"Don't laugh over the abyss" or “Над пропастью не ржи” (2021) Tekening door Natalie Levkovska

"Lach niet over de afgrond" of "The Catcher of Not the Rye"
Tekening van een man met een aktetas in zijn hand in een blauw pak, een wit overhemd vastgebonden met een blauwe stropdas. In plaats van het gezicht van een man, het hoofd van een wit edel paard. Hij staat boven een afgrond. Het hele lichaam zwaaide naar voren alsof hij op het punt stond te vallen. Achter hem is een heldere turquoise lucht. Het moment strekte zich oneindig uit.
Er zijn momenten waarop alles niet zo belangrijk wordt en je je helaas realiseert dat je je hele leven als een "renpaard" hebt gewerkt. Goede werker, zelfs ergens de beste, oprecht genietend van je werk, maar ... ben je ooit oprecht blij geweest tot het einde?
Een van mijn favoriete auteurs, JD Salinger, die "The Catcher in the Rye" schreef, en hoewel ik andere werken van deze auteur leuk vind, was het in zekere zin de titel van deze roman die me naar deze tekening dreef. Echter, in tegenstelling tot de grote Salinger, veranderde ik de naam, en uiteindelijk bleek het "Lach niet over de afgrond", wat in het Russisch erg lijkt op de originele titel, maar in feite slechts een woordspeling is ... In het Russisch heeft het woord "rogge" twee betekenissen: het is een genitief zelfstandig naamwoord, wat graan betekent; en de andere is een werkwoord dat meestal van toepassing is op het geluid dat paarden maken. Soms gebruiken we dit woord in de omgangstaal tegen mensen als ze te hard en grof lachen ...
Ik heb een voorgevoel van hoe, daarna, suggesties met verschillende psychotechnieken op mij zullen vallen, hoe ze me eeuwig gelukkig kunnen maken ... niet nodig, vrienden 😊. Ik ben redelijk op mijn gemak met mijn verdriet.
Alle beste uitvindingen zijn naar mijn mening ontstaan uit luiheid of verveling. En de beste kunstwerken en muziek ontstonden in droefheid.
Verdriet is mooi
RU-
Tekening van een man met een aktetas in zijn hand in een blauw pak, een wit overhemd, vastgebonden met een blauwe stropdas. In plaats van het gezicht van een man, het hoofd van een wit edel paard. Hij staat boven een afgrond. Het hele lichaam zwaaide naar voren alsof hij op het punt stond te vallen. Achter hem is een heldere turquoise lucht. Het moment strekte zich oneindig uit.
Er zijn momenten waarop alles niet zo belangrijk wordt en je je helaas realiseert dat je je hele leven als renpaard hebt gewerkt. Goed, nog beter ergens, oprecht genietend van haar werk, maar... was je oprecht blij tot het einde?
Een van mijn favoriete auteurs, D.D. Salinger, die The Catcher in the Rye-roman schreef, en hoewel ik andere werken van deze auteur leuker vind, was het in zekere zin de titel van deze roman die me naar deze tekening dreef. Echter, in tegenstelling tot de grote Salinger, veranderde ik de naam en eindigde ik met "The Catcher of Not the Rye", dat erg op elkaar lijkt, maar in feite slechts een woordspeling is. In het Russisch heeft het woord "rogge" twee betekenissen: het is een genitief zelfstandig naamwoord dat graan betekent; en de andere is een werkwoord dat meestal van toepassing is op paarden in het leven. Soms gebruiken we dit woord in de omgangstaal tegen mensen als ze te hard en grof lachen ...
Ik heb een voorgevoel van hoe, daarna, suggesties met verschillende psychotechnieken op mij zullen vallen, hoe ze me voor altijd gelukkig kunnen maken ... niet nodig, vrienden друзья. Ik ben redelijk op mijn gemak met mijn verdriet.
Alle beste uitvindingen zijn naar mijn mening ontstaan uit luiheid of verveling. En de beste kunstwerken en muziek ontstonden in droefheid.
Verdriet is mooi

Verwante thema's

ExistentialismeHorse Over The AbyssWhite HorseNatalie Levkovska ArtContemporary Drawing