ik het onderwerp en de kleuren visualiseer. Vervolgens maak ik, meestal met behulp van mijn tablet, de compositie van het project. Hiermee kan ik op het eerste gezicht zien hoe de elementen in de compositie worden weergegeven, wat interessant is met deze techniek en die kan worden aangepast. met een enkele klik, terwijl het destijds nodig was om het hele project volledig opnieuw te ontwerpen, zodra het project klaar is, schilder ik het, uiteraard, ik ben niet beperkt, ik gebruik het als basis, die ik in de loop van de dagen voltooi volgens mijn inspiratie.
Als ik geen inspiratie heb, raadpleeg ik soms boeken die ik in mijn bezit heb, misschien bijvoorbeeld werken die over kleurharmonieën spreken, of die spreken over werk, kleur of inspiraties van andere kunstenaars, ik kan ook naar een tentoonstelling gaan bijvoorbeeld, en erdoor geïnspireerd raken of er is ook Instagram, een echte visuele goudmijn. Vroeger, in de jaren 90, toen we nieuwe schilderijen wilden zien, moesten we ons verplaatsen en op zoek gaan naar het braakliggende terrein waar graffiti stond, we moesten soms meerdere uren reizen met de RER om te kijken of er sinds vorige week een nieuwe muur opnieuw geschilderd was, soms was er niets veranderd, we draaiden ons met lege handen om, de graffiti werd slecht ontvangen en werd nergens verspreid, niemand zag het het punt. tegenwoordig kun je zelfs met je duim over een muur scrollen die in Los Angeles door een bepaalde kunstenaar is gemaakt, een duimpje verder sta je in Duitsland in het atelier van een kunstenaar, een halve seconde verder ben je in Parijs bij de basquiat-tentoonstelling, of Het vervangt natuurlijk niet de klap die je zou kunnen krijgen als je het werk in het echt ziet, maar het heeft de verdienste dat het op zijn minst andere kunstenaars inspireert.
Maakt u gebruik van een bepaalde werktechniek? Zo ja, kunt u dit uitleggen?
Het leukste vind ik de glazuur, een glazuur is een dun laagje transparante verf, aangebracht op een toch al droge verflaag. Het wordt gebruikt om transparantie, diepte en kleureffecten in een kunstwerk te creëren. Met glazuren kun je subtiele schaduwen en hooglichten creëren; door een transparant glazuur aan te brengen kan een kunstenaar overgangen tussen kleuren verzachten, subtiele tinten creëren en schaduwen dieper maken. Omdat het een transparante laag is, helpt het de helderheid te vergroten. Het transparante glazuur laat licht door de verflagen dringen en reflecteren, waardoor een glanseffect ontstaat. Met glazuureffecten kunt u ook de kleur of tint van een reeds geverfd gebied aanpassen, zonder de bestaande laag volledig te bedekken. Het is een techniek die ik tijdens mijn jaren graffiti niet kende, maar die echt een nieuwe dimensie aan de werken toevoegt.
Zijn er vernieuwende aspecten in uw werk? Kunt u ons vertellen welke?
Ik zal bijvoorbeeld de mix van projectietechnieken met klassieke olieverftechnieken zeggen. Ik zou niet alles aan je kunnen onthullen, maar soms zal alleen een geoefend oog of een kenner van schildertechnieken deze innovatieve effecten kunnen opmerken, soms merk je gewoon Je moet kijken hoe de lagen ertussen zijn gerangschikt en je voorstellen wat er onder of boven is gedaan om te begrijpen dat het niet zo eenvoudig is, bijvoorbeeld hoe je een kleurverloop kunt maken in een projectie in schilderijen met fijne druppeltjes...
Heeft u een formaat of medium waar u het meest vertrouwd mee bent? zo ja, waarom?
Aangezien ik vanaf het allereerste begin ben begonnen met het schilderen van zeer grote muren, voel ik mij meer op mijn gemak met dit formaat. Ik had veel moeite om te wennen aan de kleine formaten op Paintings, niet alleen de grootte verandert, maar ook de gereedschappen die nodig zijn om te creëren deze werken waren anders, het is echt een andere wereld. Ik waardeer ook het vierkante formaat, het is een hybride formaat halverwege de rechthoek en het portret, je kunt zowel aan een landschap op de achtergrond werken als een portret maken zonder het lezen te hinderen.
Waar produceer je je werken? Thuis, in een gedeelde werkplaats of in je eigen werkplaats? En hoe organiseer je in deze ruimte je creatieve werk?
