Reclameposters
In kapitalistische samenlevingen vertegenwoordigt reclame niet alleen alomtegenwoordig, maar ook een van de vormen van dominante cultuur, gericht op het verleiden van de consumptie van goederen, die worden afgeschilderd als onmisbare middelen voor het bereiken van welzijn en geluk.
Wat is de oorsprong van moderne reclame?
In de achttiende eeuw bezetten advertenties, gratis en met kleine advertenties, de vierde pagina van kranten, terwijl vanaf de laatste dertig jaar van de negentiende eeuw het gebruik van reclameposters wijdverbreid werd. Deze laatste vertegenwoordigen een van de oudste vormen van bestaande publiciteit die, geboren tijdens de tweede industriële revolutie, aanvankelijk verband hield met de promotie van kalenders van theatervoorstellingen of cabarets, uitgaansgelegenheden die zich in die jaren verspreidden. De reclameposter is uitgevonden door de Fransman Jules Chéret, die, door het figuratieve deel van de advertentie innovatief te verheffen in plaats van het tekstuele, ook de aanwezigheid van modellen incorporeerde. In Italië daarentegen is de geschiedenis van de reclameposter onlosmakelijk verbonden met de naam van de meest vernieuwende affichekunstenaar: Leonetto Cappiello (Livorno, 9 april 1875 - Cannes, 2 februari 1942).
Leonetto Cappiello, Bitter Campari , 1921. Lithografie, 100 x 70 cm. Milaan, Archivio Galleria Campari,.
Leonetto Cappiello en Campari
Campari, ook bekend als Campari Bitter of Bitter Campari, is een populaire Italiaanse alcoholische drank, die wordt gebruikt bij de bereiding van beroemde cocktails, zoals Negroni en Americano. Om reclame te maken voor Campari, stelde Leonetto Cappiello in 1921 een avant-garde poster voor, waarop voor het eerst een afbeelding het te verkopen product verving. In de poster wordt de alcoholische drank zelfs weergegeven in de handen van een geanimeerd personage: de "Spiritello". Deze getuigenis, een soort geest van de lamp gewikkeld in de schil van een sinaasappel, was perfect te combineren met de beroemde sinaasappeldrank, zozeer zelfs dat het al snel een geliefd personage werd bij het Italiaanse publiek. Ten slotte werd de "spiritello", bedoeld om het product te belichamen zonder er tegelijkertijd niets mee te maken, bezield door een brutale glimlach, gemaakt met als doel de kijker te verleiden Campari te kopen.
Andy Warhol, Green Coca-Cola Bottles , 1962. acryl, zeefdruk en grafietpotlood op doek, 210,2 x 145,1 cm. New York, Whitney Museum of American Art.
Andy Warhol: Coca Cola
Zie Leonetto Cappiello, esponente dell'Art Nouveau, era stato ingaggiato dalla Campari per creare manifesti publicblicitari, che avevano unito in modo innovativo arte e consumismo, i rappresentanti della Pop Art americana degli anni Cinquanta e Sesamensantaer, invece loro opere, per rivelare l'avvento della società dei consumi di massa. Questo può essere esemplificato dall'opera di Andy Warhol Green Coca Cola Bottles, che, creata nel 1962, raffigura 112 bottiglie vuote di Coca Cola, disposte in 7 file di 16 ciascuna. Groene Coca Cola-flessen worden gemaakt met een tecnica della serigrafia, waarmee u kunt experimenteren met de productie van massaproducten. Tuttavia, ik contorni delle bottiglie, probabilmente stampati a mano, differenti'uno dall'altro nei loro contorni, nell'uniformità della vernice en nella loro inclinazione, dando a Green Coca Cola Bottles un tocco di realizzazione manuale. Infine, l'opera di Warhol, che criticava ironicamente, en allo stesso tempo glorificava, gli idoli ei valori superficiali della cultura americana, riuscì a portare nei musei and prodotti tipici dei supermercati. Infatti, l'artista stesso dichiarò l'uguaglianza tra supermercato e museo, sostenendo che in entrambi i luoghi si potevano "consumare prodotti" in modo simile.
