Φυλετικά έργα τέχνης προς πώληση

705 Πρωτότυπα έργα τέχνης, περιορισμένες εκδόσεις και εκτυπώσεις:

Η φυλετική τέχνη, επίσης γνωστή ως μη δυτική τέχνη ή εθνογραφική τέχνη, ή, αμφιλεγόμενα, πρωτόγονη τέχνη, είναι οι εικαστικές τέχνες και ο υλικός πολιτισμός των αυτόχθονων πληθυσμών. Η φυλετική τέχνη έχει συχνά τελετουργικό ή θρησκευτικό σκοπό. Η φυλετική τέχνη είναι το θέμα και η χειροτεχνία αντικειμένων από φυλετικούς πολιτισμούς, συνήθως με αγροτική προέλευση. Τα έργα τέχνης της φυλής έχουν συγκεντρωθεί ιστορικά από δυτικούς ανθρωπολόγους, ιδιώτες συλλέκτες, μουσεία εθνογραφικής και φυσικής ιστορίας.

Η μη δυτική τέχνη δεν θεωρήθηκε καθόλου τέχνη από εξέχοντες επαγγελματίες της Δυτικής τέχνης τον 19ο αιώνα. Αντιθέτως, αυτά τα αντικείμενα θεωρήθηκαν ως τεχνουργήματα και πολιτιστικά προϊόντα «εξωτικών» ή «πρωτόγονων» πολιτισμών. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι φυλετικές τέχνες άλλαξε στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Πριν από την ανάπτυξη του μεταμοντερνισμού στη δεκαετία του 1960, οι κριτικοί τέχνης έβλεπαν τις φυλετικές τέχνες από μια αυστηρά φορμαλιστική προοπτική, δίνοντας λίγη προσοχή στο συμβολικό νόημα του έργου, το ιστορικό ή πολιτιστικό πλαίσιο ή τον στόχο του καλλιτέχνη. Από τότε, οι παγκόσμιες συλλογές, οι εκθέσεις και η αγορά τέχνης άρχισαν να δίνουν μεγάλη αξία στην φυλετική τέχνη, όπως η αφρικανική τέχνη στις δυτικές συλλογές.

Η λέξη "φυλετική" θα μπορούσε να δημιουργήσει μια αντίληψη ενός κατώτερου τύπου τέχνης που συνδέεται με τον πρωτογονισμό και υποδηλώνει έλλειψη πολυπλοκότητας όσον αφορά την ικανότητα, το σχέδιο, την πρόθεση ή την ιδέα. Ωστόσο, καθώς τα μουσεία επαναξιολογούν και επιμελούνται εκ νέου τις συλλογές τους αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι η φυλετική τέχνη απέχει πολύ από το να είναι ωμή και πρωτόγονη και συχνά επιδεικνύει μια ικανότητα εκτέλεσης που είναι πολύ πέρα από αυτό που περιμένουμε, προσελκύει όλο και περισσότερο την προσοχή από το γενικό κοινό. Έχει επίσης την ικανότητα να αγγίζει τις ψυχές μας. Ίσως ως αποτέλεσμα της επιτακτικής παρουσίας και της συναισθηματικής τους ενέργειας, τα εσωτερικά μας ένστικτα αφυπνίζονται και συνδεόμαστε με την ειλικρίνειά τους, τροφοδοτώντας την αίσθηση του πνευματικού βάθους.

Η φυλετική τέχνη έχει τρεις κύριες κατηγορίες στις συλλογές μουσείων: την αφρικανική τέχνη, ιδιαίτερα την τέχνη της Υποσαχάριας Αφρικής, την Τέχνη της Αμερικής και την Ωκεανική τέχνη, ιδιαίτερα εκείνες από την Αυστραλία, τη Μελανησία, τη Νέα Ζηλανδία και την Πολυνησία.

