Οι ανακοινωμένες επαναστάσεις του blockchain και του metaverse έχουν εξανεμιστεί . Στους πολιτιστικούς και δημιουργικούς τομείς, ο αντίκτυπος της παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης φαίνεται πιο έντονος. Οι παραγωγές από εργαλεία που αξιοποιούν αυτήν την τεχνολογία μπορούν ήδη να εντυπωσιάσουν μια κριτική επιτροπή σε ένα φεστιβάλ τέχνης ή να προσφέρουν εξαιρετικά σχετικά οπτικά στοιχεία σε μια επικοινωνιακή καμπάνια για μια έκθεση .
Εταιρείες και δημιουργοί τα οικειοποιούνται με μεγάλη ταχύτητα, ενώ εκπρόσωποι των πολιτιστικών και δημιουργικών βιομηχανιών φωνάζουν «λύκοι» ή ακονίζουν τα όπλα τους για να αντιμετωπίσουν το επερχόμενο κύμα .
Θα αντικατασταθούν οι δημιουργοί από μηχανές; . Θα καταδικαστούν οι δημιουργικοί εργαζόμενοι σε φτώχεια; Μήπως τα εργαλεία που βασίζονται σε μεγάλα σώματα υφιστάμενων έργων για τη δημιουργία νέων παραβιάζουν τα πνευματικά δικαιώματα; Απειλείται η πολιτισμική ποικιλομορφία;
Διαδοχικές επιλογές
Ενώ είναι τολμηρό να κάνουμε προβλέψεις για το μέλλον που δημιουργεί η Τεχνητή Νοημοσύνη για εμάς, μπορεί να είναι χρήσιμο να προετοιμάσουμε το σκηνικό για τη συζήτηση.
Καταρχάς, πρέπει να θυμόμαστε ότι η δημιουργία ενός έργου δεν έχει καμία αξία από μόνη της μέχρι να αναγνωριστεί ως τέτοιο. Είναι οι ChatGPT, Midjourney, Dall-E και άλλοι ικανοί να δημιουργήσουν έργα στο ύφος των Beatles ή του Ρέμπραντ ; Μπράβο τους! Οι δημιουργίες τους θα μπορούν να ενταχθούν στα εκατομμύρια προτάσεων που παράγονται κάθε χρόνο από ομάδες ανθρώπων, από τις οποίες μια προοδευτική διαδικασία επιλογής θα αναδείξει μερικά έργα που θα λάβουν μια μορφή καθαγίασης . Όλες οι δημιουργικές βιομηχανίες λειτουργούν με βάση τη λογική της δημιουργίας αφθονίας και των διαδοχικών επιλογών – επιμέλεια, επιμέλεια, προτάσεις κ.λπ. – οι οποίες κινητοποιούν πολλά ενδιαφερόμενα μέρη . Η βασική επιλογή γίνεται από αυτόν που αναγνωρίζεται ως ο δημιουργός, σε μια πράξη καθαγίασης που συχνά ολοκληρώνει μια διαδικασία που περιλαμβάνει μια δραστική επιλογή .
Πριν από μια επίδειξη μόδας, ένας καλλιτεχνικός διευθυντής θα επιλέξει μερικά από τα πολλά ενδύματα και αξεσουάρ που έχουν δημιουργηθεί. Στην Pixar, η παρουσίαση μιας ταινίας στο κοινό είναι το τέλος μιας περιπέτειας – η αρχή μιας άλλης για την ταινία – η οποία θα έχει οδηγήσει στην επιλογή ενός έργου ανάμεσα σε πολλά άλλα που έχουν αναπτυχθεί από τους καλύτερους σκηνοθέτες . Γιατί το Midjourney θα είχε τη δύναμη να παρακάμψει ολόκληρη αυτή τη διαδικασία για να προσφέρει ένα έργο του οποίου η καθαγίαση θα ήταν αυθόρμητη; Ενώ οι δημιουργίες τεχνητής νοημοσύνης έχουν λάβει εξαιρετική προσοχή λόγω της καινοτομίας τους, θα πρέπει να αγωνιστούν για την ύπαρξή τους στο μέλλον, όπως κάθε δημιουργία.
