Κορυφαία 8 ξεκούραστα έργα για να ηρεμήσετε το άγχος σας

Félix Vallotton, Reclining Woman Sleeping , 1899, ιδιωτική συλλογή.

Μερικές φορές η τέχνη είναι ένας φορέας τρυφερότητας και χαλάρωσης. Δείτε αυτές τις σκηνές, δείτε αυτούς τους χαρακτήρες, μεταφέρετε την ψυχή σας στη δική τους και απολαύστε τη στιγμή. Καθίστε καλά, χαλαρώστε τους μυς σας, αφήστε το: τελικά, αυτό το επείγον email μπορεί να περιμένει, σωστά;

1. Félix Vallotton, La Paresse

Ξεκινάμε αυτήν την ταξινόμηση ήρεμα με αυτήν την τεμπέλικη χάραξη που έγινε το 1896 από τον Ελβετό καλλιτέχνη Félix Vallotton . Αυτό το έργο μαρτυρά τον βαθύ πρωτοπορισμό του δημιουργού του: αν και η διαδικασία που χρησιμοποιήθηκε για να επιτευχθεί αυτή η σύνθεση είναι πολύ παλιά ( ξυλογραφία ), το θέμα και τα μοτίβα που επιλέχτηκαν φαίνονται ιδιαίτερα μοντέρνα για ένα έργο που δημιουργήθηκε λίγο πριν από τον κώδωνα του θανάτου του ^19ου αιώνα Το Για υπενθύμιση, η μόνη εικονογραφική επανάσταση περιορίζεται στις επιτυχίες του ιμπρεσιονισμού , στην ακμή της χρυσής εποχής εκείνη την εποχή.

Ανακαλύπτουμε μια χαλαρή νεαρή κοπέλα, που κοροϊδεύει σε ένα κρεβάτι ντυμένο με κουβέρτες με γεωμετρικά σχέδια. Με το κεφάλι της σε ένα βουνό από μαλακά μαξιλάρια και τα πόδια στον αέρα, πειράζει μια γάτα που στέκεται στα πίσω της πόδια. Ενωμένοι από την αμόλυντη ειλικρίνεια των σωμάτων τους, αυτοί οι δύο συνεργοί αντικατοπτρίζουν την περιστασιακή ελευθερία . Ένα ενδιαφέρον παράλληλο αν συγκρίνουμε αυτούς τους συνοδοιπόρους της σιέστας με την κατάσταση των καλλιτεχνών κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου , οι οποίοι απελευθερώθηκαν περισσότερο από τον ακαδημαϊσμό και τα πρότυπα της αστικής ηθικής. Στο εξής, οι καλλιτέχνες μπορούν να αφήσουν τη δημιουργικότητά τους να ανθίσει και να επιβάλουν τη θέλησή τους, χωρίς να εξαρτώνται πλέον από πλούσιους θαμώνες όλων των ειδών.

2. Ιππόλυτος Φλαντρίν, Νέος γυμνός άνδρας που κάθεται δίπλα στη θάλασσα

Ποιος είπε ότι οι ακαδημαϊκοί πίνακες είναι βαρετοί; Αυτός ο γυμνός νεαρός άνδρας σε εμβρυϊκή θέση, που δημιουργήθηκε στη Ρώμη το 1836, μεταφέρει τον θεατή σε ένα όνειρο τόσο χαλαρό όσο και ενδοσκοπικό . Διατηρείται στο Λούβρο, είναι σίγουρα το πιο διάσημο έργο του καλλιτέχνη της Λυών Hippolyte Flandrin . Αν μας ενδιαφέρουν τα συναισθήματα αυτού του μυστηριώδους πρωταγωνιστή, τα αναπάντητα ερωτήματα συσσωρεύονται : είναι μελαγχολικός; είναι λυπημένος? είναι βαθιά στη σκέψη; Το μυαλό του είναι σε ηρεμία; Το τοπίο και το ειδυλλιακό σκηνικό αυτής της μεσογειακής σύνθεσης, ωστόσο, μας κάνουν να αμφιβάλλουμε για τη σπλήνα της . Σκεφτείτε λοιπόν ότι είναι μια απλή απόσυρση στον εαυτό σας, όσο αναζωογονητική όσο είναι επιθυμητή: φανταστείτε αν ήσασταν εκεί ...