Αφρικανική Φυλετική Τέχνη

Η αφρικανική φυλετική τέχνη περιλαμβάνει πέτρινα γλυπτά, ξυλόγλυπτα (μάσκες και γλυπτά), κοσμήματα, καλαθοποιία, υφάσματα, σωλήνες, μουσικά όργανα, όπλα, χάντρες και τη δημιουργία αρχιτεκτονικών στοιχείων όπως πόρτες και διακοσμητικά τοίχου.

Δεν ασκούσαν όλες οι φυλές αυτές τις μορφές τέχνης. η ανάπτυξη αυτών των τεχνών επηρεάστηκε από τη διαθεσιμότητα εργαλείων, πόρων και τεχνογνωσίας. Το πιο διαδεδομένο υλικό ήταν το ξύλο, το οποίο ήταν συχνά στολισμένο με πηλό, μπογιές, κοχύλια, χάντρες, ελεφαντόδοντο, μέταλλο, φτερά, τρίχες ζώων, ράφι και περιστασιακά ακόμη και ημιπολύτιμα κοσμήματα.

Μια θρησκεία που περιελάμβανε τα πάντα περιλάμβανε την αφρικανική τέχνη ως βασικό συστατικό. Μεμονωμένες εικόνες χρησίμευαν ως ενσαρκώσεις ή εκπρόσωποι των ζωτικών δυνάμεων που λέγεται ότι υπάρχουν σε όλα τα ζωντανά όντα. Αυτές οι αναπαραστάσεις των νεκρών μιλούσαν συχνά για αυτούς, διατηρώντας την ουσία της καταγωγής της φυλής και επιτρέποντας στους ανθρώπους να ταυτιστούν με τα προγονικά πνεύματα. Αν και πολλές από τις μορφές που χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν κοσμικά στοιχεία και ορισμένα έργα τέχνης είναι απλώς διακοσμητικά και διακοσμητικά, τα αφρικανικά φυλετικά τεχνουργήματα παράγονταν γενικά ως θρησκευτική τέχνη - για συγκεκριμένη τελετουργική ή τελετουργική χρήση.

Πολλές φυλετικές τελετουργίες βασίζονται στη μύηση σε ηλικιακές ομάδες, όπως οι «κοινωνίες» των νέων ή των ηλικιωμένων, καθεμία από τις οποίες έχει τα δικά της ξεχωριστά εμβλήματα και λατρευτικά μοτίβα. Πολλές σκαλιστές φιγούρες και μάσκες συνδέονται με τέτοιες «κοινωνίες» και συχνά συμβολίζουν προστάτες Θεούς ή θεότητες όπως ο Θεός της Βροντής ή ο Θεός της Φωτιάς. Αν και ορισμένοι πολιτισμοί παρήγαγαν σκαλίσματα σχεδόν ως είδος πολυτελείας, είναι τόσο κοινά και δημοφιλή όσο οι μάσκες και είχαν μια τελετουργική σύνδεση. Η φυλή των Γιορούμπα στη Νιγηρία ήταν ειδικοί χαράκτες στρογγυλών φιγούρων και συχνά στεφάνωναν τις τυπικά τεράστιες μάσκες τους με πλήθη από έντονα ζωντανά μανεκέν, δίνοντας την εντύπωση ότι ένα πάρτι βρισκόταν σε εξέλιξη. Το πρότυπο και η φήμη της αφρικανικής γλυπτικής ήταν τόσο υψηλά μεταξύ άλλων φυλών, συμπεριλαμβανομένων των Γιορούμπα, που οι γλύπτες μπορούσαν να αποκτήσουν ανάστημα και φήμη κάπως παρόμοια με αυτή ενός γνωστού καλλιτέχνη στη Δύση.

