Belangrijkste lessen
- Tate Modern voegt een monumentaal schilderij van Joan Mitchell toe aan haar collectie dankzij een historische privédonatie.
- Het werk uit 1973, dat eerder werd tentoongesteld in een huis in Miami, is zes meter breed.
- Regisseur Maria Balshaw vergelijkt de betekenis ervan met Rothko's donatie uit 1969.
- De bijdrage van de familie Pérez onderstreept het belang van meer publieke betrokkenheid bij naoorlogse kunst.
- De nieuwe tentoonstellingsruimte zal de impact van het werk op het abstract expressionisme benadrukken.
De Tate Modern heeft zojuist een beslissend keerpunt bereikt in de verrijking van haar nationale collectie. Voor het eerst in meer dan een halve eeuw ontvangt het Londense museum een werk van deze omvang: Iva (1973), een monumentaal drieluik van zes meter breed van Joan Mitchell, een uitzonderlijke schenking van Jorge M. Pérez en zijn vrouw Darlene. Het schilderij hing lange tijd boven hun bed in Miami, maar verlaat nu de privésfeer om de openbare ruimte te betreden. Daarmee belichaamt het een krachtig gebaar van culturele democratisering.
Een emblematische aanwinst
Maria Balshaw, directeur van Tate, noemde Iva een "bepalende toevoeging" aan de collectie. Ze aarzelt niet om een vergelijking te trekken met de beroemde schenking van Mark Rothko in 1969. Het schilderij krijgt nu een speciale plek in het museum, waar de levendige energie de ervaring van de bezoeker zal transformeren. Met dit gebaar benadrukt de familie Pérez haar inzet voor artistieke toegankelijkheid, met name voor werken uit Latijns-Amerika en het abstract expressionisme.
De opkomst van een lang verwaarloosde kunstenaar
Joan Mitchell, die ooit in de schaduw stond, wordt nu gezien als een belangrijke figuur uit de naoorlogse periode. Zijn vermogen om emoties om te zetten in krachtige beeldgebaren komt tot uiting in Iva , vernoemd naar zijn geliefde hond. Deze persoonlijke aanpak, gecombineerd met een briljante beheersing van kleur en beweging, creëert een werk dat zowel intiem als universeel is. Mitchell weeft, door zijn kruisbestuivingen tussen Europa en Amerika, culturele dialogen die de Tate Modern nu wil benadrukken.
Van Miami naar Londen: de reis van een kunstwerk
Het overbrengen van de verf was geen gemakkelijke opgave. Het vervoeren van zo'n groot canvas over de Atlantische Oceaan vergde maandenlange planning, inclusief logistieke coördinatie, conservering en ruimtelijke planning. Maar het was de inzet waard: door Iva in de buurt van Rothko's fresco's te plaatsen, creëren de curatoren een opvallend artistiek gesprek tussen lyrische abstractie en rauwe emotie.
Filantropie met een focus op de toekomst
Naast de materiële donatie stelde de familie Pérez ook een schenking beschikbaar ter ondersteuning van curatorieel onderzoek naar Mitchell. Het doel: inclusievere verhalen creëren en kunstenaars die lange tijd buiten de officiële geschiedenis zijn gehouden, een centrale plaats geven. Via workshops, educatieve programma's en retrospectieve tentoonstellingen is Iva een katalysator voor dialoog, leren en intergenerationele overdracht.
Een model voor musea van de 21e eeuw
Deze bijdrage illustreert een ingrijpende verschuiving: musea zijn niet langer alleen curatoren van het verleden, maar levende platforms waar kunst een wisselwerking aangaat met hedendaagse kwesties. Voor Balshaw is elke aankoop een kans om de kunstgeschiedenis te herschrijven. Met de tentoonstelling Iva bevestigt Tate Modern haar wens om de muren af te breken – fysiek, sociaal, symbolisch – die de toegang tot schoonheid en gedachte beperken.
Het gebaar van de Perezes laat zien dat een meesterwerk nooit echt van één persoon is. Het doorkruist plaatsen, tijden en levens. Hij inspireert. Hij stelt vragen. Het verbindt. Met Iva vindt Joan Mitchell eindelijk de plek die haar toekomt, niet alleen aan de muren van een museum, maar in de harten van iedereen die haar penseelstreken mag zien, voelen en dromen.
Veelgestelde vragen
Wat is Iva ?
Iva is een monumentaal drieluik van Joan Mitchell, gemaakt in 1973. Het is bijna zes meter breed en belichaamt het abstract expressionisme door een levendig en kleurrijk gebaar.
Waarom is dit werk belangrijk?
Dit is de grootste bijdrage van een enkel werk aan de Tate Modern sinds 1969. Het markeert een keerpunt in de representatie van naoorlogse kunst en onderstreept het groeiende belang van Joan Mitchell in de geschiedenis van de moderne kunst.
Wie doneerde Iva aan Tate Modern?
Het in Miami gevestigde verzamelaars- en filantropenechtpaar Jorge M. Pérez en Darlene Pérez doneerde het werk. Voorheen maakte het deel uit van hun privécollectie.
Wat betekent deze donatie voor het museum?
Het symboliseert een sterke inzet voor culturele toegankelijkheid en de erkenning van lang onderschatte kunstenaars. Er is ook een onderzoeksfonds ter ondersteuning van curatoriële innovatie.
Waar kunnen we Iva zien?
Het werk is nu permanent te zien in de Tate Modern, in een ruimte die speciaal is ontworpen om het te presenteren naast andere giganten van de abstracte kunst, zoals Mark Rothko.
Nicolas Sarazin