Wat motiveerde je om kunst te maken en kunstenaar te worden (gebeurtenissen, gevoelens, ervaringen?)
Ik besloot toen ik vier jaar oud was om me aan de kunst te wijden. Ik maakte een naakt dat mijn familie censureerde, ik wilde begrijpen waarom de beweging van een arm of een been de lezing en weergave in de tekening vervormde, de interesse en nieuwsgierigheid werden vanaf dat moment geaccentueerd. Een gevoel van rebellie misschien een beetje voorbarig, maar hoewel de tekening van het bord was gewist, was er al begrip voor verhoudingen en volumes dat ik later ontdekte in de Egyptische kunst. Aan de andere kant had ik met leisteen en krijt het gevoel al het speelgoed van de wereld tot mijn beschikking te hebben. Door de jaren heen werd het kunstvirus steeds meer aanwezig in mijn leven, dus ik zou niet weten of ik er vrij en bewust voor gekozen heb om kunstenaar te zijn.
Met welke artistieke opleiding, technieken en thema's heb je tot nu toe geëxperimenteerd?
Ik begon Schone Kunsten te studeren in Sevilla, eindigde aan de Complutense Universiteit van Madrid en volgde doctoraatscursussen in Sevilla. Ik specialiseerde me in druktechnieken en editie van het originele grafische werk. Ik heb geëxperimenteerd met een aantal technieken en disciplines, van reliëfdruk in metaal, beeldhouwkunst, fotografie, fotografische en radiografische ontwikkelprocedures, vervaardiging van speciaal papier, boekkunst, computergraphics...
Wat zijn de 3 aspecten die jou onderscheiden van andere kunstenaars en jouw werk uniek maken?
Ik denk dat wat mij onderscheidt van andere artiesten is mijn eigen bestaan. Het bereik is oneindig en het zou van mijn kant niet eerlijk zijn om op enig verschil met anderen te wijzen, de wisselvalligheden van het leven leiden mijn werk en ik geloof dat het werk van de kunstenaar een weerspiegeling moet zijn van hun ervaringen en ervaringen. In mijn geval speelt de kunstbeoefening in op een behoefte. Ik leer van alle kunstenaars en niet-kunstenaars, ze zijn allemaal verschillend van elkaar, de een interesseert me natuurlijk meer dan de ander, maar de aspecten van artistieke differentiatie zijn vaak het resultaat van levensomstandigheden of evolutionaire processen buiten de kunstbeoefening, hoewel dit zijn weerspiegeling is.
Waar komt je inspiratie vandaan?
Van het lezen van een artikel, een boek, muziek (nu luister ik naar Sibelius maar van renaissanceliederen tot klassieke muziek, van folklore over de hele wereld tot jazz, van symfonische rock tot experimenteel), van de klank van een woord, van wat ik leef in mijn dagelijks leven, van wetenschap, van film...
Wat is je artistieke benadering? Welke visioenen, sensaties of gevoelens wil je bij de toeschouwer oproepen?
Van jongs af aan is kunst mijn therapie geweest. Ik probeer een bepaalde vriendelijkheid te hebben? Zonder de wreedheid te excuseren om geconfronteerd te worden met een kunstwerk waarmee men zijn leefruimte gaat delen en dat de toeschouwer in vraag kan stellen. Aangetrokken door schoonheid, ben ik me er altijd van bewust geweest dat kunst al eeuwenlang los staat van dit attribuut (ik denk aan Goya's covens of de uitgang van een raket), balans roept harmonie op van de ziel, in dit aspect ben ik dichter bij Chillida dan bij Miró. Net als de meeste van mijn collega's zoek ik naar een manier om een reflectie op te roepen over een gebeurtenis, een beleid, een gemoedstoestand die uitnodigt tot verrijking van het individu. Schoonheid, compositie, ritme, harmonie, contrast... zijn instrumenten.
Wat is het creatieve proces van je werken: spontaan of met een lang voorbereidingsproces (techniek, inspiratie uit de klassiekers van de kunst of andere)?
Beide. Een eenvoudig gebaar met de borstel kan een tsunami aan ideeën ontketenen. Ik zoek voor een groot deel naar een thema, een titel die me aanspreekt, een woord om te herontdekken, een assertiviteitsconflict, een politiek meningsverschil... het kan een onmiddellijke reactie zijn op een melodie als een proces van onderzoek en documentatie. De erfenis van het originele grafische werk dat een matrix vereist en het beeld als een spiegel omkeert, heeft een groot deel van mijn werk tot reflectie en planning gedwongen, maar ik ben altijd alert geweest op het informalisme van Tapies, het automatisme van Luis Gordillo of de tekeningen die ik maak tijdens een telefoongesprek.
Gebruik je een bepaalde werktechniek? Zo ja, kunt u dit toelichten?
Sinds ik met mijn eerste tentoonstellingen begon, gebruik ik indirecte procedures. Dit impliceert dat het werk zich in eerste instantie op een of andere manier in een ander medium bevindt dan waarop het wordt getoond. Het originele grafische werk is gemaakt door middel van indirecte procedures. Bij het schilderen kan een monotype worden gemaakt met een papier van maximaal 90 grs. niet absorberend als een gesulfateerde die een vet- of acrylinkt met droogvertrager wordt aangebracht, we kunnen zoveel variaties maken als je wilt in de kleur die met een roller wordt aangebracht. Vervolgens wordt dit getinte papier op het schilderij gelegd alsof het een calqueerpapier is, de druk van een gereedschap of de vingers laten de sporen na. Persoonlijk gebruik ik deze procedure met tools die ik zelf heb gemaakt. Mijn gereedschappen zijn drukgereedschappen en de afdruk is afhankelijk van de hoeveelheid inkt op het gesulfateerde papier. Ik gebruik ook acetaten die ik inkt met een roller en het is de drager van het werkpapier, canvas, hout, dat dient als overtrekpapier.