Oceanic Tribal Art

Η Πολυνησία, η Μικρονησία, η Μελανησία και η Αυστραλία είναι οι τέσσερις ευδιάκριτες εθνογεωγραφικές περιοχές που αποτελούν την υποπεριοχή της Ωκεανίας. Η δημιουργική κληρονομιά και τα έθιμα των ιθαγενών που είναι ιθαγενείς σε αυτές τις τέσσερις τοποθεσίες αναφέρονται ως Ωκεανική φυλετική τέχνη. Η πλειοψηφία της Πολυνησίας, της Μικρονησίας και της Μελανησίας επηρεάστηκαν τελικά από αυτόν τον πολιτισμό Lapita. Ένας άλλος παράγοντας ήταν ο βιετναμέζος πολιτισμός Dong-Son (περίπου 600), ο οποίος ήταν ένας σημαντικός έμπορος στην περιοχή του δυτικού Ειρηνικού και άφησε πίσω του χάλκινα αντικείμενα που έχουν ανακαλυφθεί σε όλη την Ωκεανία.

Η ωκεάνια φυλετική τέχνη ήταν συνδεδεμένη με ειδωλολατρικές τελετές που αφορούσαν το υπερφυσικό, τη λατρεία των πνευμάτων, τη γονιμότητα, αν και κάθε περιοχή και κάθε νησιωτική ομάδα είχε τις δικές της καλλιτεχνικές παραδόσεις, οι οποίες επηρέασαν τις τέχνες και τις τέχνες της. Η πλειονότητα των υλικών που χρησιμοποιούσαν οι καλλιτέχνες και οι τεχνίτες ήταν ευπαθή, παρήχθη ένα αρκετά ευρύ φάσμα τέχνης, όπως ζωγραφική σώματος, τατουάζ, ζωγραφική, γλυπτική, ξυλογλυπτική και υφαντουργία. Έτσι, έχουν διασωθεί σχετικά λίγα παραδείγματα, εκτός από πέτρινες κατασκευές και γλυπτική.

Διάσημα παραδείγματα πολυνησιακής τέχνης που έχουν διασωθεί περιλαμβάνουν τους πέτρινους ναούς των νησιών της κοινωνίας, του νησιού του Πάσχα και των Marquesas. τα μνημειώδη πέτρινα γλυπτά (moai) στο Rapa Nui/Νήσος του Πάσχα και τους Marquesas, που αποτελούν παράδειγμα της χρήσης σχεδίων που ενσωματώνουν ανθρωπόμορφες μορφές με προεξέχουσες γλώσσες και διογκωμένα μάτια, κοινά σε πολλές ανατολικές και απομακρυσμένες περιοχές της Πολυνησίας. και εξαιρετικά διακοσμημένο ύφασμα φλοιού στη δυτική Πολυνησία.

Οι μάσκες ήταν ένα κύριο θέμα στην γηγενή τέχνη σε όλη τη Μελανησία, επειδή χρησιμοποιούνταν σε περίπλοκες ειδωλολατρικές τελετουργίες και λατρευτικές πρακτικές. Εκτός από τη ζωγραφική σώματος και το τατουάζ, τα μικρονησιακά φυλετικά αντικείμενα περιλαμβάνουν στυλιζαρισμένες ξύλινες μάσκες, ζωγραφισμένα κανό και σκαλιστά ξύλινα μπολ. Οι διαφορετικές μορφές και τα μέσα της τέχνης των Αβορίγινων της Αυστραλίας περιλαμβάνουν ζωγραφική σώματος, ζωγραφική σε βράχο, ζωγραφική με φλοιό, γκραβούρες σε βράχους, όρθιες πέτρες, σκάλισμα, γλυπτική και διακοσμητικά στολίδια σε εργαλεία και όπλα.

Φυλετική Τέχνη των Ιθαγενών Αμερικανών

Ο νομαδικός, κυνηγός τρόπος ζωής του πρώτου και το ελαφρώς πιο στατικό αλλά παρόλα αυτά άπορο περιβάλλον του δεύτερου έχουν επηρεάσει πολύ την τέχνη των Ινδιάνων της Αμερικής. Η διαθεσιμότητα πόρων, συμπεριλαμβανομένου του ξύλου, της λυγαριάς, του μετάλλου, των οστών ζώων, του πηλού και του βαμβακιού ήταν ένας άλλος σημαντικός παράγοντας στον τρόπο με τον οποίο αναδύθηκαν τοπικά συγκεκριμένες δημιουργικές παραδόσεις.

