De kunstenaar windt een metaaldraad, min of meer glanzend of roestig, op tot een bal die zelf min of meer luchtig is. En uit deze vervlechting ontstaat een silhouet, soms twee. Karen Axikyan zal haar wezens dan in alledaagse situaties plaatsen: sommigen springen, klimmen op een blok, rennen of dansen.
Andere personages daarentegen zijn geïntegreerd in meer symbolische werken: in de serie 'vacuüm' zoekt het personage hoe te leven in of op een betonnen cirkel; in Depth lijken twee personages ondersteboven vast te zitten in de vlammen van de hel.
Zo verkent de in 1963 in Armenië geboren kunstenaar van werk tot werk de mogelijkheden van metaaldraad en laat hij zich leiden door wat er kan komen uit de eerste bochten die hij aan metaal oplegt. Voordat de kunstenaar de mogelijkheden van metaaldraad ontdekte, probeerde hij olieverf en maakte vervolgens batiks, maar al 15 jaar is hij trouw aan metaal.
En vorig jaar besloot hij de sprong te wagen, zijn baan op te zeggen om zich volledig te wijden aan deze activiteit van “filefériste”. Hij vernieuwt elke scène maar speelt ook op de volumes. De laatste serie heet “Small world”: elk beeld is zo klein dat het in de palm van je hand past.
Anne Devailly