Maxl, Marilyn & Mickey , 2021. Collage en acryl, 102 x 102 cm.
Maxl: Coca Cola, Mickey Mouse en Marilyn Monroe
In het kunstwerk van de artiest van Artmajeur, Maxl, sieren het logo en de kleuren van Coca Cola de gelaatstrekken van een nieuwe Mickey Mouse, die zijn plaats vindt naast een Marilyn Monroe, afgebeeld in haar beroemdste iconische pose. In feite lijkt deze collage op een totaal vernieuwende manier drie thema's samen te brengen die het werk van Andy Warhol zo dierbaar zijn: Coca Cola, Mickey Mouse en Marilyn Monroe. Het werk van Maxl lijkt daardoor een spreekbuis van de poëtica van de Amerikaanse popart, gekenmerkt door een grote belangstelling voor beelden die verwijzen naar de kunstmatige wereld waarin consumenten leven, zoals alledaagse industriële producten en massamedia. Reclame, televisie en film, maar ook de schappen van supermarkten, worden de nieuwe onderwerpen van kunstwerken, die in staat zijn om een kleurrijker en levendiger beeld van de werkelijkheid te verspreiden, waar echter een gevoel van angst en latente angst onder ligt.
Stephane Cazenave, Marlboro County , 1991. Collage en acryl, 50 x 65 cm.
Stephane Cazenave: Marlboro
Tot de beroemdste collages van de exponenten van de pop-art behoren zeker die van Richard Hamilton, de pionier van de Engelse pop-art. Sterker nog, een van zijn beroemdste kunstwerken, getiteld Precies wat maakt de huizen van vandaag zo anders, zo aantrekkelijk? , is ontstaan door het naast elkaar plaatsen van foto's en afbeeldingen uit de Amerikaanse pers, die een condensatie van verwijzingen naar de popcultuur vertegenwoordigen. De collage van Artmajeur-kunstenaar Stephane Cazenave daarentegen valt op door de bovenstaande techniek op een zeer persoonlijke en originele manier te combineren met acrylverf, waarmee de achtergrond rond de uitgesneden foto van de cowboy wordt gecreëerd. De cowboy vertegenwoordigt een iconisch personage uit de reclamewereld, onlosmakelijk verbonden met een bekend merk Amerikaanse sigaretten, waarnaar het werk expliciet verwijst met de woorden "Marlboro". Kortom, het werk van Cazenave valt op door zijn vermogen om een cult-onderwerp uit de wereld van het consumentisme te combineren met een zeer persoonlijke artistieke techniek.
Tony Rubino, Chanel Toilet Paper , 2021. Acryl en lithografie,
30,5x45,7cm.
Tony Rubino: Chanel
De tot nu toe onderzochte werken, in lijn met de poëtica van de pop-art, willen de samenleving niet bekritiseren, maar gewoon haar kenmerken weerspiegelen. Ter ondersteuning van wat is gezegd, rapporteer ik de zin van de beroemde kunstenaar, Roy Lichtenstein: ''Ik ben niet erg zeker van het soort sociale boodschap in mijn kunst, als die er is''. Het werk van Tony Rubino, kunstenaar van Artmajeur, staat sterk los van deze context, in feite wilde hij hoogstwaarschijnlijk een stem geven aan zijn afwijkende mening tegenover de consumptiemaatschappij, door het merk van een bekend modehuis af te beelden op een toiletrol papier. Als de Pop-art van Andy Warhol de voorkeur had gegeven aan het gebruik van zeefdruk, een druktechniek waarmee afbeeldingen in serie kunnen worden gereproduceerd, heeft Tony Rubino bovendien gekozen voor lithografie, die, met slechts een zeer beperkt aantal edities, definitief los van de lopende band. productie van de consumptiemaatschappij. Kortom, het werk van de kunstenaar uit Artmajeur vertegenwoordigt een zeer persoonlijke interpretatie van de pop-art, die geladen is met nieuwe betekenissen.
Olimpia Gaia Martinelli