Οι φυλές στα νοτιοδυτικά ήταν δεξιοτέχνες της υφαντικής, της παραγωγής κεραμικής και της τοιχογραφίας. Αυτές οι φυλές περιλάμβαναν τους Hohokam της νότιας Αριζόνα, τους Ansazi της βόρειας Αριζόνα και του Νέου Μεξικού, τους Mimbres του νοτιοδυτικού Νέου Μεξικού, καθώς και τους λαούς Zuni, Navaho και Hopi. Οι Νοτιοδυτικοί ιθαγενείς της Αμερικής ανέπτυξαν τη ζωγραφική με άμμο, που συνήθως αναφέρεται ως ξηρή ζωγραφική (κυρίως η Ναβάχο).

Στα Μεσοδυτικά, ο πολιτισμός δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου από τη φυλή και ήταν διάσημος τόσο για την περίτεχνη υφαντουργική του τέχνη όσο και για τις γνωστές χωματουργικές εργασίες του, γνωστές ως «ομοίωμα ανάχωμα», που είχαν σχήμα διαφόρων ζώων. Εκτός από σκαλιστά ξύλινα μπολ και στολίδια από γυαλισμένη πέτρα και χαλκό, η φυλετική τέχνη περιελάμβανε επίσης γλυπτές πέτρινες σωλήνες με μοτίβα που κυμαίνονταν από το εξαιρετικά ρεαλιστικό έως το αφηρημένο.

Λεπτά σκαλισμένα κοχύλια, περίτεχνα ζωγραφισμένα αξεσουάρ ρούχων και σωλήνες σε σχήμα πουλιών και ζώων δημιουργήθηκαν επίσης στη νοτιοανατολική περιοχή. Ωστόσο, παρά τη χρήση πηλού κακής ποιότητας, ήταν περισσότερο γνωστό για την όμορφη κεραμική του. Για τελετουργική, θρησκευτική και προσωπική χρήση, έργα κεραμικής κατασκευάστηκαν και διακοσμήθηκαν με μια ποικιλία φυτικών και γεωμετρικών μοτίβων.

Η καλαθοπλεκτική ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της τέχνης των ιθαγενών της Αμερικής στη Δυτική Ακτή, συγκεκριμένα στην Καλιφόρνια. Οι Βορειοανατολικοί Ινδιάνοι, ειδικά οι Ιροκέζοι, ήταν γνωστοί για τα μπολ από σκληρό ξύλο, τις υφαντές ζώνες wampum, τις μάσκες από σκανδάλι και τις μάσκες False Face Society. Η μεγαλύτερη φυλετική τέχνη των Βορειοδυτικών ήταν η γλυπτική, ειδικά η ξυλογλυπτική. Ένας από τους πιο διαδεδομένους τύπους χειροποίητων γλυπτών ήταν τα τοτέμ, μικρές ξύλινες φιγούρες και μάσκες που ήταν σχολαστικά ζωγραφισμένα και συχνά εντοιχισμένα με πέτρες και όστρακα από κολύμπι.

Επιρροή στη Μοντέρνα Τέχνη

Από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά, καθώς όλο και περισσότερες αποστολές έφερναν πίσω φυλετικά αντικείμενα, οι Ευρωπαίοι συλλέκτες και καλλιτέχνες άρχισαν να δείχνουν ενδιαφέρον για αυτό που τότε ήταν γνωστό ως πρωτογονισμός/πρωτόγονη τέχνη, που ήταν τυπικά η τέχνη της μαύρης Αφρικής. Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα έγιναν μάρτυρες σημαντικών φυλετικών εκθέσεων τέχνης που εισήγαγαν τη μη δυτική τέχνη στον δυτικό καλλιτεχνικό κόσμο. Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης παρουσίασε σημαντικές εκθέσεις όπως η Ινδική Τέχνη των Ηνωμένων Πολιτειών του 1941 και η Τέχνη του Αφρικανικού Νέγρου του 1935. Πολλοί σύγχρονοι καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένων των εξπρεσιονιστών, των κυβιστών και των σουρεαλιστών, έχουν βρει έμπνευση από την έκθεση σε φυλετικές τέχνες.