Επιπλέον, κατά τη διαδικασία καθαγίασης ενός έργου, η σύνδεση με έναν δημιουργό είναι πολύ συχνά θεμελιώδης. Ακούμε τους τελευταίους Stromae και πηγαίνουμε να δούμε τους τελευταίους του Wes Anderson: κανένα από τα δύο δεν είναι μεμονωμένη δημιουργία, αποτελούν μέρος της πορείας ενός καλλιτέχνη που κουβαλάει μια φωνή, ένα μήνυμα ή ένα όραμα για τον κόσμο. Μέχρι νεωτέρας, αγαπάμε τους καλλιτέχνες, όχι μόνο τις δημιουργίες.
Τέλος, οι δημιουργοί τροφοδοτούνται σε μεγάλο βαθμό από όλα όσα τους περιβάλλουν, συμπεριλαμβανομένων των δημιουργιών, και, κατά κάποιο τρόπο, η γενετική τεχνητή νοημοσύνη αναπαράγει αυτήν την πραγματικότητα. Ανάλογα με τον τομέα, συνεργάζονται με ομάδες, μερικές φορές μεγάλες, οι οποίες τροφοδοτούν τις διαδικασίες με πολυάριθμες ιδέες ή προτάσεις. Ο δημιουργός που εργάζεται μόνος στη γωνιά του είναι ένα μυθικό όραμα. Η έμπνευση και η δημιουργικότητα δεν είναι τα κύρια ζητήματα από την άποψη της προσφοράς: όσον αφορά τη δημιουργία, οι καιροί είναι μάλλον υπερπληθυσμοί και δυσκολίες στην πραγματοποίηση προτάσεων, ακόμη και εξαιρετικά δημιουργικών.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν θα αντισταθμίσει την έλλειψη δημιουργικότητας ή δημιουργιών, ούτε θα παράγει έργα από συγγραφείς που αποτελούν μέρος μιας τροχιάς. Ας παραδεχτούμε ότι πιθανότατα θα δούμε την άφιξη μερικών εικονικών δημιουργών (που σχετίζονται με την Τεχνητή Νοημοσύνη), οι οποίοι θα καθοδηγούνται πιλοτικά από άτομα, οι οποίοι θα παράγουν ένα έργο με την πάροδο του χρόνου. Με τη βοήθεια της περιέργειας, αυτό θα διεγείρει ένα μεμονωμένο ενδιαφέρον για ένα φαινόμενο που θα παραμείνει ανέκδοτο.
Τεχνητή Νοημοσύνη και η δημιουργική διαδικασία
Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της έλευσης της Τεχνητής Νοημοσύνης στα δημιουργικά επαγγέλματα; Οι παραπάνω εξελίξεις μας οδηγούν στο να αποκλείσουμε την πιθανότητα να θέσουμε σε κίνδυνο τους δημιουργούς. Από την άλλη πλευρά, είναι βέβαιο ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη θα χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο στις δημιουργικές διαδικασίες, για τη δημιουργία προτάσεων που θα τις τροφοδοτήσουν ή για τον σχεδιασμό «λειτουργικών» δημιουργιών, και αυτό θα μπορούσε να αποβεί εις βάρος των ανθρώπων που έχουν κινητοποιηθεί μέχρι τώρα: των δημιουργικών που σχεδιάζουν γραφικά, στοιχεία για βιντεοπαιχνίδια, μουσική υπόκρουση κ.λπ.