Zijn er vernieuwende aspecten in uw werk en kunt u ons vertellen welke dat zijn?
Dr. in kunstgeschiedenis Andrés Luque Teruel zegt in zijn boek "Vigencia de las vanguardias en la pintura sevillana": "Jesús Tejedor vertegenwoordigt een van de meest innovatieve en creatieve abstracte tendensen van het moment ...". Deze opmerking verwees naar het werk gepresenteerd in de Espace Hérault in Parijs, waarin de kleur de natuurlijke kleur was van elk element: hout, koper, brons, tin, kerosine, was, glas ... componeerde de werken die opzij keken naar Tapies en Millares. Later waren kerosine en was aanwezig bij de realisatie van de Gaël-serie, tentoongesteld in de Galería La barbería in Sevilla, waar ik door de temperatuurregeling op papier kon componeren (voordat ik de bijenboeken van José María Sicilia kende). Enige tijd later werkte ik een reeks "bossen" uit op groot formaat papier (van ecologisch discours) met de collagetechniek, het hergebruik met toestemming van de deelnemende kunstenaars, stelde me in staat hun talen toe te eigenen en te wijzigen om ze aan te passen aan het werk voorgesteld in de Concha Pedrosa Gallery in Sevilla. Het gebruik van met de hand belichte digitale prints, de recycling en continue herziening van wat eerder werd geproduceerd.
Heb je een formaat of medium waar je je prettiger bij voelt?
Ja, papier. Het is een medium dat zich aanpast, het accepteert alle mogelijkheden, van impasto tot transparanten, van retoucheren of berouw, tot de frisheid van gebaren, het kan verwonden en gestreeld worden, het kan stijf en ruw of flexibel en zacht zijn. Het is overal te vinden, het kan met de hand worden gemaakt en goed beschermd kan het eeuwenlang meegaan.
Waar maak je je werk: thuis, in een gedeelde studio of in je eigen studio? En hoe organiseer je in deze ruimte je creatieve werk?
Ik heb momenteel een kleine studio. Mijn huidige werk is een gevolg van deze beperking die me dwingt om zo nauwkeurig mogelijk te zijn in de keuze van dragers, de formele realisatie, de opslag.
Brengt je werk je ertoe om te reizen om nieuwe verzamelaars te ontmoeten, naar beurzen of tentoonstellingen? Zo ja, wat win je hiermee?
Sommige tentoonstellingen in het buitenland hebben me ertoe gebracht verzamelaars, kunstenaars en zeer interessante mensen in politieke, media- en redactionele macht te ontmoeten. Wat je wint zijn vrienden, of op zijn minst een goede tijd van interessante gesprekken.
Wat is het thema, de stijl of de techniek van je laatste artistieke productie?
Gemengde techniek op hout (acryl, olie) in een abstracte stijl (ik weet niet zeker of mijn werk abstract kan worden genoemd, al accepteer ik het gemak dat de term biedt). De titel wordt dit keer bepaald als het werk klaar is, het thema: Binomials.
Kun je iets vertellen over je belangrijkste beurservaring?
Ik denk dat de belangrijkste een van mijn eerste tentoonstellingen was bij de delegatie van cultuur van de Provinciale Raad van Sevilla in 1990, een oud paleis van Romeinse zuilen, waar ik mijn boek Andalucía Sueño y Realidad presenteerde, een boek met een hoge bibliofilie in originele grafische afbeeldingen. werk, en had een redelijk consistente media-aandacht, het was het protocolgeschenk van de Junta de Andalucía (Andalusische regering) ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van Sevilla 1992 aan de presidenten en ambassadeurs die uit vele landen waren uitgenodigd. Het was belangrijk omdat het een aaneenschakeling van gebeurtenissen was die me ertoe bracht mijn partner te ontmoeten.
Als je een beroemd kunstwerk uit de kunstgeschiedenis mocht maken, welke zou je dan kiezen? En waarom?
Moeilijk antwoord op een simpele vraag. Dit soort vragen is mij vaak gesteld: wat is je favoriete kleur als schilder? Wat is de beste artiest ter wereld? Als je me meerekent, wat is je favoriete schilderij? Sorry, ik ben er nog niet uit. Ik denk dat een schilderij dat ik graag had willen maken, "Gezicht op de tuin van de Villa Medici in Rome" van Diego Velazquez is. Ik beschouw het als een les in schilderen, eenvoudig en effectief. Of de titelloze composities van Rothko of "Arch of Hysteria" van Louis Bourgeois of "The Triumph of Death" van Pieter Brueghel de Oude.
Als je een beroemde artiest (levend of dood) zou kunnen uitnodigen voor een etentje, wie zou dat dan zijn? Hoe zou je voorstellen om de avond met hen door te brengen?
Je zou Versailles nodig hebben om ze allemaal te hosten! Ik veronderstel Olafur Eliasson of Ai Weiwei of Luis Gordillo of Joel-Peter Witkin of Joseph Kosuth of Pedro Cabrita Reis? Van de historische is de lijst te lang. Wat betreft het diner hoop ik dat u mij kunt uitnodigen in een goed restaurant...
Olimpia Gaia Martinelli
