De Paragraphica, de camera van Bjorn Karmann, gebruikt filters en geolocatiegegevens, zoals het weer, om een tekststroom te maken die vervolgens wordt omgezet in een 'foto', aldus zijn website. De camera ziet eruit als een normale richt-en-schietcamera, maar in plaats van een lens heeft hij een rood apparaat dat eruitziet als een tv-antenne die vastzit waar de lens zou moeten zitten, volgens de website Digital Camera World. Karmann vertelde dat het vreemde element slechts een sculptuur is gebaseerd op de moedervlek met sterneus, die blind is maar zijn omgeving door zijn neus kan zien.
Karmann schreef op zijn website: "De zoeker toont een realtime beschrijving van waar je bent, en als je de trekker overhaalt, maakt de camera een scintigrafische weergave van de beschrijving." Fotografen die het apparaat gebruiken, kunnen bepalen hoe de foto eruit komt te zien met drie echte draaiknoppen bovenop de camerabody, waar normaal gesproken knoppen voor zaken als sluitertijd en filmsnelheid zouden zijn. Karmann schreef dat de eerste knop werkt als de brandpuntsafstand op een gewone cameralens, maar wordt gebruikt om het gebied te verkleinen waar de camera naar gegevens zoekt. Een foto van de wijzerplaat laat zien dat de afstand lijkt te gaan van ongeveer 3 meter tot oneindig.
De tweede knop verandert de manier waarop het AI-beeld zich verspreidt. Tijdens het maken van een foto met AI voegen modellen Gaussiaanse ruis toe, waaruit de afbeelding verschijnt. Karmann zei dat ruis "als filmkorrel" was. Karmann noemde de derde knop een "begeleidingsschaal" die het AI-model informatie geeft over hoe nauwkeurig het de geproduceerde tekstprompt moet volgen. Karmann gebruikte een Raspberry Pi 4, een single-board computer ter grootte van een creditcard, en een 3D-geprinte behuizing met aangepaste circuits om de camera te maken. Met de Stable Diffusion API is het programma geschreven in Noodl en Python.
Jean Dubreil