Συχνά είναι ταλαντούχοι άνθρωποι, αλλά είναι πιο ακριβοί και λιγότερο παραγωγικοί από μια Τεχνητή Νοημοσύνη. Τι μπορεί να γίνει για την προστασία τους; Πιθανώς τίποτα άλλο από αυτό που θα μπορούσε να είχε γίνει για τους φαλοτιέρες (φανοκόρους) όταν ο ηλεκτρισμός έγινε ευρέως διαδεδομένος. Πρόκειται για ένα κοινωνικό ζήτημα, το οποίο πρέπει να υποστηριχθεί ως τέτοιο, ειδικά επειδή οι εταιρείες αναμφίβολα θα δουν μια ευκαιρία να διατηρήσουν ή να επανεντάξουν το ανθρώπινο δυναμικό στις διαδικασίες τους για να προσφέρουν διαφοροποιημένες δημιουργίες.
Τι γίνεται όμως με τα πνευματικά δικαιώματα ; Παραβιάζουν τα πνευματικά δικαιώματα τα εργαλεία που δημιουργούν μέσω της απορρόφησης δημιουργιών άλλων ανθρώπων; .
Θα μπορούσε κανείς να απαντήσει ότι λειτουργούν σαν τον ανθρώπινο εγκέφαλο ενός δημιουργού, ένα σφουγγάρι που τρέφεται με όλα όσα το περιβάλλουν για να δημιουργήσει άλλα έργα. Αλλά δεν ψάχνουμε για ψείρες στον Quentin Tarantino ή την Beyoncé όταν εμπνέονται από τον τάδε ή τον δείνα καλλιτέχνη. Επιπλέον, τα πνευματικά δικαιώματα κατά το πνεύμα του νόμου – αναλογική αμοιβή – θα ήταν ανεφάρμοστα, καθώς οι δημιουργίες τεχνητής νοημοσύνης δεν δανείζονται από το ένα ή το άλλο έργο, αλλά δημιουργούν μια νέα δημιουργία ακολουθώντας μια διαδικασία μάθησης που βασίζεται σε υπάρχοντα έργα. Όπως κάθε δημιουργός εν ολίγοις.
Αυτό ανοίγει έναν άλλο δρόμο: μήπως θα πρέπει να εισαγάγουμε φορολόγηση στην Τεχνητή Νοημοσύνη που παράγει αξία μέσω του συνόλου των υφιστάμενων έργων; Προηγούμενες εξελίξεις υποδηλώνουν ότι μια τέτοια διάταξη δεν θα δικαιολογούνταν στο όνομα της επιβολής των πνευματικών δικαιωμάτων. Θα ήταν στο όνομα της προστασίας των δημιουργών των οποίων η δραστηριότητα απειλείται; Η θλιβερή μοίρα των ατόμων που άναψαν τα φανάρια μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση τη σημασία μιας τέτοιας αντίδρασης, ειδικά επειδή θα έθετε ανυπέρβλητα ερωτήματα διανομής: ποιοι δημιουργοί θα έπρεπε να υποστηριχθούν;
Το πραγματικό ερώτημα που προκύπτει είναι νέας φύσης και προκύπτει με τον ίδιο τρόπο στις σχέσεις μεταξύ πλατφορμών και παρόχων περιεχομένου, για παράδειγμα των εκδοτών τύπου. Η γενετική τεχνητή νοημοσύνη, όπως οι μηχανές αναζήτησης ή τα διαδικτυακά πρακτορεία, και σε μικρότερο βαθμό οι φορείς εκμετάλλευσης streaming, αντλεί την αξία της από τη συγκέντρωση ενός πλήθους περιεχομένου. Ένα έργο μπορεί να μην αξιοποιείται άμεσα, αλλά συμβάλλει στην αφθονία από την οποία οι υπηρεσίες αυτές αντλούν την αξία τους. Η μηχανή είναι υπόχρεη στην ανθρωπότητα και στην κληρονομιά της. 
Thomas Paris , Ερευνητής στη διοίκηση, διαχείριση της δημιουργίας, CNRS, HEC Paris Business School
Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύεται από το The Conversation με άδεια Creative Commons. Διαβάστε το αρχικό άρθρο .
The Conversation