Het merendeel van mijn werken produceer ik in mijn atelier in Poznan, Polen, waar ik al een aantal jaren woon. Het is voor mij een echte organisatorische verandering, want voorheen was ik altijd onderweg om muurschilderingen te maken. Omdat ik hier de studio heb, kan ik de werken rechtstreeks in de studio maken en ze vervolgens over de hele wereld sturen, wanneer ze worden verkocht of voor tentoonstelling in galerijen. Hierdoor kan ik me echt uitsluitend op het werk concentreren, terwijl bij een muurschilderingproject het hele logistieke deel in aanmerking moet worden genomen: de reis, de voorbereiding van de materialen, de reservering van het hotel om te slapen, de beperkte tijd om te creëren de muurschildering en alle incidenten die op bouwplaatsen moeten worden beheerd. Ik blijf ook muurschilderingen maken, maar die worden vaker gespreid omdat ik me concentreer op studiowerk. Dans, de Jorga Niese-ruimte, mijn creatieve werk op de volgende manier. Er is een gedeelte met een computer, een grafisch tablet en een iPad zodat ik projecten kan uitvoeren voor de volgende werken. Dan is er een gedeelte waar ik de doeken uitsnijd en ze op een werkblad school zodat ik ze achter elkaar kan schilderen, tegelijkertijd, rekening houdend met de droogtijd van olieverf, werk ik meestal aan twee tot vier werken . Tegelijkertijd kan ik de droogtijden beheren. Terwijl het ene werk droogt, schilder ik het andere, enzovoort. Vervolgens haal ik het van de drager en spreid het meestal op een houten frame uit. Er is ook een vrije muur waar ik meestal een groot formaat schilderij van 2 bij 2 meter kan ophangen. Het is een luxe in een studio, maar het geeft me perspectief op mijn werk en het geeft me inspiratie voor de volgende stukken.
Brengt uw werk u ertoe te reizen om nieuwe verzamelaars te ontmoeten, voor beurzen of tentoonstellingen? Zo ja, wat betekent dit voor u?
Ik reis regelmatig met de muurschilderingen en de verschillende tentoonstellingen, het is altijd leuk om te zien hoe de werken door het publiek zullen worden waargenomen. Er is altijd een studioperiode waarin we alleen zijn met onszelf, de fouten laten zien, maar we hebben niet echt een mening, afgezien van emoticons op Instagram, het is zodra het werk in de galerij staat voor een echt publiek, en een de verkoop wordt gesloten dat wij beseffen wat het werk werkelijk waard is. Vroeger hebben we geen idee, en het creatieproces kan soms enkele maanden duren.
Hoe stelt u zich de evolutie van uw werk en uw carrière als kunstenaar in de toekomst voor?
Ik heb vertrouwen in de toekomst. Ik denk dat het me, met het proces dat ik in mijn werken heb ingevoerd, ongeveer tien jaar zal duren om het echt onder de knie te krijgen. Zolang de geest bezig blijft met creëren, zal er geen problemen. Ik heb grote ambities en ik hoop mijn werk zoveel mogelijk over de hele wereld te kunnen delen, maar vooral door de tijd heen zorgt het schilderen ervoor dat ik rekening houd met de waarde van tijd. Ik begrijp steeds beter dat de tijd beperkt is en dat ik niet in staat zal zijn een oneindig aantal schilderijen te maken.
Wat is het thema, de stijl of de techniek van je nieuwste artistieke productie?
Mijn laatste artistieke producties waren een behoorlijk origineel werk, aangezien ik een icoon van een vrouw heb gemaakt met als thema creatie en technologie, en op de achtergrond een sterpatroon heb gereproduceerd met Lego-blokken. Gemaakt in acryl, het is een werk dat me een tijdje heeft gekost echt heel lang. Er zijn meer dan 800 acrylblokken die de achtergrond van dit werk vormen, ik vind het resultaat erg mooi, ik denk dat ik de komende maanden nog meer aan de serie kan toevoegen.
Kunt u ons vertellen over uw belangrijkste beurservaring?
De grootste tentoonstelling waar ik aan heb kunnen deelnemen was de kunstbeurs in Shanghai, helaas kon ik daar niet fysiek aanwezig zijn. het was de galerie die mij op dit evenement vertegenwoordigde en die zorgde voor de organisatie van deze tentoonstelling. Het was een nieuwe en behoorlijk verrijkende ervaring omdat ik hierdoor verschillende cursors kon zien en plaatsen in relatie tot het huidige niveau van de Chinese markt. is heel anders dan de Europese markt, en ze hanteren niet dezelfde criteria, en ze verkopen ze ook niet op dezelfde manier. Ik maak veel grote schilderijen, en ze zijn nogal fan van kleine formaten, toch is er een echte aantrekkingskracht voor straatkunst. deze ervaring liet mij toe dit te bevestigen mijn overtuigingen over dit onderwerp te kunnen aanpassen in de toekomst.
Als je een beroemd werk uit de kunstgeschiedenis zou kunnen maken, welk werk zou je dan kiezen? En waarom ?
het vlot van de kwal, omdat de compositie me doet denken aan de graffiti die ik destijds aan het maken was, door elkaar gemengd, zoals graffitiletters, wilde stijl. In mijn adolescentie ging ik vaak naar het Louvre om dit stuk te bewonderen en kleine schetsen van andere schilderijen te maken. Dit werk inspireerde me veel van de Graff en liet me onbewust toe om de link te leggen tussen klassieke schilderkunst en graffiti. Het groeide in mijn gedachten totdat het de stijl van vandaag gaf.
Als je een beroemde artiest (dood of levend) zou kunnen uitnodigen voor een diner, wie zou dat dan zijn? Hoe zou je hem voorstellen de avond door te brengen?
Jean Michel Basquiat zeker, ik heb een beetje een beeld van Basquiat als die vriend met wie je in de buurt omgaat en die niet veel praat, maar hij is er altijd en de blanken zijn niet vervelend en zelfs redelijk op hun gemak. denk dat we zo zouden zijn, kijkend naar Graff of zijn nieuwste schilderijen, misschien uitgaan en in stilte krabben, roken en drinken, zonder al te veel te praten, gewoon een goede vriend.
Olimpia Gaia Martinelli