3. Henri de Toulouse-Lautrec, Le Lit

Αυτό το έργο, που δημιουργήθηκε το 1892 από τον Γάλλο καλλιτέχνη Henri de Toulouse-Lautrec, μοιάζει με μια απαλή κυριακάτικη ανάπαυση . Ωστόσο, αυτός ο πίνακας κρύβει πιο τολμηρό από ό, τι φαίνεται : αυτοί οι δύο σύντροφοι στον ύπνο είναι γυναίκες , πόρνες και ομοφυλόφιλοι . Οι οίκοι ανοχής του Παρισιού ήταν η αγαπημένη παιδική χαρά αυτού του κοινωνικού καλλιτέχνη, ο οποίος παρήγαγε εκατό έργα εμπνευσμένα από περίεργες και βαθιά μοντέρνες σκηνές της ζωής που λαμβάνουν χώρα σε αυτούς τους περίεργους χώρους ελευθερίας .

4. John William Godward, Προσδοκία

Το 1900, ο Άγγλος καλλιτέχνης John William Godward παρήγαγε αυτό το μαγευτικό έργο. Σκεφτόμαστε μια γυναίκα που λέει ψύχραιμα . Σε ένα μεγάλο μεσογειακό μαρμάρινο μπαλκόνι, απλωμένη σε δέρμα τίγρης ( badass ), ντυμένη με ένα λεπτό φόρεμα σε χρώμα σολομού, κρατά μια μαύρη βεντάλια στο αριστερό της χέρι. Εκτός από ιδιαίτερα ευχάριστο στα μάτια, αυτό το έργο δεν υπερασπίζεται τίποτα άλλο από τον ρομαντισμό μιας ψευδαίσθησης της αλήθειας . Μερικές φορές αυτό είναι κάτι παραπάνω από αρκετό για να εκτιμηθεί: ποιος δεν θα ήθελε να χαλαρώσει, μόνο λίγα λεπτά, στον ήλιο σε αυτόν τον λευκό μαρμάρινο πάγκο;

5. Βαν Γκογκ, La Méridienne

Η σιέστα δεν είναι μόνο το προνόμιο της ανώτερης μεσαίας τάξης και αυτό το έργο που παρήχθη το 1890 από τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ μας το θυμίζει με σθένος. Η σύνθεση είναι φόρος τιμής στον Jean-François Millet , έναν ρεαλιστή καλλιτέχνη που ζωγράφισε ένα κοιμισμένο αγροτικό ζευγάρι το 1866, σχετικά πανομοιότυπο με αυτό που απεικονίζει ο Ολλανδός καλλιτέχνης. Ο Βαν Γκογκ ήταν επίσης μέρος των κινήτρων των ρεαλιστών , συμπεριλαμβανομένου του Gustave Courbet , συγγραφέα των διάσημων πινάκων L'Origine du Monde και Les Casseurs de Pierres (που ήδη αναφέρθηκε στο άρθρο μας για 5 Αριστουργήματα Portés Disparus ), ήταν ο ηγέτης.
Αυτό το αντι-ρομαντικό καλλιτεχνικό κίνημα γεννήθηκε από το πάθος πολλών καλλιτεχνών, ιδιαίτερα ενοχλημένων να βλέπουν στη ζωγραφική μόνο εξιδανικευμένα τοπία, νεκρές φύσεις και πορτρέτα αστών . Εγκαταλείποντας τη χιμαιρική ουτοπία και την αναζήτηση της τελειότητας, αποφασίζουν να ζωγραφίσουν τον πραγματικό κόσμο, την αληθινή ζωή, αυτή των αγροτών και των εργαζομένων, αυτόν των αντιαισθητικών σωμάτων και προσώπων μαυρισμένων από τον ήλιο .
Παρόλο που ο Βαν Γκογκ άρχισε να ζωγραφίζει μερικές δεκαετίες μετά τη Ρεαλιστική Χρυσή Εποχή, η κατάστασή του δεν μπορούσε παρά να τον κάνει πραγματικό υποστηρικτή. Έχοντας πουλήσει μόνο μερικούς καμβάδες κατά τη διάρκεια της ζωής του, επέζησε στη φτώχεια και την ξεφτίλα σε συνεχή επαφή με τους « μικρούς ανθρώπους » , των οποίων ήταν αναπόσπαστο μέρος. Ο τίτλος αυτού του πίνακα, La Méridienne , δεν είναι μια αναφορά στα κοινωνικά ντιβάνια που βρίσκει κανείς σε αστικές βίλες και γραφεία ψυχολογίας. Αυτός είναι ένας ξεπερασμένος όρος για έναν μεσημεριανό υπνάκο . Και είναι πολύ ατυχές που δεν χρησιμοποιούμε πλέον αυτόν τον όρο, ο οποίος θα μπορούσε ωστόσο να νομιμοποιήσει τη μικρή μας πεπτική ώθηση.

