Miroslaw Baca

Dlaczego rzeźba? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Środek wyrazu jak każdy inny, choć trudny i specyficzny, a dla mnie taki, który najbardziej mi przypasował, i nie wskutek przemyśleń a intuicyjnie - język, forma komunikacji, sposób na życie. Jestem na początku drogi usiłując go poznać i stosować. Moje rzeźby powinny coś wyrażać, ale często stają się jedynie próbą wypowiedzi, bardziej pracą nad materiałem, formą niż treścią, a to elementy dla mnie równoważne, oba niezbędne i uzupełniające się. Rzadko jednak pracuję koncepcyjnie wychodząc od idei ubierając ją w formę. Czasem jest odwrotnie - to drewno lub kamień podpowiada ostateczny kształt, a obudowę ideologiczną wymyśla się później w miarę potrzeb.

Proces twórczy jest otwarty, jest eksperymentem. Nie można założyć co wyjdzie, można obrać jedynie kierunek. To mi się w tym podoba - ta niepewność i niespodzianki. Jednocześnie pragnę nad tym panować, nadać sens stosując najbardziej adekwatne środki uderzając w istotę rzeczy, ubrać w treść. Nie narzucać i nie podawać na dłoni, ale poprzez skojarzenia, symbolikę nakreślać ogólny charakter - pewne odczucie, pozostawiać odbiorcy własny osąd, wręcz możliwość postawienia kropki nad "i".


Moje postrzeganie świata jest subiektywne, toteż nie dążę aby go analizować, ale wyrażać moje odczucia i wrażenia, dzielić się nimi z odbiorcą opowiadając o sobie. Toteż należy na moje prace patrzeć całościowo, traktować je jako drogę, a poszczególne rzeźby jako jej elementy, mimo iż nie układają się w cykl, dla mnie każda jest następstwem poprzedniej, miło gdy rozwinięciem, krokiem naprzód.


Inspiracje? Głównie człowiek, a raczej ludzie - jacy są, jakie są relacje między nimi, różnice i podobieństwa. Kulturę uznaję jako rzecz wtórną, to człowiek ją tworzy lecz ona go kształtuje. Dla mnie jest idealnym środkiem jego poznania, dlatego najlepszą formą edukacji jest poznawanie różnych - odległych i odmiennych kultur, a w rzeźbie odwoływanie się do nich. Tym samym sposobem poznaję sam siebie, poprzez konfrontację ze światem odmiennym, najlepiej egzotycznym. Współdziałanie i współpraca, w moim przypadku na polu działań plastycznych, z ludźmi ukształtowanymi w skrajnie innych warunkach, w społecznościach żyjących na podstawie innych wartości ( choć te uniwersalne są zawsze jednakowe) to możliwość spojrzenia na siebie z perspektywy i zweryfikowania własnych poglądów. To podróże, doświadczenia i kontakty są inspiracją a celem poznanie człowieka ( samego siebie).

2005 - The Royal British Society of Sculptors Bursary Award

2005 - The Royal British Society of Sculptors Gallery, Londyn, Wielka Brytania
2005 - Galería Marie-Louise Ferrari, Xalapa, Veracruz, Meksyk
2004 - Leeds City Art Gallery, Artist Open, Leeds, Wielka Brytania
2003 - Jardín de las Esculturas, Xalapa, Veracruz, Meksyk
1999 - Ekspozycja cyklu "Islam", Uniwersytet Jagielloński, Kraków, Polska.

Ponadto udział w wielu innych wystawach, projektach, plenerach wydarzeniach artystycznych w kraju i zagranicą

Wrzesień - listopad 2007 - Robert M. MacNamara Foundation, Artist in Residence Programme, Westport Island, Maine, USA

Stała ekspozycja prac znajduje się w Zakopanem przy ulicy Jagiellońskiej