Μεγάλοι καλλιτέχνες όπως ο Vincent Van Gogh και ο Henri Matisse είχαν επηρεαστεί βαθιά από τη φυλετική τέχνη, ενώ ο Paul Gauguin είχε επαφή από πρώτο χέρι μαζί της στη Γαλλική Πολυνησία. Τους ακολούθησε ο Πάμπλο Πικάσο στα μέσα του 20ου αιώνα, του οποίου το διάσημο πρώιμο κυβιστικό αριστούργημα Les Demoiselles d'Avignon παρουσίαζε εξέχοντα αφρικανικές μάσκες. Ο κυβισμός επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τη φυλετική τέχνη. Βασιζόμενος κυρίως στις επίσημες επιπτώσεις της φυλετικής τέχνης, ο καλλιτέχνης κατέστρεψε γρήγορα το δυτικό παράδειγμα σπάζοντας την εικόνα και θυσιάζοντας την προοπτική. Ένα από τα κύρια αποτελέσματα αυτού ήταν η αφηρημένη ζωγραφική.

Εκείνη την εποχή, η γερμανική κολεκτίβα Die Brücke άρχισε να επικεντρώνεται περισσότερο στις διαισθητικές, πρωτόγονες και τελετουργικές πτυχές της μη δυτικής τέχνης, λανσάροντας το σημαντικό μοντέρνο στυλ τέχνης γνωστό ως Εξπρεσιονισμός. Αντλώντας επιρροή από τη φυλετική τέχνη, τον κυβισμό και τον εξπρεσιονισμό στη Ζυρίχη της Νέας Υόρκης και τέλος στο Παρίσι, οι Ντανταϊστές συνέβαλαν στην εξάρθρωση του δυτικού παραδείγματος. Το τρισδιάστατο αντίστοιχο του κολάζ και της συναρμολόγησης χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό στο εικονογραφικό ή γλυπτικό έργο του Νταντά. Αυτό το κομμάτι κατασκευασμένο από ανακυκλωμένα υλικά αποδεικνύει ότι η τέχνη μπορεί να κατασκευαστεί από οτιδήποτε και δεν περιορίζεται στη ζωγραφική, σκαλισμένη ή μοντελοποίηση. Η εικόνα του ήταν προκλητική σε πολιτικό, κοινωνικό ή αισθητικό επίπεδο και συχνά συνδύαζε στοιχεία φυλετικής τέχνης. Ο Ντάντα εισήγαγε τις ιδέες που οδήγησαν τελικά στην εννοιολογική τέχνη. Η επιρροή της εννοιολογικής τέχνης συγχωνεύτηκε με αυτές των άλλων ρευμάτων της μοντέρνας τέχνης για να σχηματίσει το μεγάλο, ευρύ, εξαιρετικά πλούσιο, ποικίλο και διεθνώς διαφοροποιημένο ποτάμι σύγχρονης τέχνης που απολαμβάνει σήμερα ο κόσμος.

Discover original contemporary Tribal Art artworks on Artmajeur

Original contemporary Tribal Art is a captivating form of artwork that has historical and cultural significance. This type of artwork is created by indigenous artists, who are inspired by their traditional art forms and cultural practices. The main types of supports and materials used in creating Tribal Art include canvas, wood, clay, and natural pigments. What makes this form of artwork unique is the way it reflects the interconnectedness of indigenous communities with nature and their surroundings. It is a celebration of their culture and their way of life, conveyed through intricate patterns, symbols, and colors that have been passed down through generations. Tribal Art is a window into a world that is both ancient and modern, and it allows us to appreciate the beauty and diversity of indigenous cultures.