6. Winslow Homer, The Gulf Stream

Είναι δυνατόν να είναι ειρηνικό σε όλες τις συνθήκες; Για τον Αμερικανό καλλιτέχνη Winslow Homer , αυτές οι δύο αντιλήψεις είναι απολύτως συμφιλιωμένες και μας δίνει την απόδειξη με αυτό το έργο που πραγματοποιήθηκε το 1899. Ο τίτλος προέρχεται από ένα ισχυρό ωκεάνιο ρεύμα , το Gulf Stream , που ανθεί μεταξύ Φλόριντα και Μπαχάμες Το Ξαφνιάζουμε έναν άνδρα σε μια επισφαλή βάρκα εν μέσω καταιγίδας, περιτριγυρισμένος από καρχαρίες λίγο πολύ νεκρούς στο κοίλο ενός κύματος. Ένα σενάριο που απαιτεί τον μεγαλύτερο πανικό. Ωστόσο, ο άντρας φαίνεται χαλαρός, ειρηνικός, εγκατεστημένος σαν να πρόκειται να κάνει ηλιοθεραπεία . Μεγαλώνοντας το έργο, ανακαλύπτουμε μια περίεργη λευκή γραμμή στο στήθος του: με μια πολύ σύγχρονη ανάγνωση, φαίνεται σχεδόν ότι φοράει ακουστικά και ότι δοκιμάζει το καλύτερο άλμπουμ του Michael Jackson ( Off the Wall , χωρίς αμφιβολία) Το Εάν έχετε την τάση να υποχωρείτε στην πίεση, τότε πάρτε έμπνευση από αυτή τη διαλογιστική αδιαφορία.

Το έργο δεν είναι αποτέλεσμα οποιουδήποτε γνωστού ειδήματος , είναι απλώς το αποτέλεσμα των ονείρων του καλλιτέχνη, ο οποίος έχει διασχίσει τον Κόλπο του Κόλπου σε πολλές περιπτώσεις και ήταν επίσης παθιασμένος με θαλάσσια γεγονότα . Και αν αναρωτιέστε και εσείς για το μέλλον αυτού του χαρακτήρα, όσο απερίσκεπτο κι αν είναι φανταστικό, εδώ είναι η απάντηση που έδωσε ο Όμηρος, με αφορμή μια ενοχλητική ερώτηση κατά τη διάρκεια ενός βερνισάζ: « Μπορείτε να πείτε σε αυτές τις κυρίες ότι ο άτυχος άντρας που τώρα τόσο ζαλισμένος και τόσο ασταθής, θα σωθεί και θα επιστρέψει στους φίλους του και στο σπίτι του, και ότι θα ζήσει ευτυχισμένος για πάντα. " . Τόσο χαρούμενος ?

