De Brécy Tondo, © DeBrécy Trust
Onderzoekers van de universiteiten van Nottingham en Bradford gebruikten gezichtsherkenningssoftware om naar een schilderij genaamd de Brécy Tondo te kijken. Ze ontdekten dat de gezichten in de de Brécy Tondo dezelfde zijn als die in een altaarstuk van Rafaël. Het team besloot dat de Italiaanse meester waarschijnlijk de tondo schilderde, waarvan de maker nog niet eerder bekend was.
In 1981 kocht een zakenman uit Cheshire genaamd George Lester Winward de de Brécy Tondo op een verkoop van Engelse landhuizen. Sommige experts dachten dat het een Victoriaanse kopie van Raphael was, maar Winward begon te denken dat het echt was omdat het zo veel leek op Rafaëls Sixtijnse Madonna, die in de Gemaldegalerie Alte Meister in Dresden staat. Spectroscopische tests die meer dan tien jaar geleden zijn uitgevoerd, hebben aangetoond dat het schilderij uit de Renaissance stamt. Toen de universiteitsonderzoekers de twee schilderijen naast elkaar bekeken, ontdekten ze dat de Madonna's op de twee schilderijen voor 97% op elkaar leken en de kinderen voor 86% op elkaar. Als er meer dan 75% van dezelfde dingen zijn, zijn ze hetzelfde.
Hassan Ugail, een professor in visuele informatica aan dezelfde school, creëerde het kunstmatige intelligentie-gezichtsherkenningssysteem dat het team gebruikte om de match te maken. Hij deed dit door voort te bouwen op het werk van Howell Edwards, die al veel onderzoek naar het schilderij had gedaan. "Op basis van hoe goed deze analyse werd beoordeeld en wat we al wisten, zijn mijn co-auteurs en ik tot de conclusie gekomen dat beide schilderijen dezelfde modellen gebruikten en door dezelfde kunstenaar zijn gemaakt," zei Ugail. Digitale beeldanalyse-expert Christopher Brooke, een erelid aan de Universiteit van Nottingham en co-auteur van een paper over het project dat binnenkort zal worden gepubliceerd, zei dat naast de verrassende directe gezichtsvergelijking, "verdere bevestiging komt van analyse van de pigmenten gebruikt in de Tondo, die hebben aangetoond dat de kenmerken van het schilderij worden beschouwd als typerend voor de renaissancepraktijk en daarom zeer onwaarschijnlijk dat het een latere kopie is. Brooke zei: "Dit is een opwindend stuk werk dat veel belooft voor de toekomstige studie van kunst."
Selena Mattei