Origins and History

The origins of Tribal Art can be traced back to ancient times, where indigenous tribes created intricate and meaningful artworks that were used in rituals and ceremonies. Over the years, Tribal Art has continued to flourish, with contemporary artists creating pieces that incorporate traditional elements with modern techniques.

Evolutions of theses works in the contemporary art market

Original contemporary Tribal Art has undergone a significant evolution in recent years. This art form is characterized by bold colors, intricate patterns, and powerful symbolism that reflects the cultural heritage of indigenous communities. These artworks have gained immense popularity in the contemporary art market, with collectors and enthusiasts alike recognizing their unique beauty and cultural significance.

Related Famous Artists

Contemporary artists who have made a name for themselves through their original contemporary Tribal Art artworks include:

1. Kent Monkman: A Canadian artist who is best known for his paintings, Monkman combines elements from traditional Indigenous art with contemporary styles to create unique and thought-provoking pieces. His work often explores themes of gender, sexuality, and colonialism.

2. Jeffrey Gibson: An American artist of Choctaw and Cherokee descent, Gibson’s work combines traditional Native American art forms with contemporary materials and techniques. His pieces often feature bright colors, geometric patterns, and intricate beadwork.

3. Wendy Red Star: A member of the Crow Nation, Red Star’s work uses photography, sculpture, and performance art to explore issues related to Native American identity and representation. Her pieces often challenge stereotypes and highlight the diversity of Indigenous cultures.

4. Edgar Heap of Birds: A Cheyenne and Arapaho artist, Heap of Birds’ work often features text-based pieces that explore issues related to Indigenous rights and histories. He uses a variety of materials and techniques, including painting, printmaking, and installation art.

5. Jaune Quick-to-See Smith: A member of the Confederated Salish and Kootenai Tribes, Quick-to-See Smith’s work incorporates a range of media, including painting, printmaking, and collage. Her pieces often address issues related to social justice, politics, and the environment.

These artists have all made significant contributions to the world of contemporary Tribal Art, using their unique perspectives and techniques to create powerful and thought-provoking works that challenge viewers to think critically about issues related to Indigenous cultures and histories. Their art serves as a reminder of the richness and diversity of Indigenous art forms, and the importance of continuing to support and celebrate these traditions in the modern world.

Notable original contemporary Tribal Art artworks

"Red Man" by Jaune Quick-to-See Smith is a contemporary Tribal Art masterpiece created in 1990. The painting is a powerful critique of the way Native Americans have been misrepresented and stereotyped in American culture. Smith’s use of bold colors and dynamic brushstrokes captures the strength and resilience of Native American people in the face of centuries of oppression and marginalization.

"Love" by Norval Morrisseau is another iconic work of contemporary Tribal Art. Created in 1979, this painting is a celebration of the transformative power of love and its ability to heal even the deepest wounds. Morrisseau’s use of vibrant colors and sweeping lines imbues the painting with a sense of joy and hope, making it a favorite among art lovers around the world.

"Guardian Spirits" by Bill Reid is a stunning example of contemporary Tribal Artistry. Created in 1980, the sculpture depicts two Haida figures standing guard over a small village. Reid’s incredible attention to detail and his masterful use of traditional Haida techniques make this sculpture a true masterpiece of Indigenous art.

Another significant work of Tribal Art is "The Storyteller" by Roxanne Swentzell. Created in 1991, this sculpture captures the spirit of Indigenous storytelling traditions, with a figure sitting cross-legged and holding a small child in her lap. Swentzell’s use of clay and other natural materials gives the sculpture a powerful sense of connection to the earth and the natural world.

Finally, "The Dance" by Jaune Quick-to-See Smith is a vibrant and dynamic painting that captures the energy and spirit of Native American dance traditions. Created in 1992, the painting features bold colors and sweeping lines that convey a sense of movement and rhythm. Smith’s use of traditional Native American symbols and motifs adds depth and meaning to the painting, making it a true masterpiece of contemporary Tribal Art.