7. Mary Cassatt, Little Girl in a Blue πολυθρόνα

Αυτό το έργο, που δημιουργήθηκε το 1878 από τη Γαλλοαμερικανίδα ιμπρεσιονίστρια Mary Cassatt με τη βοήθεια του όχι λιγότερο διάσημου Edgar Degas, θα σας κάνει να επανασυνδεθείτε, όχι ελπίζω, με τις γιορτές του ελεύθερου χρόνου της τρυφερής σας ηλικίας . Όταν ήσασταν ακόμα ένας αδύναμος χερουβείμ, του οποίου τα μόνα κίνητρα ήταν να γελάσετε, να φάτε, να χαλαρώσετε και να χαλαρώσετε. Ανακαλύπτουμε ένα κοριτσάκι, ντυμένο σύμφωνα με τα αστικά πρότυπα της εποχής, αλλά σε βαθιά αντι-κοσμική θέση . Με κατεβασμένα μάτια, φαίνεται αδιάφορη για το βλέμμα των άλλων, για τις αντανακλάσεις της εμφάνισής της. Και γρήγορα, η διεκδικητική αλαζονεία του γίνεται αξιοζήλευτη .

Μετά από παρατηρήσεις, συχνά αναλύουμε ορισμένες φεμινιστικές φιλοδοξίες : η άποψη αυτού του έργου είναι πολύ ιδιαίτερη: το καρέ είναι χαμηλό, στο επίπεδο του παιδιού. Οι καρέκλες είναι φαρδιές και ψηλές, σαν να τις βλέπει ένα κοντό άτομο. Στη συνέχεια εμφανίζονται ως εμπόδια , τεράστιοι περιορισμοί απαλότητας . Μπορούμε να δούμε σε αυτήν μια αλληγορία της οικιακής ζωής εκείνη την εποχή: η χειραφέτηση των γυναικών θα μπορούσε να εκφραστεί μόνο μέσω της εκπαίδευσης των παιδιών τους και της καλής διαχείρισης του σπιτιού τους. Δεν έχουν όλες οι φυλακές μπάρες ...

8. Frederic Leighton, June Flamboyante

Αυτό το έργο του Άγγλου ζωγράφου και γλύπτη Frederic Leighton , που δημιουργήθηκε το 1895 στο πιο αγνό προ-ραφαελίτικο ύφος είναι μια πραγματική ωδή στην τεμπελιά . Ανακαλύπτουμε μια γυναίκα, κομψά ντυμένη με πορτοκαλί πέπλο, σε μια τόσο ελικοειδή θέση που πιθανόν να είναι άνετη , από την οποία μόνο το μυαλό του Μορφέα έχει το μυστικό. Ο καλλιτέχνης άντλησε την έμπνευσή του από το θέμα των νυμφών που κοιμούνται (οι νιάδες ), που εκτιμήθηκαν πολύ στα ελληνικά αγάλματα. Εμπνεύστηκε επίσης από ένα από τα αγαπημένα του γλυπτά, τη νύχτα του Μιχαήλ Άγγελου , το οποίο θα συλλογιζόταν τακτικά στον τάφο των Μεδίκων, στην καρδιά της Βασιλικής του San Lorenzo στη Φλωρεντία (Ιταλία).

Και εκεί το έχετε, τα υπόλοιπα τελείωσαν, μπορείτε να επιστρέψετε σε αυτό. Εάν δεν σκοπεύετε να επιβραδύνετε αυτήν την αύξηση της ηρεμίας, εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία να ανακαλύψετε τη Συλλογή μας Χαλαρωτικών Έργων , διαθέσιμη στο Artmajeur.
Και αν η παρόρμηση επιμένει μετά από αυτό, τότε πάρτε έναν καλό υπνάκο!